Α) Οι λαϊκές αγορές είναι θεσμός άρρηκτα δεμένος με την ελληνική κοινωνία.
Εβδομαδιαία τουλάχιστον παρουσία στην πόλη, στο προάστιο, στην κωμόπολη. Εκεί η ελληνική οικογένεια περιμένει την καθορισμένη ημέρα της εβδομάδας, να μεταβεί με ένα-δύο μέλη της, να προμηθευθούν κυρίως οπωροκηπευτικά, σε ποσότητες – ποιότητες – τιμές
Οι λαϊκές αγορές σταθεροποιούν την οικονομία των ανθρώπων. Είναι δημιούργημα του πρωτογενούς τομέα, που έχουμε ανάγκη να διατηρήσουμε, για ωφέλεια των κοινωνιών, αλλά και του κράτους.
Μειώνει το μέγεθος των εισαγωγών και συμβάλλει θετικά στο οικονομικό ισοζύγιο. Οι λαϊκές αγορές εκπροσωπούνται απο προϊόντα που παράγουν κυρίως Ελληνες που ασχολούνται με την γεωργία. Η γεωργική οικογένεια διαμένει στην επαρχία, αποτρέπει την μετανάστευση, μειώνει την αστυφιλία. Με το εισόδημά δίνει “οξυγόνο” στον τόπο της, ενισχύοντας την επιχειρηματικότητα.
Έτσι συνυπάρχει η γεωργία, άρρηκτα συνυφασμένη με την αποκεντρωμένη ελληνική κοινωνία. Συρρίκνωση των λαϊκών αγορών σημαίνει παράλληλα συρρίκνωση των παραγωγικών ιστών της ελληνικής επαρχίας και των οικονομιών των αστικών κέντρων.
Β) Είναι παγκοσμίως γνωστό, ότι τα μέτρα κατά του κορωνοιού COVID19 που έλαβε έγκαιρα, προσαρμοζόμενα η Ελληνική Κυβέρνηση και προσωπικά ο πρωθυπουργός κ. Κυριάκος Μητσοτάκης, απέδειξαν την πειθαρχία και αλληλεγγύη των Ελλήνων που έφερε αποτελέσματα, με συνέπεια η Ελλάδα να γίνει μοντέλο προς μίμηση και προηγμένων χωρών, μετά από κάποια χρόνια μοντέλο προς αποφυγή
Γ) Θα σταθούμε όμως στα μέτρα για τις λαϊκές αγορές έως 30/4.
Στις υπάρχουσες λαϊκές πηγαίνει το 50%, οι πάγκοι σε απόσταση 5,00 μέτρων. Απαγορεύονται παραγωγοί ή πωλητές σε άλλη περιφέρεια. Με τις παραβάσεις να κλείνει όλη η λαϊκή
Αποτέλεσμα των μέτρων αυτών ήταν να στερείται ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού την πλήρη λειτουργία λαϊκών αγορών.
Στις λαικές αγορές της πρωτεύουσας και των προαστίων έρχονται και πωλούν κυρίως παραγωγοί από άλλους νομούς και περιφέρειες, όπως κυρίως Πελοποννήσου (Αρκαδίας, Κορινθίας, Αργολίδος), Στερεάς Ελλάδος (Βοιωτίας, Εύβοιας), Κρήτης (Ηρακλειου, Λασιθίου, Χανίων).
Αποτέλεσμα της απαγόρευσης των ανωτέρω είναι να υπάρχουν ανατιμήσεις παρομοιών ειδών στα σούπερ-μάρκετ, αλλά και στις λαϊκές αγορές. Αγρότες πετούν τα προϊόντα τους στη χωματερές ή τα πωλούν 0,20-0,30 λεπτά και τα σούπερ μαρκετ-λαϊκές 2 ή 3, η 4 ευρώ το κιλό, δίνοντάς τα σε μεσάζοντες εμπόρους.
Αποτέλεσμα είναι να συρρικνώνεται επικίνδυνα το εισόδημα των αγροτών και να αυξάνονται οι εισαγωγες αγροτικών προιόντων.
Δ) Προτείνονται και με βάση τη σταθερότητα των ειδικών μέτρων της υγείας τα εξής: Την ίδια μέρα που γίνεται η λαϊκή αγορά, το 50% των αγροτών-πωλητών, να πηγαίνει σε δεύτερο και τρίτο κοντινό δρόμο. Στις ενδιάμεσες εισόδους της λαϊκής θα υπάρχει Δημοτική Αστυνομία, ή άνδρες της Ελληνικής Αστυνομίας, και θα κατευθύνουν τους εισερχομένους στις δύο κεντρικές εισόδους που θα τους παρέχεται καρτέλα εισόδου (όπως στο σούπερ μαρκετ) κατά 10 μ. ένα άτομο. Σε παραβάσεις δεν θα διακόπτεται η λειτουργία της λαϊκής, αλλά θα δίνεται πρόστιμο από την Αστυνομία στον κατά περίπτωση παραβαίνοντα τις διατάξεις/μηδενική ανοχή.
Επίσης θα επιτρέπεται η διακίνηση αγροτικών αγαθών προς πώληση από περιφέρεια σε περιφέρεια σε ένα-δύο άτομα της κάθε μετακίνησης, με επιβολή προστίμου στην υπέρβαση
Οι προτεινόμενες τροποποιήσεις, χωρίς επιπτώσεις στα ειδικά μέτρα της υγείας, θα δώσουν μια μεγάλη ανάσα οικονομικής ευεξίας στον αγροτικό πληθυσμό, σε αρκετούς νομούς της χώρας, καθώς και στους αγοραστές – καταναλωτές κατοίκους του 1 1/2 εκατομμυρίου των Αθηνών και των προαστίων της, καθώς και των μεγαλουπόλεων και κωμοπόλεων της χώρας.
Ελπίζω, οι ανωτέρω ορθές κι αξιοπρόσεκτες επισημάνσεις και προτάσεις του αξιόλογου αρθρογράφου, να ληφθούν υπόψη και να εφαρμοστούν από το επίσημο Ελληνικό Δημόσιο, όχι μόνο για τη συνέχεια της οικονομικής ζωής της χώρας μας, αλλά και την προστασία των παραγωγών – αγροτών μας: είναι αδιανόητο στη σύγχρονη κοινωνική και οικονομική ζωή της Πατρίδας μας να παρατηρείται τόση μεγάλη αισχροκέρδεια σε βάρος των αγροτών – παραγωγών μας, με ουσιαστική συνέπεια η σκληρή αγροτική ενασχόληση να μην αμείβεται όσο έπρεπε, ενώ οι μεσάζοντες -τρίτοι έμποροι κ.λ.π- κερδοσκοπούν ασύστολα και με ποσοστά 100 – 200 και 300% ακόμη. Είναι ακατανόητο, για απλό παράδειγμα, ένας παραγωγός καρυδιών ή ντομάτας φερ’ ειπείν να πουλά με 1,80 ή 2.00 ευρώ το κιλό και στην αγορά πουλιέται από 6,00 έως 7,20 ευρώ το κιλό [!!], ενώ οι ντοματοπαραγωγοί να πουλάν με 10-20 ή 30 σεντς το κιλό, τόσο και τέτοια θαυμάσια παραγωγή προϊόντος.Στην χειρότερη περίπτωση [εννοώ την υπερπαραγωγή και τον οικονομικό παράγοντα της ζήτησης και προσφοράς], δεν επιτρέπεται [χρειάζεται νομοθετική παρέμβαση] να πουλιέται [από το χωράφι – θερμοκήπιο] κάτω από 0,50 σεντς το κιλό. Γνωρίζω, ότι στην αέναη ανωτέρω εμπορική – κοινωνική διαμάχη, μεσολαβούν αρκετοί άλλοι παράγοντες κι ένα δίχτυ συμφεροντολογικής ανοχής και προστασίας, με τα γνωστά αποτελέσματα. Ελπίζω το ανωτέρω άρθρο και οι ταπεινές επισημάνσεις μου να φτάσουν στα συναρμόδια Υπουργεία και με λίγη ή μικρή πολιτική βούληση η αισχροκέρδεια κόβεται μαχαίρι. Βέβαια, σε μια ελεύθερη οικονομία όπως η σύγχρονη, στα παραπάνω προβλήματα και ζητήματα διαδραματίζουν ή παίζουν ανάλογο ρόλο κι άλλοι παράγοντες της πολιτικής και της εφηρμοσμένης οικονομίας και δεν είναι της ώρας να ειπωθούν. Συνακόλουθα, το πρόβλημα της αγροτικής παραγωγής, αλλά και της κτηνοτροφικής είναι σύνθετο κι αντιμετωπίζεται με άκρως ριζοσπαστικά, γενναία κι άμεσα μέτρα από τις εκάστοτε Κυβερνήσεις, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, αλλά και την απαραίτητη κατανόηση, συνεργασία και τήρηση των οδηγιών και κατευθύνσεων των παραγωγικών εν γένει φορέων. Με φιλική εκτίμηση Γιώργος Καραγεωργίου, συντ/χος νομικός, κοινωνιολόγος, οικονομολόγος εφηρμοσμένης οικονομίας ΧΑΝΙΑ.