■ Το πρόβληµα του… ετεροχρονισµού
Κύριε διευθυντά,
πλησιάζει η επέτειος της εθνικής µας παλιγγενεσίας, η 25η Μαρτίου 1821, µέρα διπλής γιορτής, διπλής χαράς και περηφάνειας.
Πέρυσι η µέρα της εθνικής επετείου ήταν ηµέρα ∆ευτέρα και σύµφωνα µε το πρόγραµµα που εξέδωσε ο ∆ήµος Χανίων σε όλες τις ∆ηµοτικές Ενότητες ο εορτασµός έγινε την Παρασκευή 22 Μαρτίου και περιελάµβανε επιµνηµόσυνη δέηση στο Μνηµείο των πεσόντων, κατάθεση στεφάνων και σχετική οµιλία, µόλις σε τρεις ∆ηµοτικές Κοινότητες έγινε και ∆οξολογία.
Ο κεντρικός λαµπρός εορτασµός στην πόλη των Χανίων, έγινε σύµφωνα µε το πρόγραµµα , ανήµερα της 25ης Μαρτίου, στην παρέλαση συµµετείχαν και Σχολεία από τους πρώην περιαστικούς δήµους, συνήθεια που ακολουθείται τα τελευταία χρόνια.
Ζητούµενο βέβαια , σε κάθε εορτασµό είναι η όσο το δυνατόν µεγαλύτερη συµµετοχή του κόσµου και στα Χανιά το πετυχαίνουµε την 25η Μαρτίου και την 28η Οκτωβρίου µιας και συµµετέχουν στη παρέλαση Σχολεία από όλο τον Καλλικρατικό ∆ήµο..
Τι γίνεται όµως, στις ∆ηµοτικές Ενότητες, που ο εορτασµός γίνηκε, αντί την ∆ευτέρα 25η Μαρτίου, την Παρασκευή 22 Μαρτίου, ή φέτος που θα γίνει την παραµονή, ∆ευτέρα 24 Μαρτίου;
Ο κόσµος ελάχιστος, ίσως να πάνε κάποιοι εκπρόσωποι φορέων για να καταθέσουν στεφάνι, κάποιοι γονείς και παππούδες µαθητών και κάποιοι αργόσχολοι συνταξιούχοι. Σίγουρα η απουσία του κόσµου δεν έχει να κάνει µε τα εθνικά, πατριωτικά και θρησκευτικά του αισθήµατα, απλά είναι εργάσιµη µέρα και είναι στις δουλειές του.
Αυτός ο ετεροχρονισµός των εθνικών επετείων, υποβαθµίζει το γεγονός αυτό καθεαυτό, τυπικά γίνονται τα απαραίτητα, αλλά η απουσία του κόσµου στερεί την ουσία που έγκειται στην παρουσία, στη συµµετοχή, στο να πει χρόνια πολλά ο ένας στον άλλο και να τιµήσει τους ήρωες µας.
Άδειασαν τα χωριά, τα Σχολεία είναι στα κεφαλοχώρια, ας τους δώσει ο ∆ήµος, διά µέσου του προγράµµατος γιορτασµού την ευκαιρία να σµίξουν τουλάχιστον οι χωριανοί την ηµέρα αυτή, γιατί τόσον συγκεντρωτισµός από τη Τοπική Αυτοδιοίκηση, ας το δει και από αυτή την σκοπιά ο ∆ήµος το ζήτηµα .
Αν αλλάξει ο ∆ήµος το πρόγραµµα και προγραµµάτιζε και στις ∆ηµοτικές Ενότητες ο εορτασµός να γίνει ανήµερα της γιορτής, όπως γίνεται στην πόλη, τότε και οι εκκλησίες θα πληµµύριζαν µε κόσµο και τα ηρώα του κάθε χωριού.
Μα θα πει κάποιος, µα αφού θα συµµετέχουν τα παιδιά στη παρέλαση στην πόλη, γίνεται;
Γίνεται, γιατί στη λειτουργία, αφού είναι και ο Ευαγγελισµός της Θεοτόκου, οι ιερείς θα έβαζαν το «ευλογητός», πιο νωρίς και γύρω στις 10.30 π.µ. όλα θα είχαν τελειώσει όµορφα και ωραία και τα παιδιά της παρέλασης στις 11:00 π.µ. θα ήταν στα Χανιά στον χώρο συγκέντρωσης για την παρέλαση.
Το έχουµε ζήσει στη πράξη στις Μουρνιές, από το 1989-90 έως το 1996-97, ως δ/ντής του ∆ηµοτικού, που καθιερώσαµε και παρέλαση στον κεντρικό δρόµο του χωριού µε τη συµµετοχή και του ∆ηµοτικού του Πασακακίου και χαίρονταν τα παιδιά και οι χωριανοί και προλάβαινε όποιος ήθελε να πάει και στην παρέλαση στα Χανιά.
Παρακαλώ, λοιπόν, τον ∆ήµο να επανεξετάσει και να διαµορφώσει το πρόγραµµα στις ∆ηµοτικές Ενότητες, έτσι ώστε να δώσει τη δυνατότητα στους ανθρώπους των χωριών να συµµετέχουν στις εορταστικές εκδηλώσεις για τις εθνικές επετείους.
Γιώργος Μανιαδάκης
συν/χος δάσκαλος.
