Γνωστός ο ποιητής Νίκος Καρούζος (1926-1990). Γνωστή η κομματική του ταυτότητα, όπως γνωστή και η θρησκευτικότητά του. Για πολλούς ίσως είναι άγνωστη η οξυτάτη κριτική του στο κόμμα. Αν και η συλλογή ποιημάτων “Αντισεισμικός τάφος”, γράφτηκε στα 1984 [Ποιήματα, Ίκαρος, β’ τόμος, 1979-1991], η επικαιρότητα των παρακάτω στίχων είναι τρομακτική με όσα κάνουν οι “αριστεροί σύντροφοι” (και όχι μόνο) εν καιρώ πανδημίας:
«Σύντροφε, θα κατεδαφίσουμε ποτέ
την κοινωνική δυστυχία;
Χρωστούμε την πάλη, βεβαίως.
Αύριο περιμένω να συναχτούμε χαρούμενοι, για να γλιτώσουμε τη διαλεχτική της επαναστατικής αιθρίας απ’ τις ανούσιες θεωρητικές συζητήσεις.
Κάθε καλό στην οργή του λαού κι ας αναπνέουμε οράματα. είμαστε γι’αυτό ακριβώς οι καλύτεροι της Ιστορίας.
Εργάσου τώρα στου εαυτού την εκμηδένιση
κραυγάζοντας «κάτω οι μιαροί παρασημάδες»
εμείς μπορούμε να δώσουμε τη ζωή μας μέσα σ’ ένα
συλλαλητήριο,
εσείς τι μπορείτε;».
