ΑΠΟ τα χρόνια του Δημοτικού σχολείου μαθαίναμε πως “Ουκρανία και Ρωσία” είναι, ήταν -και παραμένουν- οι δυο μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες παραγωγής δημητριακών, ειδικότερα σιτηρών. Οι δάσκαλοί μας τις ονόμαζαν σιτοβολώνες (=σιταποθήκες) της Ευρώπης.
ΣΗΜΕΡΑ, οι δυο εμπόλεμες χώρες αξιολογούνται ως δυο από τους μεγαλύτερους εξαγωγείς τροφίμων αλλά και χρήσιμων μετάλλων… Και φυσικά είναι από τις πρώτες στην παραγωγή και διακίνηση φυσικού αερίου.
ΜΕ τον πόλεμο να διαρκεί και καθώς οι τεράστιες εκτάσεις αγροκαλλιεργειών της Ουκρανίας (φωτ.) έχουν μετατραπεί σε πεδία βίαιων συγκρούσεων, η αβεβαιότητα σχετικά με την παραγωγή και τις εξαγωγές έχει δημιουργήσει μια παγκόσμια επισιτιστική κρίση, αυξάνοντας τις τιμές του σιταριού, του καλαμποκιού, της σόγιας, των λιπασμάτων και του ηλιελαίου. Αυτά ήδη τα ζούμε και στην Ελλάδα με την αχαλίνωτη ακρίβεια. Μια συνέπεια ενός απρόβλεπτου και εν πολλοίς ανόητου πολέμου, επίφοβου για το μετέπειτα όλου του πλανήτη, ειδικότερα την αφρικανική ήπειρο.