Κύριε διευθυντά,
δεν θέλω να το πιστέψω αλλά προς τα εκεί ξαµώνει η πυξίδα της πικρής αλήθειας. ∆ηλαδή προς την διχοτόµηση της Αριστεράς παράταξης της σηµερινής αντιπολίτευσης του ΣΥΡΙΖΑ, που από το 3% περίπου που ήταν, µε µπροστάρη τον Αλέξη Τσίπρα κυβέρνησε την χώρα µια τετραετία που µαύρη κι άραχνη παρέλαβε την χώρα σε όλους τους τοµείς από τις προηγούµενες κυβερνήσεις. Κι όµως τα έβγαλε πέρα βγάζοντας συγχρόνως την χώρα από το δυσκολοβάσταχτο βάρος των µνηµονίων, αφήνοντας στο τέλος της θητείας της γύρω στα 30 δισ. ευρώ απόθεµα χρηµάτων για τις έκτακτες περιστάσεις αν προκύπτανε ποτέ.
∆εν είµαι πολιτικός, αλλά βλέπω πως τα πράγµατα πάνε από το κακό στο χειρότερο προς όλες τις κατευθύνσεις, την οικονοµία – χρέος της χώρας, εργασιακά και λοιπά πολλά. Μακάρι να βγω ψεύτης και να βρουν τη χρυσή τοµή που θα έδινε τη λύση των εσωτερικών προβληµάτων που ταλανίζουν την παράταξη. Αν όµως, ο µη γένοιτο, πάρει σάρκα και οστά αυτό που πολλοί φοβόµαστε, αλλά που το επιθυµούν πολλοί άλλοι, ποιος θα είναι εκείνος που θα εµποδίσει την κυβερνητική λαίλαπα που έχει απλώσει τα πλοκάµια της σε όλους τους τοµείς της οικονοµίας κι όχι µόνο; Ευνόητο είναι, θα συνεχίσει ανεξέλεγκτη και ανενόχλητη, κατά την δική µου άποψη, το καταστροφικό της έργο, συρρικνώνοντας περισσότερο τις µικροµεσαίες επιχειρήσεις, το παραπέρα πετσόκοµµα των συντάξεων των µικροµεσαίων, την παραπέρα φτωχοποίηση των φτωχών… και ο χορός καλά κρατεί.
Αλλοίµονο σε κείνους που δεν θα έχουν πού την κεφαλήν κλίναι, εξαρτώµενοι από τους δανειστές τους και καταδιωκόµενοι από τις τράπεζες. Λένε ότι η οικονοµία της χώρας έχει πάρει τα πάνω της. Μπορεί να είναι αλήθεια, ποιος όµως καρπώνεται τα χρήµατα της εν λόγω ανάπτυξης; Σε ποια χέρια εντέλει καταλήγουν αυτά τα χρήµατα; Εγώ συνταξιούχος είµαι και χρόνο µε το χρόνο βλέπω τη σύνταξή µου να λιγοστεύει όλο και περισσότερο αλλά και η αγοραστική αξία των χρηµάτων που λαµβάνω να έχει χάσει τουλάχιστον το 50%.
Κι όπως δείχνουν τα πράγµατα θα χάσουν περισσότερο την αγοραστική τους αξία γιατί ο πληθωρισµός ροκανίζει τα όποια επιδόµατα δίνει το κράτος.
Τώρα, αν η αντιπολίτευση διαλυθεί ή διαµελιστεί, ποιος θα αντισταθεί ώστε κάποια στιγµή να σταµατήσει µέχρι εδώ η αφαίµαξη των συνταξιούχων κι όχι µόνο; Ποιος θα χτυπήσει το χέρι στα έδρανα της βουλής προβάλλοντας επιχειρήµατα, αποδεικτικά στοιχεία που θα µαρτυρούν ότι η πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση δεν είναι δίκαιη αλλά έχει κάνει τους φτωχούς φτωχότερους και τους πλούσιους πλουσιότερους;
Σοβαρευτείτε κύριοι της αντιπολιτεύσεως, µονιάστε, σφίξτε το µυαλό σας και βρείτε βιώσιµες λύσεις. ∆εν δείχνουν κανένα έλεος οι πλούσιοι στους φτωχούς κι αυτό το γνωρίζετε πολύ καλά. Άλλωστε, η ιστορία της ανθρωπότητας στο πέρασµα των αιώνων αυτό µαρτυράει περίτρανα. Ανέκαθεν οι πλούσιοι πίνουν το αίµα των φτωχών σαν βρικόλακες και ποτέ δεν χορταίνουν. Αν µπορούσαν να φέρουν πίσω την µονιµοποίηση της σκλαβιάς ευχαρίστως θα το έκαναν. Αν µπορούσαν και πάλι να χρησιµοποιήσουν όπως τον παλιό καιρό τους φτωχούς ως υποζύγια, να είστε σίγουροι ότι δεν θα δίσταζαν ούτε στιγµή να το κάνουν.
Στο πολύχρονο διάβα της ζωής µου έζησα πάρα πολλά γεγονότα, απίστευτα σε απαξίωση και σε βαρβαρότητα από τους δυνατούς και τους πλούσιους σε βάρος της φτωχολογιάς. Θα αναφέρω µόνο ένα γεγονός που το έζησα και δεν θα το ξεχάσω ποτέ, όσο αναπνέω ελεύθερος αέρα πάνω στη Γη. Εγώ γύριζα ξυπόλητος µε κοντά παντελονάκια µετά τον εµφύλιο σπαραγµό και την απελευθέρωση της πατρίδας µας από τους βάρβαρους κατακτητές που δεν ξεχώριζες ποιο ήταν το χρώµα του υφάσµατος του παντελονιού από τα πολλά µπαλώµατα, ενώ οι τότε κυβερνώντες την χώρα έδωσαν 50.000 λίρες χρυσές προίκα στην πριγκίπισσα Σοφία. ∆εν γράφω τίποτε άλλο περί του θέµατος.
Φτάνει πια! ∆εν θέλω κύριοι να ζήσουν τα εγγόνια µου τη ζωή που έζησα εγώ και το γράφω αυτό γιατί έτσι προχωρούν τα πράγµατα, που µάλλον κατά την γνώµη µου δεν θα αργήσει να έρθει αυτή η κατάντια, γιατί περί κατάντιας πρόκειται. Για να µην φτάσουν τα πράγµατα σ’ αυτόν τον παρονοµαστή, σοβαρευτείτε κύριοι όλοι της αντιπολίτευσης γιατί αν αφήσετε ανεξέλεγκτη την κυβέρνηση πολύ φοβάµαι ότι σύντοµα θα το δούµε κι αυτό.
Για να µην έρθουν τέτοιες στιγµές σας ψηφήσαµε κύριοι και θρονιαστήκατε στα έδρανα της βουλής για να υπερασπιστείτε τα δίκαια αιτήµατα της φτωχολογιάς και των αδικηµένων και όχι µονόπλευρα όπως γίνεται σήµερα από την κυβέρνηση, που υπερασπίζεται τα συµφέροντα των πλουσίων. Σας δώσαµε την ευκαιρία και κυβερνήσατε µια τετραετία την χώρα. ∆εν ξέρω τι πήγε στραβά και χάσατε. Μπορούσατε, λέω τώρα εγώ, να ήσασταν και σήµερα κυβέρνηση αν διαχειριζόσασταν καλύτερα τα προβλήµατα της πατρίδας µας.
Τέλος και κλείνω µ’ αυτό το σηµερινό άρθρο µου, τονίζοντας, µην διασπαστείτε γιατί δεν το έχετε το δικαίωµα να µας αφήσετε µόνους και την κυβέρνηση χωρίς δυνατή αντιπολίτευση. Ψάξτε να βρείτε λύσεις. Τώρα!
∆ηµήτρης Κ. Τυραϊδής
συγγραφέας – ποιητής
µέλος της Παγκοσµίου Ενώσεως
Ελλήνων Λογοτεχνών,
µέλος των Πνευµατικών ∆ηµιουργών
νοµού Χανίων
και άλλων πολλών πολιτιστικών συλλόγων
Δεν έχει πάρει η οικονομία τα πάνω της όπως γράφετε κύριε Τυραϊδή.
Μόνο το δημόσιο χρέος έχει πάρει τα πάνω του και σύντομα θα φτάσει τα 410 δισεκατομμύρια ευρώ!
Περαστικά μας!