Επιδημική νόσος

Συγκεχυμένες είναι οι γνώσεις ως τώρα για τον ιό COVID-19, που μέσα σε 5 μήνες έχει εξαπλωθεί σε περισσότερες από 50 χώρες και στις 5 Ηπείρους, χωρίς να κάνει διακρίσεις, αγνοώντας την ύπαρξη συνόρων. Αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο στους ειδικούς ερευνητές να πιστεύουν ότι πρόκειται περί νόσου, το ποσοστό της οποίας σε θνησιμότητα υπερβαίνει το 10% των επιβεβαιωθέντων κρουσμάτων. Αυτό που προκαλεί μεγάλο προβληματισμό είναι ότι σε πολλές χώρες που παρουσιάσθηκαν κρούσματα δεν είναι ξεκάθαρος ο τρόπος προέλευσης. Θεωρείται ως “επιδημία παραπλανητικών πληροφοριών”.
Υγειονομικά μέτρα παίρνουν οι χώρες της Ευρώπης με συντονισμένες ενέργειες, χωρίς να υποβαθμίζουν το μέγεθος και τη σοβαρότητα της εξαπλούμενης επιδημίας. Ο ιός ενδέχεται να μολύνει τον μισό παγκόσμιο πληθυσμό δίχως να σημαίνει ότι όλοι θ’ αρρωστήσουν θανατηφόρα. Τα προληπτικά μέτρα που πήρε η Σαουδική Αραβία, απαγορεύοντας την είσοδο ατόμων από την Ευρώπη, την Ασία και από άλλες χώρες που εμφανίστηκαν κρούσματα, δεν μπορεί να εφαρμοσθούν σε χώρες της Ε.Ε.
Η μετάδοση, κατά τους λοιμωξιολόγους, γίνεται με τα σταγονίδια του φτερνίσματος, που φθάνουν μέχρι και ένα μέτρο, μέσω επαφής ή χειραψίες και με συγχρωτισμό ατόμων που έχουν προσβληθεί απ’ τον ιό, αλλά δεν έχουν νοσήσει ακόμα. Κανένα εμβόλιο από τα υπάρχοντα της γρίπης ή του πνευμονιόκοκκου, δεν προστατεύει όποιον προσβληθεί απ’ τον COVID-19. Λέγεται ότι δεν επιζεί πολύ σε αντικείμενα και δεν μεταδίδεται με κέρματα, με χαρτονομίσματα, τα πόμολα των θυρών, τα ταχυδρομικά δέματα και τα γράμματα. Oμως οι αρχές της Κίνας υποχρέωσαν τις τράπεζες να αποστειρώνουν τα χαρτονομίσματα και τα κέρματα με ακτίνες λέιζερ και μετά να τα θέτουν σε κυκλοφορία.
Οι αρμόδιες αρχές της χώρας μας ζήτησαν απ’ τους πολίτες την τήρηση των κανόνων ατομικής υγιεινής και ευαισθητοποιήθηκαν να λάβουν τα κατάλληλα μέτρα για την επιβράδυνση μετάδοσης του ιού, απαγορεύοντας, για λόγους πρόληψης, εκδρομές στο εξωτερικό, καρναβαλικές εκδηλώσεις, που περιόριζαν τις μετακινήσεις και τις δραστηριότητες των πολιτών. Πολλοί, ιδίως νεώτερες ηλικίες, αμφισβητούν την αναγκαιότητα περιορισμού των επιθυμιών και μετακινήσεών τους στα μέσα μαζικής μεταφοράς σε ώρες αιχμής. Τούτο σημαίνει άγνοια κατανόησης των ευθυνών τους, όχι μόνο για τους εαυτούς των, του περίγυρού των, αλλά και του κοινωνικού συνόλου.
Δεν πρέπει να εφησυχάζουμε, ούτε να μας πιάνει πανικός. Ο εφησυχασμός είναι το ίδιο κακός σε τέτοιου είδους πανδημίες, όπως και ο πανικός.
Ο κίνδυνος που πρέπει να φοβίζει είναι μήπως εκδηλωθεί η νόσος στα hot spot στους μετανάστες, οπότε θα προκύψει “ανάφλεξη” που θα επεκταθεί στους νησιώτες. Τότε ούτε η ψυχραιμία θα σώζει. Η κατάσταση μπορεί να οδηγήσει σε ανεξέλεγκτες περιπέτειες μέχρι να βρεθεί ο τρόπος ανάπτυξης του ιού, το περιβάλλον που ζει, ο χρόνος επώασης και το αντίδοτο της θνησιμότητάς του, όπως έγινε παλαιότερα με τον SARS και τον H1N1, με τους οποίους τελικά μάθαμε να ζούμε.
Το παρήγορο είναι ότι τα παιδιά μολύνονται πιο δύσκολα απ’ τους ηλικιωμένους.