» H απάντηση στην ευρω-κατοχή
Νίκος Ιγγλέσης Εκδοτικός Οίκος: Α.Α. ΛΙΒΑΝΗ
Ενα βιβλίο που αναφέρει με τόλμη ότι: “Τον Μάιο του 2010 οι συνδυασμένες δυνάμεις του Δ’ Ράιχ και των διεθνών χρηματαγορών κατέλαβαν την Ελλάδα. Ενώ τον Μάρτιο του 2013, σαράντα περίπου χρόνια μετά τον τουρκικό Αττίλα που άρπαξε το 40% της Κύπρου, ένας δεύτερος, γερμανικός, αυτή τη φορά, Αττίλας ήρθε να εξανδραποδίσει το ελεύθερο κομμάτι του μαρτυρικού νησιού.
Ετσι και οι δύο κρατικές οντότητες του ελληνικού έθνους, η Ελλάδα και η Κύπρος, μεθοδικά και με τη συνεργασία της εγχώριας πολιτικής και οικονομικής συνεργασίας της εγχώριας πολιτικής και οικονομικής ολιγαρχίας μετατράπηκαν σε ΑΠΟΙΚΙΕΣ ΧΡΕΟΥΣ του διεθνούς χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου”.
Με δανειακές συμβάσεις και τα συνημμένα σ’ αυτές μνημόνια εξαφάνισαν κάθε ίχνος εθνικής ανεξαρτησίας και μετέφεραν το κέντρο των αποφάσεων για την τύχη του ελληνισμού στο Βερολίνο, τις Βρυξέλλες και τη Φραγκφούρτη.
Οπου, η τριαρχία (τρόικα), όπως κάνει στην κάθε αποικία, αποφασίζει σχεδόν για τα πάντα, από τα πιο μικρά (π.χ. δόσεις στην Εφορία, ωράριο καταστημάτων, παροχή φαρμάκων κ.λπ.) μέχρι τα πιο σημαντικά (εκποίηση στρατηγικών υποδομών, όπως φυσικό αέριο, ηλεκτρισμός, νερό, αεροδρόμια, λιμάνια, διάλυση της αμυντικής βιομηχανίας κ.λπ., τις αποφάσεις – διαταγές της τριαρχίας υλοποιούν πολλές φορές με υπερβάλλοντα ζήλο οι εγχώριες ελληνόφωνες κυβερνήσεις, οι οποίες απολογούνται ανά τρίμηνο στους επιθεωρητές και καθημερινά στις υπαλλήλους της task force… παράλληλα με ασύλληπτες εκτάσεις και βάθους προπαγάνδα για το ευρώ και την παραμονή μας στην Ευρωζώνη… Αλλά πατρίδα μας δεν είναι το ευρώ, ιδεολογία μας δεν είναι ο δωσιλογισμός και το μέλλον μας δεν μπορεί να είναι ο ραγιαδισμός… που θέλουν να μας επιβάλλουν ακόμα και με νέο διχασμό… όπως τον προάγουν (από το προτασσόμενο στην αρχή του βιβλίου κείμενο).
Η ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩ
Η χώρα, όπως έχουμε ξαναγράψει σε πολλά κείμενά μας, είναι από το 2010 κατεχόμενη από την τρόικα με γερμανική επικυριαρχία.
Από τότε, ως σήμερα, τέλη του 2013, έχουν γραφτεί πλείστα όσα βιβλία για την επιστροφή στη δραχμή, ως ενέργεια ανάγκης για αποδέσμευση από την “αιχμαλωσία” του ευρώ που κάθε μέρα και περισσότερο εντείνει την αναπαραγωγή της ελληνικής μας κρίσης. Μιας κρίσης η οποία δεν έχει θεμελιακές προϋποθέσεις οικονομικής ανάπτυξής μας, αφού είμαστε καταναγκασμένοι να πληρώνουμε τους τόκους, ενώ το χρέος μένει αμετακίνητο και αυξανόμενο.
ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΚΟΨΕΙ ΤΟΝ ΓΟΡΔΙΟ ΔΕΣΜΟ;
Αυτή, όμως, η διατυπωμένη θέση για έξοδο μας από τη ζώνη του ευρώ έχει μια μερίδα υποστηρικτών, αλλά φαίνεται (από τη στάση του ελληνικού λαού να μην αποφασίζει να κόψει τον “γόρδιο δεσμό” της Ελλάδας με το ευρώ), με οικονομική (αλλά και πολιτική) απελευθέρωση της χώρας. Τόσο από το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα, με επιστροφή μας στο παλιότερο εθνικό μας νόμισμα τη δραχμή. Αυτό, όμως, το ενδεχόμενο δέχτηκε σφοδρές επιθέσεις, χωρίς όμως οι επιθέσεις αυτές να κατασιγάσουν απολύτως έγκυρες και μη έγκυρες φωνές για επιστροφή μας στη δραχμή για ν’ απεγκλωβιστούμε από την καταστροφική περίσφιξή μας από το ευρω-μάρκο) που επιβάλλει σε ολόκληρη την Ευρώπη τη γερμανική οικονομική κατοχή.
ΔΕΝ ΦΤΑΙΕΙ Ο ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ…
Με τραγικές ιδιαίτερα κοινωνικές οικονομικές συνέπειες στις χώρες του ευρωπαϊκού νότου, άρχισαν πλέον να εξεγείρονται αποφασιστικά με μαζικές, πρόσφατες πάνδημες κινητοποιήσεις κατά του νέου οικονομικού παγγερμανισμού που επιβάλλει ανελέητα έναν νέο οικονομικό πόλεμο, ο οποίος οδεύει για να γίνει παγκόσμιος, με συνεχή κατά των πάντων, χωρίς έλεος, εκμετάλλευση.
Βέβαια, όπως έχουμε ξαναγράψει γι’ αυτή τη σκληρή και εξουθενωτική πραγματικότητα, δεν φταίει ο γερμανικός λαός, αλλά ο νέος οικονομικός ολοκληρωτισμός που επιβάλλεται αποπροσανατολιστικά με καταιγισμούς προπαγανδιστικού αποπροσανατολισμού των Γερμανών πολιτών ότι αυτοί επιβαρύνονται οικονομικά τόσο για το ελληνικό χρέος όσο και για το χρέος των άλλων κρατών – μελών της Ε.Ε. του ευρωπαϊκού νότου.
ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΣ ΣΤΟΧΟΣ Η ΣΤΕΡΗΣΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ ΜΑΣ
Βασικά για Ελλάδα – Κύπρο ο γερμανικός στόχος είναι η απόλυτη κατάλυση της όποιας εθνικής κυριαρχίας τους και ανεξαρτησίας τους, γιατί ο γεωπολιτικός κομβικός ρόλος τους επιβάλλει τη στέρηση του δικαιώματος και τις δυνατότητες ανεξαρτησίας τους. Με αυτή την έννοια να εξαπολυθεί ο τόσο καταλυτικός και εξουθενωτικός οικονομικός πόλεμος που επιβλήθηκε πρώτα για την Ελλάδα από το 1910. Για να ακολουθήσει το δεύτερο κτύπημα της ισοπέδωσης της κυπριακής οικονομίας. Για να απειλείται τώρα ένα τρίτο χτύπημα με γενικό κούρεμα, δέσμευση κ.λπ. των καταθέσεων όπως υπαινίχθηκε πριν λίγες μέρες ο πρόεδρος της Ε.Ε. ο οποίος ανακοίνωσε ότι θα εισηγηθεί αυτό το μέτρο στη νέα συνεδρίαση του Εurogroup.
Ενα πρόσθετο τέτοιο μέτρο, μαζί με όλα τ’ άλλα μέτρα καταιγίδα υπερφορολόγησης του ελληνικού λαού θα ολοκληρώσουν την οικονομική καταστροφή και εξαθλίωση των συνθηκών ζωής στην Ελλάδα. Με τραγικές και απάνθρωπες συνέπειες στην καθημερινή ζωή του 80% του ελληνικού λαού που οδηγείται στο ικρίωμα του “αποκεφαλισμού” του.
ΟΙ ΠΟΛΛΑΠΛΟΙ ΑΠΟΚΕΦΑΛΙΣΜΟΙ ΜΑΣ
Γιατί τι άλλο είναι παρά εθνικός, κοινωνικός, οικογενειακός και ατομικός αποκεφαλισμός, όταν το φάσμα της ανεργίας εξουθενώνει, όταν το φάντασμα της πείνας εξαγριώνει, όταν το σύστημα της υγείας γίνεται οδυνηρά και επικίνδυνα ανύπαρκτο, όταν η παιδεία γίνεται απαιδεία με κλειστά σχολεία, όταν όλος ο πλούτος της χώρας έχει ξεπουληθεί μνημονιακά κι όταν όλα τα εθνικά θέματα έχουν μεθοδευτεί ν’ αντιμετωπιστούν (από τους μεγάλους “προστάτες” μας) τόσο ανθελληνικά, για να μην υπάρχει πλέον η ελληνική πατρίδα του κλέους, μέσα στη σημερινή και την αυριανή κόλαση του χρέους που αυξήθηκε τόσο τρομερά, γιατί οι αγορές μας οδήγησαν στην αύξησή του τόσο εγκληματικά.
Για να φθάσουμε τώρα να κάνουμε μόνο εισαγωγές και να μας “απαγορεύουν” ν’ αναπτύξουμε παραγωγές για εξαγωγές που θα είχαν μεγάλες δυνατότητες για την ανάπτυξή μας.
ΑΡΓΟΠΕΘΑΙΝΟΥΝ
ΤΗΝ ΑΣΘΕΝΟΥΣΑ ΕΛΛΑΔΑ
Ομως εμείς καταναγκαζόμαστε να είμαστε αλυσοδεμένοι στην επικυριαρχία του ΕΥΡΩ, το οποίο αποτελεί ΟΘΝΕΙΟ (ξένο) νόμισμα όπως το ονομάτισε ο Κωνσταντίνος Κόλμερ, στο βιβλίο του υπέρ της δραχμής…
Για να διερωτηθούμε, αν αυτή η επιστροφή στη δραχμή θα μας έλυνε το πρόβλημα του χρέους. Για να απαντήσουμε ότι δεν θα μας το έλυνε άμεσα.
Ομως, θα μας διευκόλυνε έναν πανεθνικό αγώνα για να μπορούμε να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα πιο ανεξάρτητα, πιο μεθοδικά, πιο αποτελεσματικά.
Ως μια απάντηση στην ευρωκατοχή και ως μια πρόληψη μαζί και αποδοκιμασία της τροϊκανικής αποτυχημένης και καταδικαστέας πολιτικής της. Μιας πολιτικής η οποία επιμένει πως θεραπεύει την ελληνική οικονομική ασθένεια, ενώ στην πραγματικότητα αργοπεθαίνει τον “θεραπευόμενο” ασθενή.
ΒΑΘΑΙΝΕΙ Η ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΥΨΩΝΟΥΝΤΑΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ
Επανερχόμενοι στο θέμα της επιστροφής στη δραχμή σημειώνουμε πως έχουν γραφτεί αρκετά βιβλία και αμέτρητα άρθρα, χωρίς να έχει γίνει ακόμα, μια τολμηρή ανατρεπτική ενέργεια την ώρα που η κρίση βαθαίνει και μας οδηγεί στην ολοκληρωτική καταστροφή.
Σε καιρό εφιαλτικού αδιεξόδου που όλοι την κατανοούν (όπως έγραψε ο Οθωνας Κουμαρέλλος στο βιβλίο του “Ευρώ ή νόμισμα”, εκδ. ΕΣΟΠΤΡΟ) “ότι ο δρόμος που άλλοι διάλεξαν για μας ν’ ακολουθήσουμε οδηγεί στην καταστροφή”.
Με το πολιτικό σύστημα ν’ αποσαθρώνεται με την ίδια ταχύτητα ίσως και μεγαλύτερη από τη διάλυση της ίδιας της κοινωνίας που προκαλούν τα μνημόνια και οι πολιτικές που επιβάλλονται. Για να δημιουργείται η αδήριτη ανάγκη για μια πολιτική ρήξη… που θα καταστήσει εφικτή την αναγέννηση της Ελλάδας…
Η ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΣΥΝΕΧΩΣ ΝΑ ΔΑΝΕΙΖΕΤΑΙΚΑΙ ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΤΟΚΟΥΣ
Μέσα όμως στο 2013 ο Νίκος Ιγγλέσης, οικονομολόγος – δημοσιογράφος, με ιδιαίτερη δραστηριότητα σε θέματα κρατικού προϋπολογισμού, δημοσιονομικής πολιτικής, δημόσιου χρέους και φορολογικής πολιτικής και μνημονίων κυκλοφόρησε (εκδόσεις Α.Α. Λιβάνη) το βιβλίο με τίτλο: “Επιστροφή στη δραχμή – η απάντηση στην ευρωκατοχή”. Στο ενδιαφέρον και επίκαιρο πάλι βιβλίο του επιχειρεί -όπως γράφει- να αμφισβητήσει τη γερμανική Ευρώπη του ευρω-μάρκου και του ευρωμονόδρομου. Με την εισαγωγή του εθνικού νομίσματος της ΝΕΑΣ ΔΡΑΧΜΗΣ θα αυξηθεί η ρευστότητα της οικονομίας, θα χρηματοδοτούνται οι παραγωγικές επενδύσεις και το κράτος θα παύσει να δανείζεται γιατί δεν θα δημιουργείται πια νέο χρέος και δεν θα πληρώνουμε άλλους τόκους. Η νέα δραχμή δεν θα υποτιμηθεί, κανείς δεν θα χάσει την περιουσία του και τα λεφτά του.
Ακόμα δεν θα υπάρξει πληθωρισμός, η ανεργία θα μειώνεται με νέες επενδύσεις και οι μισθοί θα αυξάνονται προοδευτικά.
ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΝΑ ΛΥΠΑΣΑΙ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΕΥΡΩ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ
Ομως, με το ευρώ δεν υπάρχει δυνατότητα εξόδου από την κρίση. Γιατί έχοντας η Ελλάδα 321 δισ. δημόσιο χρέος έχει πληρώσει τα τελευταία τέσσερα χρόνια 54 δισ. μόνο για τόκους που, αν συνεχιστεί αυτός ο δρόμος, θα οδηγηθούμε σε πλήρη αφανισμό.
Αλήθεια και προοπτική που προκύπτει από τα κάτωθι 13 κεφάλαια του βιβλίου και τον επίλογο: 1. Η προπαγάνδα, 2. Η παγίδα ρευστότητας, 3. Το σχέδιο της τριαρχίας, 4. Εναλλακτική λύση (τράπεζες, ισοτιμία, καταθέσεις, επιτόκια, κίνηση κεφαλαίων, πληρωμές στο εξωτερικό), 5. Το ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών, 6. Το δημόσιο χρέος, 7. Τι να κάνουμε, 8. Το έλλειμμα του προϋπολογισμού, 9. Αναπτυξιακή πολιτική, 10. Η πραγματική οικονομία, 11. Ιδιωτικοποιήσεις ή επενδύσεις, 12. Εισοδηματική πολιτική, 13. Η γεωπολιτική διάσταση, 14. Επίλογος.
Αλλά και δύο υστερόγραφα: 1) Η μονοτονία του πολιτικού λόγου από τον καθηγητή Γ. Κασιμάτη και 2) Το έθνος να λυπάστε από το μεγάλο ποιητή Χαλίλ Γκιμπράν.
