Έργα και… ζητούμενα στα Χανιά

Προεκλογική εξαγγελία κάθε υποψήφιας δημοτικής Αρχής αποτελεί η βελτίωση της ποιότητας ζωής στα Χανιά. Λογικό. Μόνο που στην πράξη αυτός ο στόχος αποδεικνύεται όχι εύκολος.
Όχι ότι δεν γίνονται έργα ή έστω σχεδιασμός έργων. Αλλά, όχι σπάνια, τα έργα αυτά είναι μακριά από εκείνα τα οποία θα έλυναν γρήγορα προβλήματα της καθημερινότητας και, εκ των πραγμάτων, θα βελτίωναν τη ζωή στην πόλη.
Στην τωρινή συγκυρία:
Συνεχίζονται, μεταξύ άλλων, τα έργα στη Δημοτική Αγορά, στον Δημοτικό Κήπο, στην οδό Μουρνιών και στην οδό Σκαλίδη.
Επίσης, σύντομα θα ξεκινήσει η ανάπλαση της πλατείας 1866 ώστε να γίνει κέντρο εμπορίου – έργο που δρομολογήθηκε από τη δημοτική Αρχή Βάμβουκα.
Ακόμα, προ ημερών παρουσιάστηκε από τη νυν δημοτική Αρχή το επί χάρτου… όραμα για μαρίνα στη Νέα Χώρα, παρά τις αντιδράσεις κατοίκων της συνοικίας, το λιμανάκι της οποίας με τα παραλιακά μαγαζιά αποτελεί στέκι για πολλούς Χανιώτες.
Την ίδια ώρα, κάτοικοι, αλλά και επισκέπτες της πόλης έχουν επισημάνει κατά καιρούς, μεταξύ άλλων:
• Τα προβληματικά πεζοδρόμια στα οποία, αν δεν έχουν παρκάρει αυτοκίνητα, ξεφυτρώνουν, σε κάποιες περιπτώσεις, στύλοι και άλλα “δημόσια” αντικείμενα. Μπορεί κάποια πεζοδρόμια της πόλης να έχουν αποκατασταθεί, άλλα όμως πεζοδρόμια, τόσο στην πόλη όσο και, κυρίως, σε περιαστικές περιοχές παραμένουν σε… μαύρα χάλια.
• Τα παρτέρια – παγίδες για πεζούς. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε ένα παρτέρι επικίνδυνο γύρω από το οποίο έχει φυτευτεί δέντρο στην οδό Τσουδερών, που μέχρι πρόσφατα δεν είχε καλυφθεί από σχάρες με αποτέλεσμα να σκοντάφτουν τουρίστες και ντόπιοι.
• Την κατάσταση του οδικού δικτύου, ειδικά στις περιαστικές περιοχές. Χαρακτηριστικά να αναφέρουμε τον δρόμο προς Βαμβακόπουλο. Να αναφέρουμε επίσης τις λακκούβες που σαν… λερναία ύδρα ανοίγουν σε δρόμους.
• Το κυκλοφοριακό πρόβλημα που δεν έχει αντιμετωπιστεί. Την έλλειψη χώρων στάθμευσης, ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες.
• Την έλλειψη πρασίνου. Είναι φανερό ότι η πόλη έχει ανάγκη από περισσότερο πράσινο.
Κατά τη γνώμη μου, η βελτίωση της ποιότητας ζωής στην πόλη περνάει πρώτα από μικρά έργα που αφορούν ακριβώς στην καθημερινότητα ντόπιων και επισκεπτών.
Και μπορεί η ευθύνη για τα έργα στην πόλη να είναι πρωτίστως της εκάστοτε δημοτικής Αρχής, όμως τα αποτελέσματα αφορούν στο σύνολο της κοινωνίας.
Επομένως:
•Για έργα, όπως η περιβόητη μαρίνα, που ενέχει τον κίνδυνο αλλοίωσης της φυσιογνωμίας της περιοχής, πρέπει πρωτα να εξασφαλίζεται η κοινωνική συναίνεση.
Οι βάσεις για να γίνουν τα Χανιά πιο ανθρώπινη πόλη θα μπορούσαν να μπουν μέσα από μια ευρύτερη συζήτηση φορέων. Για παράδειγμα, σχετική συζήτηση για τις υποδομές και τις ανάγκες της πόλης θα μπορούσε να γίνει μέσα από συσκέψεις του Δήμου με τους Συλλόγους Αρχιτεκτόνων, το Τ.Ε.Ε., επαγγελματικούς φορείς και σε διαβούλευση με τους πολίτες.
Η βελτίωση της καθημερινότητας – προσβασιμότητας και, σε τελική ανάλυση, της ποιότητας ζωής των κατοίκων και κατ’ επέκταση των επισκεπτών, παραμένουν ακόμη ζητούμενα…