Μεσήλικοι τουρίστες απολάμβαναν προ ημερών τη βόλτα τους στα σοκάκια της χειμωνιάτικης παλιάς πόλης. Ηταν από τους επισκέπτες του χειμώνα. Εκείνους που έρχονται και ξανάρχονται γιατί τους μάγεψε από την πρώτη στιγμή το παλιό λιμάνι και οι συνοικίες της παλιάς πόλης, από τον Τοπανά μέχρι την Οβραϊκή και τη Σπλάντζια και εννόησαν να απολαύσουν το τοπίο σε μη τουριστική εποχή. Κάθε τέτοια εποχή συναντούμε -λίγους μεν αλλά τακτικούς- επισκέπτες από το εξωτερικό. Και όχι μόνο στην παλιά πόλη. Ενίοτε σε χωριά και ταβέρνες της ενδοχώρας. Ταξιδιώτες και οδοιπόρους στον τόπο αυτόν που τόσο έχουν αγαπήσει. Και αν κάποτε ο Νομός κατακτήσει τον στόχο του οργανωμένου δωδεκάμηνου τουρισμού, αυτοί οι επισκέπτες θα είναι οι… πρόδρομοι. Ο στόχος αυτός μοιάζει εφικτός, ο Νομός διαθέτει τα Λευκά Ορη και εξαιρετικές διαδρομές στα ορεινά, πέραν από τον ήλιο και τη θάλασσα, αλλά και ξεχωριστή γαστρονομία. Μόνο που ο στόχος του δωδεκάμηνου τουρισμού προϋποθέτει υποδομές οι οποίες μοιάζουν σήμερα όνειρο απατηλό. Προϋποθέτει, επίσης, όχι μόνον προτάσεις για τους επισκέπτες αλλά και ασφάλεια για όλους: καλό οδικό δίκτυο, χωρίς κατολισθήσεις με κάθε έντονη βροχόπτωση, που εγκυμονούν κινδύνους για τους οδηγούς. Προϋποθέτει, δηλαδή, έργα, μέριμνα, οργάνωση. Ολα αυτά τα οποία αποτελούν ζητούμενα, διαχρονικά, στον Νομό Χανίων….