Κύριε διευθυντά,
28-2-25. σήµερα πάλι το δάκρυ περίσσεψε. ∆ιακόσια χρόνια ο λαός κλαίει, οδύρεται, πονά και στενάζει. Κι’ ο καηµός του δε λέει να τελέψει. Να θυµηθούµε τι έχει γίνει στο παρελθόν.
Ένα διαρκές έγκληµα µε πολλά, λίγα, περισσότερα, αµέτρητα θύµατα αθώα. Μάρτυρες και ήρωες της ειρήνες και του πολέµου. Θύµατα της αναλγησίας, της αδιαφορίας, της αναποτελεσµατικότητας του σάπιου, σκουριασµένου ακίνητου κρατικού γραφειοκρατικού µηχανισµού.
Ανίκανοι, επικίνδυνοι, «υπάλληλοι», νοµιµόφρονες, πειθαρχηµένοι, αγράµµατοι, έχουν πλαισιώσει τη γραφειοκρατία, µε θανατηφόρα αποτελέσµατα.
«Πολιτικοί» ψηφίζονται από τον εύπιστο λαό που προσδοκά µια γωνιά σ’ ένα γραφειάκι, για να αναπαύεται, και να αφήνει τα καράβια να πνίγονται τα αεροπλάνα να πέφτουν, τα τραίνα να καίγονται.
Ένα υδροκέφαλο κοινοβούλιο είναι ανίκανο να κινήσει το µηχανισµό που έχει διορίσει. Ένας λαός αφελής αποπροσανατολισµένος, παραπληροφορηµένος από δηµαγωγούς επιµένει να ελπίζει να φανατίζεται να ψηφίζει.
Η διορισµένη δικαιοσύνη του Πολυζωίδη είναι στα χέρια του Μαυροκορδάτου και του Κωλέτη. Και την εξαγοράζει ο Κουντουριώτης κάθε στιγµή. Αυτά! Οι αστοιχείωτοι και ανιστόρητοι, πολιτικοί, δηµοσιογράφοι, δηµάρχοι και ιδίως ο προδοµένος ραγιάς από τους «Σωτήρες» κάθε εποχής!
Ο αµαθής και απληροφόρητος λαός, επιµένει να µένει στην άγνοια, προσανατολισµένος στο ψέµα και στο σκοτάδι. ∆εν µπορεί να χρησιµοποιήσει τη σκέψη και τον ορθό λόγο.
Μια κάστα 300 καταφέρνουν να παραπλανούν; Τους ψηφοφόρους, µε υποσχέσεις παραδείσου, σαλταδόροι απατεώνες καλοπληρωµένοι µε παχυλούς µισθούς των 8.0000 ευρώ και λοιπών επιδοµάτων, προνοµίων, διευκολύνσεων, από το κοινοβούλιο.
Οι υπουργοί στον ίδιο ρυθµό, καλούνται µε διευκολύνσεις των βιοµηχάνων, των εφοπλιστών, των κονδυλίων, τάχα της παραγωγής της ανάπτυξης του εκσυγχρονισµού στον κάθε τοµέα µε ηλεκτρονικά µέσα για την προστασία, ασφάλεια, λειτουργία κάθε συγκοινωνιακού µέσου, κάθε εργοστασίου παραγωγής και εργοστασίου δηµιουργίας κάθε έργου.
Πακτωλοί χρηµάτων απροσδιορίστων και αµέτρητων κεφαλαίων έχουν µπει στα ταµεία της χώρας από την ΕΟΚ για παραγωγή, ανάπτυξη, υποδοµές. Όλα κατασπαταλήθηκαν από βουλευτές, υπουργούς, παρατρεχάµενους ηµετέρους. Κι αν κάποια έργα έγιναν ήταν ανώφελα µίζας, αντιπαραγωγικά άχρηστα. Όπως οι ολυµπιακοί µε ρεµούλες και σπατάλες. Με πακτωλούς χρηµάτων για τη συντήρηση αυτών των άχρηστων και αχρείαστων αντιπαραγωγικών εγκαταστάσεων.
Καρναβάλια, Συγκαλύψεις και Ψεύδη!
Να µην ξεχνούµε ότι ο Τσώρτσιλ ήρθε για να επιβάλει ένα εµφύλιο που επικρατεί ως τα σήµερα. Για να αιµατοκυλήσει το λαό. Αφού είχε µοιραστεί και ξεκαθαριστεί ο κόσµος. Ήταν αποφασισµένος να φέρει Τούρκους στρατιώτες για να βάλει τάξη!
Γέµισε ξερονήσια και τόπους µαρτυρίων και βασανιστηρίων! Συνεργάτες του οι αχαρακτήριστοι πολιτικοί που κατάφαγαν τα σχέδια Μάρσαλ.
Μία ζούγκλα που επικρατεί η αρπαγή το άδικο, η αυθαιρεσία η ανηθικότητα, η καταστροφή του πολιτισµού της παιδείας της υγείας των υποδοµών.
Η µόνιµη επωδός, «δεν υπάρχουν κεφάλαια». Ας µας δείξει κάποιος ένα έργο που έχει κάµει στον τόπο του! Οι δηµάρχοι κι αυτοί αυτόκλητοι σωτήρες µε κάγκελα πεζοδρόµια σπατάλες για έργα αχρείαστα, άχρηστα, ανώφελα, επιζήµια, επικίνδυνα. Ο λαός στο λήθαργο!
Γιάννης Ηλιάκης
