Μεγάλος “ντόρος” με την αναχώρηση 30 πλουσίων Σύρων και Ιρακινών μεταναστών με πτήση της Aegean για το Λουξεμβούργο. Για 5 οικογένειες, 30 άτομα, όσοι χωράνε σ’ ένα φουσκωτό, στήθηκε στο “Ελ. Βενιζέλος” μια φιέστα καλά οργανωμένη με χαμόγελα και φωτογραφίες παρουσία τόσων αξιωματούχων.
Αυτό το επικοινωνιακό “σόου” τελείως αντικοινωνικό, προφανώς, δεν σχεδιάστηκε απ’ την κυβέρνηση, αλλά από κάπου αλλού, γι’ αυτό και η παρέλαση των Ευρωπαίων αξιωματούχων εδώ. Ανάμεσα σε αυτούς υπήρχαν και άλλοι πρόσφυγες. Επαιρναν φωτογραφίες με τα κινητά, ξεχνώντας πόσοι συνάνθρωποί τους έχουν πνιγεί στο Αιγαίο, που δεν υπάρχει χώρος να τους φυλάξουν και τους βάζουν σε οχήματα ψυγεία. Για τους υπόλοιπους, που έχουν αφεθεί στη μοίρα τους, γι’ αυτούς μόνο ανοησίες έχουν ειπωθεί!
Ο καθένας δίνει από μόνος του την απάντηση, ποιοι μπορεί να είναι αυτοί, που με τέτοιες τιμές αναχώρησαν για το Λουξεμβούργο, ένα “Δουκάτο” μιας κλειστής και πάμπλουτης κοινωνίας. Δεν μπορεί σ’ αυτό το κρατίδιο, να πάει όποιος, κι όποιος, εν σχέσει με τους άλλους, που μένουν εδώ και οι φτωχοί νησιώτες ανοίγουν την αγκαλιά τους, τους ταΐζουν και ενίοτε τους κοιμίζουν σπίτι τους.
Δύο οικογένειες απ’ το Ιράκ, τρεις απ’ τη Συρία μίλησαν με τους επισήμους, φωτογραφήθηκαν με τα παιδιά, να κάνουν οι γελαστές φωτογραφίες τον γύρο του κόσμου για τη σχετική προπαγάνδα, εν αντιθέσει με άλλες, που δείχνουν τις γιαγιάδες να ταΐζουν με μπιμπερό τα μωρά, που σώθηκαν απ’ τα κύματα του Αιγαίου. Και να ομολογήσει ο κ. Τσίπρας ότι «μια εικόνα δεν λέει χίλιες λέξεις, αλλά χιλιάδες λέξεις».
Μόλις έφτασε ο κ. Σουλτς, πήγε με τον κ. Τσίπρα στο αεροδρόμιο, να κατευοδώσουν τους “πλούσιους”! Πρόκειται για φτιαχτή ιστορία, για καπηλεία συναισθημάτων, σκοπίμως και κατ’ εντολήν, να φανεί, ότι όχι μόνο η Ελλάδα, αλλά και όλη η Ευρώπη είναι αλληλέγγυοι στο δράμα των προσφύγων. Το ερώτημα είναι, γιατί δεν έγινε κάτι παρόμοιο με τους χιλιάδες, που ’φυγαν με τα τρένα, τα λεωφορεία ή και με τα πόδια, να περάσουν τα σύνορα. Μίλησε και ο εξαφανισμένος Έλληνας Επίτροπος Μετανάστευσης κ. Αβραμόπουλος, ο οποίος αντί να επιδιώξει, να στριμώξουν την Τουρκία, να πατάξει τους δουλεμπόρους, να δεχθούν οι Ευρωπαϊκές χώρες μετανάστες ανάλογα με την πληθυσμιακή τους κατάσταση και να μην φορτώνονται το πρόβλημα Ελλάδα και Ιταλία είπε: «αυτό που ζούμε αυτή τη στιγμή είναι το τέλος ενός ταξιδιού θανάτου για μια μικρή ομάδα προσφύγων, αλλά και το ξεκίνημα ενός ταξιδιού ελπίδας και αισιοδοξίας»! Από σοφίσματα πάμε καλά κ. Επίτροπε, για τα άλλα εκατομμύρια των προσφύγων ποιος ο συλλογισμός σας;
Την ώρα, που η κυβέρνηση κάνει το καθήκον της δημιουργώντας προϋποθέσεις για προσωρινή συντήρηση των προσφύγων, μέχρι να φύγουν, την υποχρεώνουν, να ρυθμίσει τα κόκκινα δάνεια, να αυξήσει τον ΦΠΑ στα νησιά και να άρει την προστασία της πρώτης κατοικίας για τους Ελληνες. «Εξήγησα στον κ. Σουλτς», είπε ο πρωθυπουργός «ότι αυτές οι απαιτήσεις είναι απαράδεκτες. Η ελληνική κυβέρνηση δεν πρόκειται να υποχωρήσει». Ορθώνει το ανάστημά του και καλά κάνει, εν αντιθέσει με άλλους, που δεν είχαν το θάρρος και τη βούληση να το κάνουν.
Και τι έγινε που έφυγαν οι τριάκοντα;
Αφησαν πίσω τους πολλαπλάσιες χιλιάδες και θα ’ρθουν κι άλλοι. Εμειναν οι αδύναμοι, να θάπτουν τα πτώματα που ξεβράζει η θάλασσα και είναι ζήτημα αν βρεθεί κανείς, να παρηγορήσει τους δικούς τους, αν υπάρξουν, ή να βγάλει φωτογραφίες όχι γελαστές αλλά γεμάτες οιμωγές!