Η εικόνα όπως αποτυπώνεται και στη φωτογραφία. Τέσσερα ράφια γεμάτα ελαιόλαδα κάθε είδους και συσκευασίας σε μεγάλο αθηναϊκό super market αυτές τις ημέρες.
Τα 9/10 των ελαιολάδων, προϊόντα δύο πολυεθνικών του χώρου. Βρήκαμε επίσης ένα λάδι από τη Λακωνία, ένα από τα Χανιά που ήταν συσκευασία του super market, άλλο ένα χανιώτικου ελαιουργείου και ένα από το γειτονικό Ρέθυμνο.
Σε σύνολο 50 προϊόντων ελαιολάδου μόλις 2 με επωνυμία, τόπο παραγωγής και εμφιάλωσης την Κρήτη!
Είναι μετά να έχεις απορίες για τους λόγους που ο παραγωγός παίρνει από 2 έως 2:30 ευρώ το κιλό για τον κόπο του; Οταν το προϊόν του δεν φτάνει επώνυμο και τυποποιημένο στον καταναλωτή αλλά μέσω διαμεσολαβητών;
Είκοσι χρόνια τώρα ακούμε μεγάλα λόγια για “παντού τυποποίηση”, “επώνυμα προϊόντα”, “η υπεραξία στον παραγωγό” από τους κατά καιρούς κυβερνώντες και το αποτέλεσμα το βλέπουμε στο ετήσιο δελτίο των εξαγωγών από την Κρήτη.
Το μεγαλύτερο ποσοστό τους προς την Ιταλία που δεν είναι φυσικά τίποτα άλλο από ελαιόλαδο που δίνεται σε εξευτελιστικές τιμές στις ιταλικές βιομηχανίες που το βγάζουν στην αγορά αναμιγνύοντάς το και κερδίζοντας όλη την υπεραξία! Την ίδια ώρα στα εγχώρια ράφια κυριαρχούν τα προϊόντα των πολυεθνικών…
Για ποια υπεραξία συζητάτε τη στιγμή που όταν μπαίνεις στα μάρκετ ξεκινάνε να πληρώνουν οι παραγωγοί τα ράφια τοποθέτησης τις προβολές του σ/μάρκετ τον ανταγωνισμό με το λάδι με το όνομα του σ/μάρκετ τις επιστροφές προϊόντος και ένα γαϊτανάκι από παιχνίδια που στέκονται εμπόδια στην ανάπτυξη μικρών εταιρειων
Ωραίο άρθρο και αληθινό.. Ειμαι συμβουλος εξαγωγών και συνεργάζομαι με παραγωγώ από το Ρέθυμνο κάνοντας τις εξαγωγές για Γερμανία. Δυστυχώς το λάδι έχει πολυ χαμηλή τιμή και γίνεται μάχη στο εξωτερικό διότι ο καθένας πουλαει όσο θέλει κυρίως οι μεγάλοι παραγωγοι πουλάνε πολύ χαμηλά σε χονδρική τιμή και οι μικρότεροι δεν μπορούν να κρατήσουν τις τιμές τους ανταγωνιστικά… Με αποτέλεσμα το λάδι να το δίνουμε τσάμπα και το κέρδος μικρό!!
Μ. Sigma
Food Consultant