Με εφαλτήριο τα ΕΠΑΛ και τον τομέα των Δομικών Έργων αρκετοί Χανιώτες κατάφεραν να εισαχθούν σε Πολυτεχνικές Σχολές, με εξαιρετικές επιδόσεις και σε πολύ καλές θέσεις. Με τους αυριανούς φοιτητές συνομιλήσαμε για την προσπάθειά τους, τις προσδοκίες, τους στόχους τους.
«Θυσίασα αρκετά για τον στόχο μου»
Στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο και στη σχολή Αγρονόμων Τοπογράφων πέρασε η Μιχαέλα Παπαθανασίου. «Ήταν μια από τις κύριες επιλογές μου μετά την Αρχιτεκτονική. Η Αρχιτεκτονική λόγω λίγων θέσεων και της ανόδου των βάσεων δεν επετεύχθη. Στην αρχή όταν βγήκαν τα αποτελέσματα η αλήθεια είναι πως στεναχωρήθηκα που δεν μπήκα Αρχιτεκτονική αλλά μαθαίνοντας για τη Σχολή Τοπογράφων άκουσα πολύ καλά πράγματα ενώ και η Θεσσαλονίκη ως πόλη σίγουρα ελκύει. Με βοήθησαν πολύ και οι δικοί μου και με ενθάρρυναν πως ως Αγρονόμος Τοπογράφος θα έχω περισσότερες επαγγελματικές ευκαιρίες» επισημαίνει η Μιχαέλα. Για να καταφέρει να γράψει καλά η συνομιλήτρια μας “θυσίασε” αρκετά… «πολλές βόλτες, προσωπικές ώρες που ασχολούμουν με την ζωγραφική που μου αρέσει πολύ και τη γυμναστική. Όλα τα άφησα λίγο στην άκρη για το διάβασμα!»
Για να καταφέρει να έχει υψηλές επιδόσεις ρόλο έπαιξαν πολλά πράγματα. Ένα από αυτά ήταν «η στήριξη που είχα και εγώ και τα άλλα παιδιά από τους καθηγητές μας . Νοιάζονταν για το δικό μας μέλλον, υπήρχαν καθηγητές που μας βοήθησαν πολλοί, άλλοι που μας χαλάρωσαν, άλλοι που μας έδωσαν βάσεις αρκετές για να αντεπεξέλθουμε» τονίζει. Όσο για τις σπουδές της διαπιστώνει πως « σίγουρα θα δυσκολευτώ στα μαθηματικά και τη φυσική ίσως με λίγες ώρες φροντιστηρίου θα καλύψω τα κενά μου. Αλλά τα μαθήματα του τομέα θα με βοηθήσουν πολύ και έτσι θα μπορέσω να ανταποκριθώ στα περισσότερα από αυτά».
Πρώτη επιλογή η Αρχιτεκτονική στα Χανιά
Πρώτη επιλογή η Αρχιτεκτονική του Πολυτεχνείου Κρήτης, για την Ευαγγελία Ζαμπετάκη που κατάφερε να κάνει το όνειρο της πραγματικότητα και σε πολύ καλή θέση. «Έδωσα για δεύτερη φορά επομένως ήξερα τι είναι οι πανελλήνιες. Παράλληλα βέβαια δούλευα, έκανα φροντιστήρια και ήταν δύσκολο όλα αυτά να τα συγχρονίσω. Δεν είχα περιθώρια για δεύτερη φορά να μην περάσω και για αυτό και χρειάστηκε να βάλω πίσω τον προσωπικό μου χρόνο, τις βόλτες, τη διασκέδαση» δηλώνει η νεαρή κοπέλα.
Βασικό “όπλο” της Ευαγγελίας το ότι «δεν είμαι αγχώδης άνθρωπος. Για αυτό και στις πανελλήνιες παρότι τα θέματα ήταν απαιτητικά ήμουν καλά προετοιμασμένη έτσι κατάφερα να ανταποκριθώ.»
Τώρα η Ευαγγελία περιμένει να βρεθεί στη σχολή της αφού «είναι το όνειρο, ο στόχος μου η Αρχιτεκτονική και είμαι αποφασισμένη να προσπαθήσω για να πάρω το πτυχίο. Η αγάπη μου για την αρχιτεκτονική προέκυψε από τα μαθήματα των ειδικοτήτων που κάναμε στο ΕΠΑΛ, για αυτό και η βοήθεια από το σχολείο ήταν μεγάλη και οι καθηγητές νοιάζονταν για μας λες και ήμασταν δικά τους παιδιά».
«Στήριξη από τους καθηγητές»
«Ο πρώτος μου στόχος ήταν η Αρχιτεκτονική, το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο στη σχολή Πολιτικών Μηχανικών ήταν τρίτη μου επιλογή με το να ανεβούν πολύ οι βάσεις πέρασα εκεί. Σίγουρα αυτό με ικανοποιεί γιατί διάβασα πολύ ωραία πράγματα για τη σχολή αυτή» μας λέει η Ελπίδα Παπασωτηρίου που εισήχθη δεύτερη στο “Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο” στην Αθήνα.
Ρωτάμε την Ελπίδα για το αν ένας απόφοιτος ΕΠΑΛ μπορεί να αντεπεξέλθει στις δυσκολίες μια σχολής του ΕΜΠ. «Πολλοί έχουν μια κακή εικόνα του ΕΠΑΛ από αυτό που βλέπουν εξωτερικά που δεν ισχύει απόλυτα. Υπάρχει ένα 30% των παιδιών που διαβάζουν πάρα πολύ, ενδιαφέρονται, ψάχνουν πράγματα. Επίσης το πλεονέκτημα μας είναι ότι έχουμε πολλά εργαστήρια όπου εκεί αποδεικνύουμε ότι καταλάβαμε τη θεωρία. Αυτό έχει μια δυσκολία δεν είναι κάτι εύκολο. Και βέβαια είχαμε μεγάλη βοήθεια από τους καθηγητές μας» απαντάει.
Η Ελπίδα συμβουλεύει τους νέους υποψηφίους να φροντίσουν να είναι «ψυχικά καλά, γιατί έχουμε γίνει όλοι πολλοί ανταγωνιστικοί, ο καθένας κοιτάζει τον εαυτό του » και να μην «αφήνουν το άγχος να τους βάλει από κάτω.»
«Ήθελα Πολιτικός Μηχανικός»
«Η δουλειά του πολιτικού μηχανικού με ελκύει γιατί είναι πρακτική, μου αρέσει και το σχέδιο για αυτό και επέλεξα το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο» είναι τα λόγια της Ελένης Κρητικού, που πέρασε 5η στο ΑΠΘ στη σχολή των Πολιτικών Μηχανικών.
Όπως μας εξηγεί η Ελένη «ήταν μια ιδιαίτερη χρονιά αυτή που πέρασε. Αφιέρωσα από την Α΄ λυκείου πολύ χρόνο, μετά φροντιστήρια, πολύ διάβασμα, “έκοψα” κάποιες δραστηριότητες που έκανα όπως η ξιφασκία γιατί δεν είχα χρόνο. Γενικά τα παιδιά που θα δώσουν πανελλήνιες στο μέλλον θα τους έλεγα ότι να το αντιμετωπίσουν πιο… χαλαρά, ακόμα και αν δεν περάσουν εκεί που θέλουν υπάρχουν ευκαιρίες να κάνουν άλλα ενδιαφέροντα πράγματα». Όσο για το αν θα μπορέσει να ανταποκριθεί στις πανεπιστημιακές σπουδές η συνομιλήτρια μας υπογραμμίζει πως «είμαι αισιόδοξη πως ναι, ειδικά στα μαθηματικά και στα πρακτικά μαθήματα. Γενικά οι πολιτικοί μηχανικοί βρίσκουν δουλειά, υπάρχει ζήτηση, προσωπικά θα ήθελα να πάω και στο εξωτερικό έτσι είμαι αρκετά αισιόδοξη και για το μέλλον!»
Δυστυχώς με ψήγματα γνώσεων Μαθηματικών, Φυσικής και Χημείας η συντριπτική πλειοψηφία των επιτυχόντων από ΕΠΑΛ αδυνατεί όχι απλά να πάρει Πτυχίο αλλά απλώς να περάσει μερικά μαθήματα. Αυτή την τραγική συνέχεια της επιτυχίας τους δεν την περιγράφει κανείς. Μπορεί για πρακτικά επαγγέλματα το ΕΠΑΛ να είναι ικανοποιητικό αλλά για Ακαδημαϊκές σπουδές είναι άκρως ανεπαρκές.