Στις αρχές του χρόνου η Πρωτοβουλία Χανιωτών συνεχίζοντας την προσπάθεια για δηµιουργία αµιγούς χώρου αστικού πρασίνου στο πρώην στρατόπεδο Μαρκοπούλου διοργάνωσε ανοικτές συζητήσεις µε την πεποίθηση ότι η µεταφορά εµπειριών όπου οι πολίτες ανέλαβαν πρωτοβουλίες για την ενεργό συµµετοχή στον σχεδιασµό του δηµόσιου χώρου (και ειδικότερα σε πάρκα) είναι πολύτιµη, 3/1/2024: Η περίπτωση του πάρκου Γεωργιάδη στο Ηράκλειο και ο συµµετοχικός σχεδιασµός, 2/3/2024: ∆ιεκδίκηση πάρκου στο Μαρκόπουλο – η εµπειρία του στρατοπέδου Καρατάσου. Σε αυτό το πλαίσιο απηύθυνα την παρακάτω επιστολή στο ∆ήµο Χανίων εκ µέρους της συλλογικότητας ΠοδηΛάτρεις (Αρ. Πρωτ.: 10686, Ηµερ/νια: 26/02/2024)
Αίτηµα από ΠοδηΛάτρεις για επίσκεψη στο πρώην στρατόπεδο Μαρκοπούλου
Οι ποδηΛάτρεις είναι συλλογικότητα που δηµιουργήθηκε (την 22/9/ 2004, «µέρα χωρίς αυτοκίνητο» κατ’ ευφηµισµόν, βέβαια) από την ανάγκη να κυκλοφορούµε µε ποδήλατο ή µε αµαξίδιο ή πεζή µε ασφάλεια στην κυκλοφοριακή πραγµατικότητα των Χανίων και µε σκοπούς :
Ι. Την σπορά του ποδηλατικού ιού στο υποσυνείδητο της πόλης δηλαδή να καλλιεργήσουµε ποδηλατική κουλτούρα τους δρόµους των Χανίων και ευρύτερα.
ΙΙ. Να κάνουµε τους δρόµους προσβάσιµους και κυκλοφοριακά ασφαλείς για ποδηλάτες, πεζούς και αµεα που σηµαίνει ποδηλατόδροµοι παντού, φαρδιά πεζοδρόµια άνετα για ΑµεΑ, πεζόδροµοι χωρίς µηχανοκίνητα, έλεγχος αντικοινωνικής στάθµευσης.
Μετά την παραχώρηση της χρήσης του στρατοπέδου Μαρκόπουλου στο ∆ήµο Χανίων από το ΤΕΘΑ που έγινε δεκτή από το ∆Σ την 3/5/2023 ο χώρος του στρατοπέδου σύµφωνα µε το Γενικό Πολεοδοµικό Σχέδιο και την εκπεφρασµένη πρόθεση της ∆ηµοτικής Αρχής θα σχεδιαστεί ως αστικός χώρος πρασίνου (πάρκο ή άλσος). Μετά τις εργασίες εξασφάλισης της ασφάλειας του χώρου και των επισκεπτών αυτού τον Απρίλιο 2023, µέρος του χώρου έχει χρησιµοποιηθεί τόσο από το ∆ήµο Χανίων όσο και από την Πρωτοβουλία Χανιωτών για το Στρατόπεδο Μαρκόπουλου για συνευρέσεις και εκδηλώσεις.
Σε συνέχεια αυτών επιθυµούµε να επισκεφτούµε στο αµέσως επόµενο διάστηµα και να γνωρίσουµε συνολικά το χώρο ως εν δυνάµει χρήστες, µε διοργάνωση δραστηριοτήτων προσωρινά αλλά και συνδιαµορφωτές καθώς ευελπιστούµε ότι ο ∆ήµος θα πλαισιώσει διαδικασίες σχεδιασης µε τη συµµετοχή των πολιτών για την τελική διαµόρφωση του χώρου. Η ποδηλατάδα µικρών και µεγάλων είναι µια δραστηριότητα συµβατή και αλληλένδετη µε τα άλση, πάρκα και εν γένει χώρους αστικού πρασίνου τόσο µε τη µορφή ψυχαγωγίας µέσα στο χώρο όσο και ως µέσο ήπιας µεταφοράς για πρόσβαση σε αυτόν.
Είµαστε σίγουροι ότι συµµερίζεστε το ενδιαφέρον µας και ότι ως ∆ηµοτική αρχή θα εργαστείτε για τα παραπάνω, πολύ περισσότερο που δεν υπάρχει πουθενά στα Χανιά χώρος αυτού του µεγέθους, µε αποτέλεσµα τα µικρά παιδιά να µαθαίνουν µετ’εµποδίων στην κυριολεξία ποδήλατο στους δρόµους, υποβάλλοντας τους γονείς σε µια συνεχή ακροβασία µεταξύ ασφάλειας της σωµατικής τους ακεραιότητας, και ανεξαρτησίας που είναι απαραίτητη για την ψυχική τους ανάπτυξη.
Ευχαριστούµε εκ των προτέρων για την ευµενή εξέταση και ικανοποίηση του αιτήµατος µας,
Με τιµή, οι ΠοδηΛάτρεις
Τύχη του αιτήµατος και συνέχεια
∆ύο µήνες µετά, καθώς δεν είχα πάρει καµία απάντηση, επισκέφτηκα την υπηρεσία πρωτοκόλλου του ∆ήµου, µε υπόδειξη τους δε, έστειλα εκ νέου τον αριθµό πρωτοκόλλου. Την ίδια µέρα (30/4/2024) µε ενηµέρωσαν ότι «το αίτηµα σας έχει διαβιβαστεί στη διεύθυνση Τεχνικών Υπηρεσιών». Περίµενα µερικές µέρες και τηλεφώνησα στην υπάλληλο που µου υπέδειξαν, η οποία µε ενηµέρωσε ότι το έχει προωθήσει στον προϊστάµενο της αλλά δεν είχε κάποια απάντηση να µου δώσει. Στην παράκληση µου να µου απαντήσουν ει δυνατόν γραπτά ακόµη και αρνητικά, µε διαβεβαίωσε ότι θα το εξετάσουν και θα µου στείλουν απάντηση (σηµειώνω ότι εκ του νόµου οποιοδήποτε αίτηµα/ερώτηση πολιτών πρέπει να λαµβάνει απάντηση σε 40 ηµέρες).
Περί τις 20 Μαΐου πέρασα από το ∆ήµο και ανέβηκα στην Τεχνική Υπηρεσία αυτοπροσώπως για να συναντήσω την υπάλληλο, η οποία µη έχοντας απάντηση και συναισθανόµενη ίσως την αδικαιολόγητη υπέρβαση χρόνου, είχε την καλοσύνη να ζητήσει από τον διευθυντή να µε δεχτεί ο ίδιος, πράγµα που σε µερικά λεπτά έγινε. Εµφανώς ενηµερωµένος χωρίς βέβαια να θυµάται το ακριβές περιεχόµενο, ούτε το σηµαίνον και πολύ περισσότερο το σηµαινόµενο της επιστολής, µου είπε ότι το ανατολικό µέρος του στρατοπέδου είναι κλεισµένο µε συρµατοπλέγµατα γιατί είναι επικίνδυνο και δεν βλέπει το λόγο να µπούµε. Στην επιµονή µου ότι θέλουµε να περπατήσουµε εσωτερικά όλη την περίµετρο παρουσία υπαλλήλου της υπηρεσίας για να διαµορφώσουµε άποψη για δυνατότητα χάραξης ποδηλατικών διαδροµών και δεν θα χρειαστει γι αυτό περισσότερο από µισή ώρα, δέχτηκε να το µεταβιβάσει σε έναν υπάλληλο. Καταλήξαµε ότι όταν ο υπάλληλος ευκαιρήσει θα µου τηλεφωνήσει για να πραγµατοποιηθεί η επίσκεψη.
Όπως θα έχετε µαντέψει ακόµη περιµένω. Χτες ως κάτοικος της γειτονιάς Άη Γιάννη πέρασα από τη Γιορτή Περιβάλλοντος που διοργάνωσε ο ∆ήµος και µπαίνοντας στο ανοικτό µέρος στο οποίο είχαν στηθεί τα περίπτερα για τη γιορτή, είδα προς µεγάλη µου έκπληξη την περιοχή πίσω από τα συρµατοπλέγµατα, επικίνδυνη σύµφωνα µε τον διευθυντή Τεχνικών Υπηρεσιών, να είναι γεµάτη µε αυτοκίνητα που είχαν µπεί από την πάνω πύλη που άνοιξε για την περίσταση (ηµέρα Περιβάλλοντος γαρ!). Φυσικά τα αυτοκίνητα έµπαιναν κατά βούληση, υπήρχαν δύο υπάλληλοι του ∆ήµου έξω από την πύλη για να κατευθύνουν τα αυτοκίνητα µέσα στο στρατόπεδο, ενώ µέσα ο καθένας πάρκαρε όπου ήθελε. Πλησίασα έναν από τη στρατιά των αντιδηµάρχων, τον κ. Τσουπάκη, για να του εκφράσω µάλλον παρακλητικά την εύλογη απορία µου «µα το µέρος εκείθεν του συρµατοπλέγµατος δεν είναι επικίνδυνο;» ∆εν καταδέχτηκε καν να απαντήσει, φωνάζοντας χωρίς να µε κυττάζει «εσύ είσαι… εµπαθής».
Με την παρούσα επιστολή θέλω να µεταφέρω την αγανάκτησή µου για την καθεστυκυία νοοτροπία στο ∆ήµο Χανίων που σε συνδυασµό µε την εµµονή να δηµιουργήσει µεγάλο χώρο στάθµευσης στο χώρο του πρώην στρατοπέδου καλλιεργεί δηµοσιοϋπαλληλικό ωχαδερφισµό και αντιµετώπιση των ζητηµάτων µε την πεπατηµένη υιοθετώντας και υποστηρίζοντας επιζήµιες κοινωνικά συµπεριφορές που διογκώνουν αντί να αµβλύνουν τα προβλήµατα, επίκαιρο παράδειγµα το κυκλοφοριακό.
Θα συµβούλευα τον ∆ήµο να αφουγκραστεί τις ανησυχίες των πολιτών και να αγκαλιάσει τις γνώµες και τις προτάσεις ανιδιοτελών ανθρώπων και συλλογικοτήτων που σκέφτονται έξω από το κουτί αντί να τις διαβάλλει και να τις απαξιώνει µε ανοίκειες συµπεριφορές.
*Ο Στέλιος Ροζάκης είναι καθηγητής Πολυτεχνείου Κρήτης, Εργαστήριο Βιο-οικονοµίας ΧΗΜΗΠΕΡ, µέλος της συλλογικότητας ΠοδηΛάτρεις, µέλος της Πρωτοβουλίας για το πρώην στρατόπεδο Μαρκοπούλου
