Επιτραπέζιο παιχνίδι

Η τρόικα αντιμετώπιζε πάντα τη διαπραγμάτευση με τις ελληνικές κυβερνήσεις σαν ένα επιτραπέζιο παιχνίδι.
Σα να μην πρόκειται για την τύχη μιας κοινωνίας.
Με πολλή δόση ενός άμυαλου και παχυλού σνομπισμού αντιμετώπισαν το ελληνικό ζήτημα βασισμένοι σε μια οιονεί προκατάληψη μέσα στο πλαίσιο ενός υπαρκτού λαϊκισμού που ήθελε τους Ελληνες “τεμπέληδες” και το κράτος μας ανύπαρκτο.
Οι αμύντορες της τρόικας ουδέποτε αντελήφθησαν ότι με τις ψυχαναγκαστικές τους απαιτήσεις πρωτίστως απευθύνονταν στην κοινωνία.
Οχι στην εκάστοτε κυβέρνηση…
Ούτε “Μονόπολι” έπαιζαν, ούτε “Στρατέγκο”.
Αυτό δεν αντελήφθησαν και οι δικοί μας εκπρόσωποι και ήταν δειλά υποχωρητικοί από την αρχή όσο έβρισκε πρόσφορο έδαφος ενδοτικότητας.
Η τρόικα τόσο εξεβίαζε περισσότερο την κατάσταση και ζητούσε πράγματα που δεν είναι υλοποιήσιμα από καμία πολιτισμένη κοινωνία.
Αυτή είναι μια πραγματικότητα που δίδαξε η εμπειρία της παρουσίας τους στη χώρα μας και τ’ αποτελέσματα των όρων που έθεταν!
Ο ελληνικός λαός πρέπει να γνωρίζει την αλήθεια και να την αντιστρέφει.