Επικίνδυνος γείτονας

Το ανήκουστο επεισόδο απόπειρας διεμβόλησης του ελληνικού πλοίου ανοικτής θαλάσσης του Λιμενικού  από τουρκική ακταιωρό έγινε ανατολικά των Ιμίων εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων. Το σκάφος του Λιμενικού ήταν σταματημένο, επιτηρώντας τα ελληνικά αλλά και ευρωπαϊκά σύνορα, ο δε κυβερνήτης διαβλέποντας τον κίνδυνο, με επιδέξιο και άμεσο χειρισμό απέφυγε το μοιραίο.
Η προκλητικότητα των Τούρκων τον τελευταίο καιρό έχει κλιμακωθεί. Επιδιώκουν κάτι να πάει στραβά και να προκληθεί θερμό επεισόδιο, και να ρίξουν τις ευθύνες σ’ εμάς. Από ελληνικής πλευράς τούτο αντιμετωπίζεται με ψυχραιμία και σύνεση. Τετοιους κινδύνους ζούμε συνεχώς στο Αιγαίο. Μην μας διαφεύγει η δήλωση προ 10ημέρου του Αμερικανού πρέσβη περί “ενδεχομένου ατυχήματος”.
Ο πρ/ργός της Τουρκίας με πρωτοβουλία του επικοινώνησε τηλεφωνικώς με τον κ. Τσίπρα, λέγοντάς του ότι «το συμβάν δεν ήταν εσκεμμένη ενέργεια». Προφάσεις εν αμαρτίαις καθ’ όσον είναι γνωστή η τακτική, που εφαρμόζουν να “γκριζάρουν” την πρώτη φορά, ό,τι δεν είναι δικό τους, συν τω χρόνω να το “κοκκινίζουν” μέχρι να δουν μετά 10-20 χρόνια συνεχών προκλήσεων πού θα φτάσουν τα πράγματα για να επέμβουν.
Κάτι παρόμοιο με τα Ιμια πάνε να κάνουν και στις Οινούσες.
Προκαλεί ο σουλτάνος Ερντογάν, κατόπιν των αποτυχιών του αφ’ ενός στο Αφρίν και αφ’ ετέρου στην εμπλοκή του στον πόλεμο της Συρίας χωρίς να ρωτήσει κανέναν. Αυτούς τους πολέμους δεν μπορεί να τους συντηρήσει. Το άσχημο γι’ αυτόν είναι ότι οι Αμερικανοί που βοηθούν τους Κούρδους, δεν έχουν κάνει καμιά ανακοίνωση, οι δε Ρώσοι δεν διατίθενται να τον στηρίξουν οικονομικά, ούτε και στα γεωστρατηγικά του συμφέροντα. Βλέποντας ο Ερντογάν αυτές τις εξελίξεις, προκαλεί την Ελλάδα, μήπως μετά από κάποιο θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο καταφέρει να μας βάλει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, όπου θα επέμβουν οι Αμερικανοί και επ’ ευκαιρία θα επανασχεδιάσει τις σχέσεις του μ’ αυτούς.
Αποδεικνύεται η παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου με τη συμπεριφορά του στα Ιμια και στην Κυπριακή ΑΟΖ. Η Ε.Ε. δεν δύναται να περιορίσει τις τουρκικές δραστηριότητες, το δε ΝΑΤΟ δεν επεμβαίνει στις διαφορές μεταξύ των μελών του, οι δε ΗΠΑ απέχουν από ουσιαστικές ενέργειες συμβουλεύοντας για επίδειξη συνέσεως. Ποιες θα ’πρεπε να είναι ενδεχομένως οι επόμενες κινήσεις μας, όταν βλέπουμε ότι σε διπλωματικό επίπεδο δεν έχουμε καμιά επιτυχία;
Η προσφυγή στον ΟΗΕ και στο Σ.Α. που δεν έγινε από καμιά προηγούμενη κυβέρνηση.
Εάν μια χώρα προβαίνει σε εχθρικές ενέργειες απέναντι στην εθνική κυριαρχία μιας άλλης, υπάρχει ο καταστατικός χάρτης του ΟΗΕ, άρθρο 2, που υποστηρίζει την εδαφική ακεραιότητα των κρατών μελών του. Υπάρχουν κείμενα, όπως η Συνθήκη των Παρισίων του 1947, που αποδεικνύουν ότι η Τουρκία δεν έχει δικαιώματα στο Αιγαίο, πέραν εκείνων που έχει συνυπογράψει στη Συνθήκη της Λωζάνης. Αρα, ό,τι κάνει είναι εχθρική ενέργεια. Τώρα γιατί δεν καταγγέλλεται, είναι ένα ερώτημα. Η Τουρκία ανέκαθεν ήταν επιθετική. «Οταν συνειδητοποιεί το μέγεθος των προβλημάτων της εξάγει την κρίση προς την Ελλάδα και εκβιάζει. Δεν τα ’χει με κανέναν καλά. Πολεμάει με τους Κούρδους στο Ιράκ, πολεμάει στη Συρία, απειλεί Ισραήλ, Αίγυπτο, Ελλάδα ακόμα και τους Αμερικανούς. Το φιάσκο στα Ιμια το πάθαμε, αλλά δεν μάθαμε. Καιρός να καταγγείλουμε τις παραβιάσεις της εθνικής μας κυριαρχίας στο Σ.A. του ΟΗΕ.