Eποχή ευκολίας και… ξερολισμού

Eχουμε εδώ και πολλά χρόνια εισέλθει σε μία εποχή όπου αυτό που αναδεικνύεται ως πρώτης σημασίας προτεραιότητα είναι το χρήμα και η ευκολία σε όλα τα επίπεδα.
Το να μην κοπιάζει δηλαδή κανείς για το παραμικρό και να μην κουράζει τον εγκέφαλό του ούτε να ταλαιπωρεί την σκέψη του για πράγματα που μπορεί να τα τακτοποιήσει με γρήγορες κινήσεις και εσπευσμένα χωρίς την παραμικρή διάθεση ενδοσκόπησης που θα απαιτούσε ευλόγως διάθεση αυτοκριτικής.
Η εποχή αυτή έχει ως σημαία την ανεμπόδιστη παραφιλολογία και τον καταιγισμό επιχειρημάτων γύρω από διάφορα θέματα που απασχολούν την επικαιρότητα.
Μετατρέποντας τον καθένα σε… γιατρό, δικηγόρο, δημοσιογράφο ή μηχανικό εν ριπή οφθαλμού, χωρίς καν να σκεφθεί αν με την εμβάπτισή του στα διάφορα επαγγέλματα λόγω και της αποπροσανατολιστικής διαδικτυακής  πληροφόρησης, το μόνο που πετυχαίνει, είναι να φιγουράρει ως αντιπρόσωπος της νέας παρακμής.
Με ευκολία, θέλω να πω, σπεύδουν πλέον όλοι να ενδυθούν την απερισκεψία μέσω μιας αέναης τυχοδιωκτικής ενασχόλησης σε ξένα χωράφια, με μόνη επιδίωξη την προσωπική ανάδειξη σε κάτι υποτιθέμενα διαφορετικό από το συνηθισμένο.
Αποτέλεσμα, να αναστατώνεται ολόκληρη η κοινωνία και κανείς να μην γνωρίζει ποιον ρόλο επιτελεί και βάσει ποιας Παιδείας λέει αυτά που λέει.