Η πρώτη διά ζώσης συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου μετά από ενάμιση χρόνο, καταδεικνύει την ικανή και αναγκαία συνθήκη για να διεξάγονται οι συνεδριάσεις στον φυσικό τους χώρο -την αίθουσα συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου- με την απαραίτητη αύρα της διαπροσωπικής, γόνιμης αντιπαράθεσης διότι “εικονική” αντιπαράθεση απλά δεν υπάρχει. Πολιτικά για να ζεσταθεί το παιχνίδι προϋποθέτει την παρουσία των προσώπων, την αύρα τους, τις χειρονομίες τους, τα στιγμιότυπα εκείνα που κλέβουν το ενδιαφέρον σε μία συνεδρίαση.
Η πανδημία εφόσον καθήλωσε την αντιπαράθεση, ρυμούλκησε τον τοπικό, δημόσιο διάλογο πίσω από το παραβάν μιας άψυχης πολιτικής ζωής, που σημάδεψε μια άψυχη πόλη.
Η πολιτική είναι μια ζωντανή διαδικασία μεταξύ ζωντανών ανθρώπων· εκεί δεν μπορείς να κρύψεις τίποτα. Ούτε τον ξύλινο λόγο, ούτε τα φούμαρα, όυτε τις σπασμωδικές αντιδράσεις, ούτε τα ελλαττώματά σου. Πάντοτε πίστευα ακράδαντα ότι για να προχωρήσουν τα ζητήματα που αφορούν την πόλη, κυρίαρχο ρόλο θα παίξουν οι άνθρωποι – ο καθένας από το μετερίζι που έχει ταχθεί.
Αξίζει νομίζω να παρακολουθήσετε μια συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, για να διαπιστώσετε πώς αντιδρούν οι πρωταγωνιστές.
