Η Frankfurter Allgemeine Zeitung σε εκτενές ρεπορτάζ της αναφέρεται στο φάντασμα του Grexit και γράφει: «Το ενδεχόμενο του Grexit φαίνεται να ξεχάστηκε γρήγορα όταν τα κράτη μέλη της Ευρωζώνης, το καλοκαίρι του 2015, συμφώνησαν με την Ελλάδα σε ένα τρίτο πακέτο βοήθειας ύψους 86 δισεκατομμυρίων ευρώ.
Η χώρα μπορούσε και πάλι να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της, η κυβέρνηση επεξεργαζόταν αργά τον κατάλογο των μεταρρυθμίσεων που συμφώνησε με τους πιστωτές. Τα δημόσια οικονομικά πάντως ήταν καλύτερα το 2016 από ό,τι αναμενόταν ωστόσο μεγάλα θέματα παραμένουν άλυτα».
Η FAZ αναφέρει πως ανοιχτά παραμένουν ακόμα οι μεταρρυθμίσεις στα εργασιακά και στον τομέα της ενέργειας όπως και η αξιολόγηση, η οποία έχει βαλτώσει και θεωρεί ‘ουτοπικό’ να κλείσει στις 20 Φεβρουαρίου. Όσο για την επιστροφή του θέματος Grexit ως ενδεχόμενου στο Βερολίνο γράφει: «Πρόσφατα η εφημερίδα Bild έγραψε ότι ο Σόιμπλε θα δεχόταν τον τερματισμό του τρέχοντος προγράμματος εάν το ΔΝΤ δεν συμμετείχε. Κάτι τέτοιο όμως δεν είναι εύλογο διότι αυτό τον χρόνο των εκλογών δεν μπορεί να αντιταχθεί στην Καγκελάριο, η οποία θεωρεί απαραίτητη την παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη. Ωστόσο ο υπουργός Οικονομικών συνεχίζει τη σκληρή στάση του σχετικά με τις μεταρρυθμίσεις. Την Παρασκευή ανέφερε στο Ζααρμπρίκεν, ότι ‘δεν μπορεί να συνεχιστεί έτσι επ’ άπειρον εάν η Ελλάδα δεν κάνει αυτά που έχει συμφωνήσει’».
Θεσμοί που να λειτουργούν είναι η βάση της οικονομίας
Οι άθλιες συνθήκες που επικρατούν στην Ελλάδα καταδεικνύουν πως η ΕΕ χρειάζεται ένα καινούργιο σύμφωνο, πιστεύει ο Αλέξανδρος Κρητικός, διευθυντής του Γερμανικού Ινστιτούτου Οικονομικών Ερευνών του Βερολίνου. Ο οικονομολόγος γράφει σε άρθρο του στην Süddeutsche Zeitung πως η Ελλάδα απέχει πολύ ακόμα από την ανάρρωση και αυτό δεν είναι καλό σημάδι ούτε για τις εφτά ελληνικές κυβερνήσεις των τελευταίων εννέα χρόνων της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης ούτε για την ΕΕ. Και επισημαίνει αυτό που κατά τη γνώμη του χρειάζεται: «Αυτό που λείπει δεν είναι το κεφάλαιο. Το πρόβλημα είναι οι κρατικοί θεσμοί που λειτουργούν ανεπαρκώς και αυτός είναι ένας κεντρικός παράγοντας σε ένα κόσμο όπου οι καινοτόμες επιχειρήσεις επιλέγουν την έδρα τους με κριτήριο την ποιότητα αυτών των θεσμών. Η Ελλάδα δείχνει πως οι μεταρρυθμίσεις δεν μπορούν να γίνουν με εκκλήσεις. Η ΕΕ μπορεί όμως να δώσει την ώθηση. Χρειάζεται ένα νέο επιτυχημένο πρόγραμμα, ένα ‘σύμφωνο για την καινοτομία’ όπου οι νέες ιδέες και ο ανταγωνισμός θα είναι στο επίκεντρο».
Και το άρθρο συνεχίζει λίγο παρακάτω: «Ένα τέτοιο σύμφωνο θα αποτελούνταν από τρία στοιχεία: πρώτον την πρόσβαση σε ένα ταμείο καινοτομίας, το οποίο θα διαδεχθεί τα διαρθρωτικά ταμεία και θα δίνει τη δυνατότητα για επενδύσεις σε περιφερειακά συστήματα καινοτομίας. Αυτή η πρόσβαση θα εξαρτιόταν από την υλοποίηση μεταρρυθμίσεων, τις οποίες θα συμφωνούσε το κάθε κράτος μέλος δεσμευτικά με την ΕΕ. Και τρίτον, τα κράτη που θα προχωρούσαν σε μεταρρυθμίσεις σχετικά με την αποτελεσματικότερη λειτουργία των θεσμών θα είχαν μεγαλύτερη στήριξη από την ΕΕ, αφού η αποτελεσματική λειτουργία των κρατικών θεσμών είναι το απαραίτητο στήριγμα της καινοτόμου οικονομίας».
ΠΗΓΗ: imerisia.gr
