Η χώρα πρέπει κάποια στιγµή να ξεφύγει από τον φαύλο κύκλο των “στοιχειωµένων” έργων που εξαγγέλονται και δεν υλοποιούνται ποτέ.
Η χώρα δεν αντέχει κι άλλες µισοτελειωµένες δουλειές…
Τα επόµενα χρόνια θα πρέπει να γίνουν µεγάλες δηµόσιες επενδύσεις σε ανθεκτικές υποδοµές, λόγω της κλιµατικής κρίσης. Στην Ελλάδα κάθε “φασαρία” κρατά τρεις µέρες. Μετά η αχλύ της επικαιρότητας, σκεπάζει τα µεγάλα γεγονότα µε ένα άλλο γεγονός. ∆εν υπάρχει όµως άλλος δρόµος για την κεντρική διοίκηση και την Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Η πολιτική (επειδή παρακολουθεί τη ζωή) είναι µια διαρκής περιπέτεια. Μια περιπέτεια καµιά φορά, χωρίς ανάσα. Όλοι οι αιρετοί κι όλοι εµείς που ζούµε σε µια πόλη γνωρίζουµε το µεγάλο διακύβευµα.
Για την κλιµατική κρίση θα σηµείωνα επακριβώς ότι εκτός από τη µέριµνα για το µέλλον, όµως, θα βοηθούσε και µια λογοδοσία για το παρελθόν.
Πάνω στη λογοδοσία και το όραµα για το µέλλον πρέπει να οικοδοµήσουν οι αιρετοί τη σχέση εµπιστοσύνης µε τους πολίτες. ∆εν υπάρχει άλλος δρόµος.
Πρέπει η εικόνα να γίνει πράξη. Συνήθως όλοι επιλέγουν (για να κοιµούνται ήσυχοι) για “χαµηλή πολιτική”, ζητήµατα “χαµηλής πολιτικής”.
Η εποχή των δηµόσιων σχέσεων τέλειωσε. Οι προκλήσεις είναι µεγάλες.