Θλιβερό φαινόμενο η αυξανόμενη επιρροή της ψηφιακής εποχής, που αναντίρρητα επιφέρει ωφέλη και ευκολίες, προκαλεί όμως εθισμό δημιουργώντας ανισορροπία μεταξύ του ψηφιακού φάσματος και της πραγματικότητας.
Ο εθισμός δύναται να διαπιστωθεί ευχερώς από την ψυχολογική αντίδραση του ατόμου, η σοβαρότητα και η συμπεριφορά του οποίου μπορεί να ποικίλλει από τη μια στιγμή στην άλλη. Ένεκα τούτου ο καθένας εξαρτάται από την έντονη προσήλωση σε κάποιο αντικείμενο, εν προκειμένω το κινητό τηλέφωνο, προκειμένου να ικανοποιήσει ανάγκες του.
Σε πλήθος εφήβων, για να μην πω στο σύνολο αγοριών και κοριτσιών, έχει γίνει το κινητό τηλέφωνο μέσον απόκτησης εμπειριών ένεκα σωρείας πληροφριών στο διαδίκτυο, απίστευτα πολύτιμων, αλλά, που μπορεί να επισυμβεί κάτι στραβό και να επιφέρει κάποια βλάβη λόγω εθισμού.
Η υπερβολική χρήση του κινητού προκαλεί αυξανόμενη ανησυχία στον ψηφιακό κόσμο. Ο εθισμός φέρνει ανσισορροπία μεταξύ διαδικτυακής και μη διαδικτυακής ζωής και συγκρούσεις μεταξύ μελών της οικογένειας, γνωστών και φίλων. Όταν δεν υπάρχει πρόσβαση στο διαδικτυο παρατηρούνται μείωση των σχολικών επιδόσεων, εριστικότητα, άγχος, ανησυχία, κατάθλιψη, αρνητικά συναισθήματα στις σχέσεις με τους άλλους ανθρώπους και χωρίς ενδιαφέρον οι κοινωνικές συμπεριφορές.
Αν όλα αυτά συμβούν στους ανήλικους, που υπερβαίνουν την καθημερινότητα, ίσως χρειασθεί γονεϊκή μέριμνα για βοήθεια και από κάποιον σύμβουλο ψυχικής υγείας, που ειδικεύεται στον ψηφιακό εθισμό από την τεχνολογία και να προσφερθεί στο παιδί συναισθηματική υποστήριξη.
Η ευκολία, με την οποία μαθαίνουμε τις νέες τεχνολογικές εφαρμογές, δεν είναι πρόοδος, αλλά μηχανοποίηση της εξάρτησης, που μας προγραμματίζει, να επιλέξουμε κάτι, που η συνείδησή μας δεν το ανέχεται, γιατί θα είναι σε βάρος της καθημερινότητας και της υπάρξεώς μας.
Τότε δεν καταλαβαίνουμε, ότι ένα κομμάτι της ζωής φεύγει, επειδή με ηθελημένη άνεση παραχωρούμε τις καθημερινές μας λειτουργίες στο όνομα της επικοινωνιακής εξάρτησης.
