Mαρκ Tουαίην: «Ο άνθρωπος είναι το µόνο είδος που αντιµετωπίζει µε τόση κτηνωδία, τις κτηνωδίες»
Κύριε διευθυντά,
κάτι λιγότερο από 10 µήνες, ο ο πάστορας της Λουθηρανικής Εκκλησίας της Βηθλεέµ Μουντέρ Ισάακ στο Χριστουγεννιάτικο του κήρυγµα έδωσε το µήνυµα ότι «Αν ο Ιησούς γεννιόταν σήµερα, θα γεννιόταν στη Γάζα κάτω από τα ερείπια». Η παραπάνω δήλωση αντιµετωπίστηκε µε αντιδράσεις τόσο από Εβραίους (όπως και ήταν αναµενόµενο) αλλά και σε υπερθετικό βαθµό από Χριστιανούς που τον κατηγόρησαν ως ακραίο αντισηµίτη. Η τόση αγάπη Καθολικών αλλά και Ορθόδοξων Χριστιανών για το επεκτατικό (ιµπεριαλιστικό πιο σωστά) κράτος του Ισραήλ, η αδιαφορία σε ανησυχητικό βαθµό για τα εγκλήµατα που διαπράττει, ο θαυµασµός της ∆ύσης για την αποτελεσµατικότητα της τεχνολογίας να σκοτώνει κόσµο µε τις ελάχιστες δυνατές απώλειες για τον επιτιθέµενο (βοµβητές, drone) και η απαξίωση για τον παραπάνω κληρικό (που δεν είπε και κάνα ψέµα) θα µου κανε εντύπωση µόνο, εάν δεν γνώριζα πόσο αγαστά πολιτική εξουσία, εκκλησιαστική ηγεσία, Αµερικανικά, Ευρωπαϊκά και Ισραηλινά (δεν θα δίσταζα να πω και Αραβικά) συµφέροντα συνεργάζονται σε βάρος των πιο αδύναµων και καταπιεσµένων. Η σωστή πλευρά της ιστορίας όπως ευαγγελίζονται οι αυλοκόλακες των σύγχρονων τεράτων απαιτεί γερά στοµάχια και παροιµιώδη αναισθησία. Mιλώντας πάντα µε υποθέσεις και σύµφωνα τουλάχιστον µε τα καταγραφέντα (κατά τας γραφάς), αν ήταν 30άρης ο Ιησούς θα ήταν άραγε µε τη σωστή πλευρά της Ιστορίας ή θα µετάνιωνε την ώρα και τη στιγµή που γεννήθηκε σε τούτο τον τόπο και απηυδισµένος από την υποκρισία θα έλεγε παραφράζοντας µια περίφηµη φράση του Μαρξ ότι «Αυτό που είναι σίγουρο, είναι ότι εγώ δεν είµαι Χριστιανός»;
Τι θα αντιµετώπιζε λοιπόν, ένας γεννηµένος στη Βηθλεέµ σκούρος, άστεγος χωρίς περιουσία νεαρός µε φανερές ανησυχίες απέναντι στην εκκλησιαστική και οικονοµική εξουσία, που κάνει παρέα µε πόρνες και δηµιουργεί πυρήνες ριζοσπαστικών οµάδων κηρύσσοντας την απέχθεια στον πλούτο και προβαίνοντας µάλιστα σε βίαιες ενέργειες απέναντι σε θεσµικά όργανα (επίθεση σε αυτούς που εµπορεύονται στον Οίκο του Θεού); Πιθανότατα, ακόµα και σε χώρες της πολιτισµένης και ανεκτικής δύσης θα τον είχαν βάλει για τα καλά στο στόχαστρο της αντιτροµοκρατικής· αν δε είχαν βρει κανένα αποτύπωµα σε κάποιο βιβλίο η ακόµα χειρότερα κάποιο από τα υποτιθέµενα ‘‘χειρόγραφά’’ του σε καµιά γιάφκα, θα είχε την τύχη να γνωρίσει και την φιλοξενία των λευκών κελιών. Βέβαια και τότε είχε προειδοποιήσει τους συντρόφους του ότι εάν µιλούσαν για δικαιοσύνη και φιλία, τότε το κράτος θα τους κυνηγούσε αλύπητα και προς τιµήν τους δεν ήταν λίγοι αυτοί, που συνειδητά υπέστησαν τις συνέπειες. Τότε ήταν µάρτυρες, σήµερα θα ήταν αντιεξουσιαστές, ακροαριστεροί ή δεν ξέρω τι άλλο! Άραγε, πως θα τον αντιµετώπιζαν, αυτοί που σήµερα ευηµερούν στο όνοµά του κηρύσσοντας πατριωτισµό και µισαλλοδοξία; Το σίγουρο είναι πως δεν θα ήταν και πολύ αρεστή φιγούρα στην Ελληνική ορθόδοξη εκκλησία, ιδιαίτερα εάν ήταν επικριτικός για τις µυστικές συµφωνίες πώλησης γης της Ιερουσαλήµ σε ανώνυµους επενδυτές από υπεράκτιους φορολογικούς «παραδείσους (επί γης)». Σίγουρα αρκετοί θρησκευόµενοι θα αµφισβητούσαν την υπόστασή του, ο κίτρινος Τύπος θα εκµεταλλευόταν κάθε έκφανση της προσωπικής του ζωής (πόρνες, ύποπτες παρέες µε άντρες που τους πλένει τα πόδια), η Εφορία θα τον κυνηγούσε αλύπητα για την δυνατότητα να πολλαπλασιάζει το ψωµί και το ψάρι δίχως να εµφανίζει ούτε ένα παραστατικό αγοράς, ενώ σαν πρόσφυγας που θα ήταν (όπως και τότε για να γλυτώσει από τον Ηρώδη) απορώ τι θα κάναν οι καλοί πατριώτες Χριστιανοί της δύσης εάν έπλεε σε κάποιο σαπιοκάραβο προσπαθώντας να γλυτώσει από τον πόλεµο; Για όλους αυτούς που η µόνη µορφή ηθικής είναι αυτή που ευλογεί αυτούς που έχουν το χρήµα και την εξουσία σε λίγο καιρό και λόγω των προσφορών των ηµερών θα µπορέσουν να αναζητήσουν τον πλαστικό Ιησού τους σε κάποιο πολυκατάστηµα µαζί µε τα Χριστουγεννιάτικα δώρα. Ο άλλος Ιησούς, αυτός που υπερασπίζονται ιερείς όπως ο Μουντέρ Ισάακ ή ο πρόσφατα δολοφονηµένος ιθαγενής Μεξικάνος ιερέας της Καθολικής Εκκλησίας και υπερασπιστής των ανθρωπίνων δικαιωµάτων πατέρας Μαρσέλο θα είναι και αυτή τη φορά µε τη λάθος πλευρά της ιστορίας, µε αυτούς που πάλεψαν δηλαδή µα έχασαν. ∆εν είµαι θρησκευόµενος αλλά τρέφω βαθιά εκτίµηση και θα βρίσκοµαι πάντα δίπλα σε αυτούς που δίνουν ακόµα και τη ζωή τους για την κοινωνική δικαιοσύνη, ισότητα και τις οικουµενικές ανθρώπινες αξίες που τόσο µακριά βρίσκονται από τους διαχωρισµούς ταυτότητας, αίµατος, γης και φυλής, σε όλους αυτούς που προβάλλουν την ορθοπραξία απέναντι στην ορθοδοξία, σε όλους αυτούς που προβάλλουν την συλλογική δράση και την εξέγερση και όχι τα ηθικοπλαστικά κηρύγµατα για την επίτευξη της κοινωνικής αλλαγής σε αυτόν και όχι σε άλλους κόσµους. Τα παραπάνω γράφτηκαν όχι γιατί τρέφω αυταπάτες ότι το πνεύµα των Χριστουγέννων θα φέρει ειρήνη σε αυτό τον άκαρδο κόσµο αλλά γιατί η οργή µπροστά στην ανθρώπινη κτηνωδία µπορεί να µετατραπεί σε ελπίδα και εκεί είναι που ο λόγος φωτισµένων ιερέων όπως ο Μουντέρ Ισάακ και η θυσία του πατέρα Μαρσέλο δεν θα πάνε ποτέ χαµένοι. Άλλωστε, όπως µια άλλη σπουδαία προσωπικότητα της θεολογίας που πρόσφατα µας “αποχαιρέτησε” ο διανοούµενος Περουβιανός ιερέας Γκουστάβο Γκουτιέρες αναφέρει «το µέλλον της ιστορίας ανήκει στους φτωχούς και τους εκµεταλλευόµενους» και ότι πολύ απλά όπως ο ίδιος επισηµαίνει «δεν µπορεί να είµαστε µε τα θύµατα της εκµετάλλευσης, αν δεν είµαστε ταυτόχρονα απέναντι στους εκµεταλλευτές τους». Μπέρτολτ Μπρεχ : “Ο πόλεµός τους σκοτώνει, ό,τι άφησε όρθιο η ειρήνη τους”
Γιώργος Πρεκατσάκης,
γεωπόνος.
