Επιβράβευση του παραβάτη

Συντηρείται η άποψη ότι ο Τούρκος πρόεδρος είναι απομονωμένος. Oμως όπως εξελίσσονται τα πράγματα φαίνεται ότι συμβαίνει το αντίθετο. Η κυβέρνηση Σάρατζ, την οποία υποστηρίζει όχι μόνο ο Ερντογάν αλλά την αναγνωρίζει και ο ΟΗΕ, σημειώνει επιτυχίες αφού ο Πούτιν που προστατεύει τον Χαφτάρ αποσύρει τους μισθοφόρους και τα μαχητικά αεροσκάφη μακριά απ’ το πεδίο των μαχών.
Ο Ερντογάν ασκεί πιέσεις στην Ελλάδα επί τριών επιπέδων. Είναι το μεταναστευτικό, οι υπερπτήσεις στο θαλάσσιο και χερσαίο εναέριο χώρο και η αναγγελία υποθαλάσσιων ερευνών στην ανυπόστατη και αυθαίρετη Τουρκολιβυκή συμφωνία οριοθέτησης Α.Ο.Ζ. Παράλληλα, ο Τούρκος πρόεδρος έχει με το μέρος του τη Γερμανία, η οποία αδιαφορεί να εισηγηθεί στην Ε.Ε. επιβολή περιοριστικών μέτρων επί των αυθαιρεσιών του εκτός ανέξοδων ευχολογιών. Η αποκορύφωση της προκλητικότητάς του ήταν η βεβήλωση και ιεροσυλία που έγινε στην Αγιά Σοφιά, το ναό που χαρακτηρίστηκε απ’ την UNESCO Παγκόσμια Κληρονομιά της Ορθοδοξίας, να μετατραπεί την ημέρα της Αλωσης Μουσουλμανικό τέμενος.
Πάντως η χώρα μας εκτός απ’ τη διαφύλαξη των συνόρων στον Εβρο και τις θαλάσσιες περιπολίες στο Αιγαίο με τη συμμετοχή και της FROΝΤEX, ενεπλάκη στις εξελίξεις τις Λιβύης, συμμετέχουσα στην επιτήρηση για το εμπάργκο όπλων με τη φρεγάτα “Υδρα”, του προγράμματος του ΟΗΕ με το σύνθημα “Ειρήνη”.
Τελευταίως, όμως, η Τουρκία αποκτά ένα ακόμα σκαλοπάτι προώθησης των συμφερόντων της, την Προεδρία της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ. Πρόκειται για σημαντική θέση σ’ αυτό τον παγκόσμιο οργανισμό. Ο Ερντογάν είχε εκδηλώσει το ενδιαφέρον του να πάρει η χώρα του αυτή τη θέση απ’ το 2014. Η Δύση επέλεξε Τούρκο για πρόεδρο της Γ.Σ. του ΟΗΕ, ίσως διότι η πλειοψηφία των ισχυρών ήθελε μ’ αυτόν τον τρόπο να κρατήσει την Τουρκία στο δυτικό στρατόπεδο.
Η εκλογή έγινε με τη συναίνεση των 28 χωρών που αποτελούν την ομάδα της Δυτικής Ευρώπης, στην οποία ανήκει και η χώρα μας, όχι όμως η Κύπρος που υπάγεται στην Ασιατική ομάδα. Είναι η πρώτη φορά που Τούρκος διπλωμάτης και πολιτικός τοποθετείται σε αυτό το πόστο. Πρόκειται για τον βουλευτή του κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης του Ερντογάν (ΑΚΡ) Βόλκαν Μποζκίρ, που είχε διατελέσει σύμβουλος επί θεμάτων εξωτερικής πολιτικής του Τουρκούτ Οζάλ και Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ, τελευταίος δε πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών υποθέσεων του Κοινοβουλίου και είναι αυτός που ως πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας των Τούρκων εισηγήθηκε να επικυρωθεί στην Εθνοσυνέλευση η Τουρκολιβυκή συμφωνία περί οριοθέτησης της ΑΟΖ.
Ο ρόλος του προέδρου της Γ.Σ. του ΟΗΕ έχει τυπικό χαρακτήρα, είναι συμβολικός, δεν έχει ουσιαστικό αντίκρισμα στις αποφάσεις του ΟΗΕ, όμως η Αγκυρα θα επιχειρήσει να τον χρησιμοποιήσει για την προώθηση των συμφερόντων της τα οποία προσδιορίζονται μεταξύ Συρίας, Κύπρου και Λιβύης να κρατηθεί “ζωντανή” η τουρκολυβική συμφωνία.
Ομως, ανεξαρτήτως των άλλων πολιτικών λόγων που επεκράτησαν για την επιλογή Τούρκου προέδρου στη Γ.Σ. του ΟΗΕ, η κοινή γνώμη δεν βρίσκει καμιά δικαιολογία να κατέχει η Τουρκία τέτοια θέση όταν έχει καταλάβει παράνομα το 33% χώρας μέλους του ΟΗΕ, όταν δεν εφαρμόζει τα ψηφίσματα του Σ.Α. για την Κύπρο και όταν παραβιάζει τις αποφάσεις του ΟΗΕ για το εμπάργκο στη Λιβύη.
Ο παραβάτης δεν μπορεί να προεδρεύει ενός οργανισμού τις αποφάσεις του οποίου παραβιάζει..