Πόσες φορές έχετε ακούσει να περιγράφει κάποιος ένα έργο ως «γεφύρι της Άρτας» ή ως… «μετρό Θεσσαλονίκης», για να καυτηριάσει καθυστερήσεις κι άλλα προβλήματα; Πάμπολλες σίγουρα. Το θέμα είναι ότι αυτές οι δύο “παρομοιώσεις” είναι θέμα χρόνου, να αντικατασταθούν με «την παράκαμψη Τοπολίων» και με το «φράγμα Βαλσαμιώτη».
Είναι, βλέπετε, τα δύο μεγαλύτερα έργα… ανέκδοτα, από τα πολλά, δυστυχώς ,που καθυστερούν στα Χανιά.
Κι αν τα Τοπόλια έρχονται συχνά – πυκνά στην επικαιρότητα με τις διαμαρτυρίες κατοίκων ή με τις διαδοχικές παρατάσεις που δίνει στο έργο η Περιφέρεια, το φράγμα Βαλσαμιώτη το ξεχνάμε. Θες από ντροπή που με αρχικό προϋπολογισμό 25 εκατομμύρια έφτασε τα 40 κι αποδείχτηκε… σουρωτήρι; Θες από τη γνώριμη αδιαφορία των “αρχόντων” του τόπου μας;
Σε κάθε περίπτωση, η σημερινή παρουσία του αρμόδιου – πλέον – υπουργού Λευτέρη Αυγενάκη, είναι μια καλή ευκαιρία να κινηθεί επιτέλους το ζήτημα, να αποκατασταθεί αυτό το πολύ σημαντικό έργο για τα Χανιά και να μας εξηγήσει επιτέλους κάποιους, γιατί πετάχτηκαν τόσα εκατομμύρια από τα χρήματα του ελληνικού Δημοσίου. Θαρρείς και μας περίσσευαν… Θυμίζουμε ότι ως υφυπουργός Αθλητισμού, ο κ. Αυγενάκης παρέλαβε τα Χανιά με ένα κολυμβητήριο “φάντασμα” στο Ακρωτήρι και με τριτοκοσμικές τις υπόλοιπες αθλητικές υποδομές. Από το κολυμβητήριο της Νέας Χώρας, μέχρι το Εθνικό Στάδιο Χανίων. Ακριβώς έτσι, τριτοκοσμικές, μας τις… παρέδωσε, όταν ολοκλήρωσε τη θητεία του στο υφυπουργείο Αθλητισμού.
Ας ελπίσουμε ότι στο νέο του χαρτοφυλάκιο, στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, πέρα από λόγια θα δούμε και έργα,
Να σταματήσουν επιτέλους τα… χωρατά με τα έργα στα Χανιά.
