Ο σατιρικός ποιητής Γ. Σουρής (1853-1919) είναι επίκαιρος και μάς θυμίζει πως 130 και πλέον χρόνια τίποτα δεν άλλαξε σ’ αυτόν τον τόπο. Απολαύστε λίγα από τα ποιήματά του:
ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ
Λοιπόν, τι άλλο από μας,
Ευρώπη, απαιτείς,
κι ακόμη από το λαιμό
πιασμένους μας κρατείς;
Θέλεις λοιπόν να ζήσωμε
χωρίς πολιτικήν
και ως στρατόν να έχωμεν
την χωροφυλακήν
κι ουδέ ο ρήτωρ Κωνσταντής
ν’ ακούεται παρλάρων
διά το πραξικόπημα
εκείνο των Βουλγάρων;
Εσύ, βρε καγκελλάριε
των σαχλο-Γερμανών,
συ εναντίον μας κινείς
και γην και ουρανόν,
εσύ, διαόλου αλεπού,
που ψόφος δεν σε πιάνει,
εσύ κρατάς κατάκλειστο
το κάθε μας λιμάνι,
και όλα τα καράβια σου
εις τα νερά μας στέλλεις,
διότι έτσι αγαπάς, διότι έτσι θέλεις.
Ο ΡΩΜΗΟΣ
Σε μια καρέκλα τόνα ποδάρι μου τεντώνω,
το άλλο σε μιαν άλλη, κι ολίγο παρεκεί
αφήνω το καπέλο και αρχινώ με τόνο
τους υπουργούς να βρίζω και την πολιτική.
Ψυχή μου! τι λιακάδα! τι ουρανός!
τι φύσις!
αχνίζει εμπροστά μου ο καϊμακλής καφές,
κι εγώ κατεμπνευσμένος για όλα φέρνω κρίσεις,
και μόνος μου τις βρίσκω
μεγάλες και σοφές.
