Η εκχώρηση στη Fraport των 14 περιφερειακών αεροδρομίων της χώρας συμπεριλαμβανομένου και του “Δασκαλογιάννης” έχει δύο πτυχές.
H πρώτη σχετίζεται με τη μεταβίβαση κερδοφόρων περιουσιακών στοιχείων των Ελλήνων πολιτών που είναι τα αεροδρόμια στο Γερμανικό δημόσιο εφόσον αυτό είναι ο βασικός μέτοχος. Πρόκειται για την εκχώρηση των βασικών πυλών εισόδου της χώρας γεγονός το οποίο οδηγεί a priori στον έλεγχο της ναυαρχίδας της ελληνικής οικονομίας που είναι ο τουρισμός. Επισημαίνεται ότι ήδη οι Γερμανοί ελέγχουν το μεγαλύτερο μέρος της τουριστικής κίνησης, μεγάλο μέρος των αερομεταφορών και σε εξέλιξη βρίσκεται και ο έλεγχος του εγχώριου ξενοδοχειακού τομέα. Επί της ουσίας εδώ έχουμε επιπλέον παραχώρηση μέρους της εθνικής ανεξαρτησίας η οποία προστίθεται στην ήδη περιορισμένη δυνατότητα της χώρας να ασκεί εθνική πολιτική εξαιτίας των μνημονίων.
Η δεύτερη πτυχή έχει να κάνει με στοιχεία που οδηγούν στην δόμηση πιθανά ενός “σκανδάλου”. Το γεγονός αυτό σχετίζεται με την αποικιακού χαρακτήρα σύμβαση η οποία επί της ουσίας είναι επιβλαβής για το δημόσιο συμφέρον εφόσον το ελληνικό κράτος πρόκειται να ενισχύει με διάφορες μορφές την εν λόγω κοινοπραξία. Ισως να είναι η πιο κρατικοδίαιτη εταιρεία στην επικράτεια. Οχι όμως με γερμανικές κρατικές επιχορηγήσεις και απαλλαγές αλλά με αυτές το ελληνικού κράτους!
Σχετίζεται επίσης με τα οικονομικά των μητρικών εταιρειών. H μητρική γερμανική φέρεται να έχει χρέη που ανέρχονται σε 5,5 δισ. ενώ η άλλη με έδρα την Κύπρο είχε μετοχικό κεφάλαιο 5.000 ευρώ, σύμφωνα με πρόσφατα δημοσιεύματα. Σοβαρό όμως πρόβλημα προκύπτει και με το θέμα της φερεγγυότητας της εταιρείας εφόσον κατά τη διεθνή διαγωνιστική διαδικασία δεν διέθετε, όπως αποδείχθηκε, τα απαιτούμενα κεφάλαια για να καταβάλει το ευτελές τίμημα του 1,2 δισ. περίπου. Μόνο πρόσφατα ανακοινώθηκε ότι βρέθηκαν τα χρήματα αλλά όχι από γερμανικές τράπεζες αλλά από ελληνικές και περιφερειακές διακρατικές τράπεζες στις οποίες συμμετέχει και το ελληνικό κράτος με χρήματα των Ελλήνων πολιτών. Επιπλέον τίθεται ευθέως ζήτημα αν οι εγγυητικές επιστολές που κατατέθηκαν είχαν πραγματικό αντίκρισμα.
Δύο λοιπόν πτυχές με δεκάδες λόγους για να μην εκχωρηθούν τα 14 περιφερειακά αεροδρόμια. Κυρίως όμως είναι θέμα αξιοπρέπειας και σεβασμού ενός λαού ο οποίος δεν μπορεί να εκβιάζεται και να λεηλατείται συνεχώς εδώ και επτά ολόκληρα χρόνια από τη γερμανική επιτροπεία.
* Ο Αντώνης Σκαμνάκης είναι επίκουρος καθηγητής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο
