Προβληματισμό προκαλεί σε γονείς και εκπαιδευτικούς το σημερινό άνοιγμα των σχολείων της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Μουδιασμένοι και οι μαθητές, από τη μία ανυπομονούν να δουν τους φίλους τους, από την άλλη δυσανασχετούν με την προοπτική της επιστροφής στην πολύωρη χρήση μάσκας, στον φόβο και το άγχος του ιού. Πολλά παιδιά αποχαιρέτησαν και πάλι τους παπούδες τους επ’ αόριστον, μάλλον δηλαδή μέχρι να ξανακλείσουν τα σχολεία.
Και δεν μπορεί παρά να αναρωτιέται κανείς πως διασφαλίζεται η ασφάλεια της σχολικής τάξης όταν:
• Δεν είναι υποχρεωτικό το τεστ για τους δασκάλους, πριν περάσουν την πόρτα του σχολείου. Γιατί είναι άλλο να δίνεις τη δυνατότητα για δωρεάν τεστ και άλλο να το επιβάλλεις. Στην πρώτη περίπτωση μένουμε στην καραμέλα της ατομικής ευθύνης, που με τόση επιμονή συντηρεί η κυβέρνηση, ενώ στη δεύτερη μιλάμε πια για κρατική ευθύνη. Τα ίδια τα παιδιά άλλωστε δεν είναι υποχρεωμένα να έχουν συμπληρωμένη την καρτέλα εμβολιασμού για να γραφτούν στο σχολείο;
• Δεν έχει δοθεί προτεραιότητα στον εμβολιασμό των εκπαιδευτικών. Ακούσαμε για τους υγειονομικούς, αλλά και για τους ηλικιωμένους. Αν όμως θέλουμε σχολεία ανοιχτά, ποια είναι η πρόσβλεψη για τους δασκάλους;
• Οι καλές καιρικές συνθήκες δεν θα κρατήσουν για πάντα. Πώς θα μιλάμε για ανοιχτά παράθυρα στις τάξεις όταν πιάσει βροχή και κρύο τσουχτερό; Μάλλον θα το διαπιστώσουμε από βδομάδα, που φαίνεται να αλλάζει ο καιρός.
• Δεν μπορεί να υπάρξει πραγματικός έλεγχος στους μαθητές. Η οδηγία αναφέρει ότι στα πρώτα συμπτώματα ασθένειας οι μαθητές πρέπει να παραμείνουν στο σπίτι και να επιστρέψουν μόνο με χαρτί γιατρού. Πόσες μέρες θα περάσουν αν προσπαθήσει να κλείσει ένας γονιός ραντεβού στον ΕΟΠΥ; Μάλλον ένα φιλάσθενο παιδί θα χάσει τη χρονιά του, οπότε το βάρος πέφτει για μία ακόμα φορά στην τσέπη του γονέα, ο οποίος θα πληρώσει ιδιωτικά, για να πάρει ένα χαρτί, που βέβαια δεν μπορεί να διασφαλίσει ότι το παιδί δεν έχει κορωνοϊό. Αυτό, μόνο το τεστ μπορεί να το πει με βεβαιότητα. Και να μην ξεχνάμε βέβαια ότι σύμφωνα με τους ειδικούς, τα παιδιά νοσούν ελαφρά στον κορωνοϊό ή είναι εντελώς ασυμπτωματικά, γεγονός που ενισχύει τον κίνδυνο των παράπλευρων απωλειών…
Σε ιδανικές συνθήκες, η επιστροφή των παιδιών στα σχολεία θα ήταν ευχής έργον τόσο για τους μαθητές που θα επιστρέψουν στην εκπαιδευτική διαδικασία όσο και για τους γονείς που θα μπορέσουν να αναλάβουν και πάλι τις καθημερινές τους υποχρεώσεις. Ομως στα περισσότερα σχολεία η πραγματικότητα διαφέρει από τα όσα ευαγγελίζεται το Υπουργείο Παιδείας, με 25 (+1) μαθητές να συγκεντρώνονται σε μικρές αίθουσες, γονείς να συνωστίζονται έξω από τα σχολεία κατά την παράδοση – παραλαβή των μαθητών και δασκάλους σε ρόλο χωροφύλακα, να προσπαθούν να τηρούν αποστάσεις ανάμεσα στα παιδιά, να φροντίζουν τα χεράκια τους να μένουν καθαρά και παράλληλα να διδάσκουν μέσα από μία μάσκα.
Είναι αλήθεια ότι βιώνουμε μία έκτακτη συνθήκη, με τα δεδομένα να αλλάζουν συνεχώς και έναν ολόκληρο πλανήτη να έχει παραλύσει από από την πανδημία του κορωνοϊού. Ομως, τη στιγμή που η κυβέρνηση θεωρεί επικίνδυνη για τη δημόσια υγεία την επαναφορά του click away, πως μπορεί το Υπουργείο Παιδείας να θεωρεί ασφαλή την επιστροφή στο σχολείο, όταν μάλιστα οι ειδικοί κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για αύξηση των κρουσμάτων μετά τις γιορτές;
Είναι άραγε περισσότερα τα οφέλη της άμεσης επιστροφής στο σχολείο από το ξεκίνημα της νέας χρονιάς με τηλεκπαίδευση, τουλάχιστον μέχρι να έχουμε περισσότερα στοιχεία για την αύξηση των κρουσμάτων και την καλύτερη οργάνωση των εμβολιασμών;
Πλέον, μόνο ο χρόνος θα το δείξει.
