Εργατική Πρωτομαγιά

«Η προστασία της εργασίας και της κοινωνικής συνοχής (sic) είναι προϋπόθεση της δημοκρατίας»! (Αλ. Τσίπρας, 1-5-18)
Η ΑΛΛΟΤΕ σταθερή εργασία με σταθερό μισθό και κοινωνικές παροχές που υπήρχε πριν από το 2008 (χρονιά παγκόσμιας οικονομικής κρίσης), έχει καταντήσει σήμερα να είναι ένα απατηλό όνειρο για τους περισσότερους που ανήκουν στο εργατικό δυναμικό της χώρας.
ΣΗΜΕΡΑ δουλειά και μεροκάματο, είναι τόσο επισφαλή, τόσο ασταθή κι αβέβαια που οι περισσότεροι νέοι προτιμούν να «πάρουν των ομματιών τους» και να εκπατρισθούν.
Η ΧΘΕΣΙΝΗ Πρωτομαγιά, όπως εδώ και 8 χρόνια «γιορτάζεται» στη μνημονιακή Ελλάδα, έριξε το βάρος της και πάλι στο θέμα εργασία: τιμήθηκαν όπως πάντα «η μνήμη των αγωνιστών της εργατικής τάξης» με χωριστά «συλλαλητήρια και εκδηλώσεις» που οργάνωσαν συνδικάτα και κόμματα.
ΟΣΟ για τις διεκδικήσεις, περιστρέφονταν στα ανεκπλήρωτα πια καυτά αιτήματα όλων μας:
– τα μνημόνια να αποτελέσουν παρελθόν.
– να επανέλθουν οι συλλογικές συμβάσεις των εργαζομένων (κάτι σχετικό ειπώθηκε από την κα Αχτσιόγλου).
– να γίνουν άμεσες προσλήψεις σε παιδεία, υγεία, κοινωνική ασφάλιση.
– να καταργηθούν οι ελαστικές σχέσεις εργασίας (απασχόληση part time, εργασία εκ περιτροπής κ.λπ.)
– επαναφορά των συντάξεων σε προμνημονιακά επίπεδα.
– να μη γίνει καμιά επιπλέον μείωση σε κύρια ή επικουρική σύνταξη.
– να μη μειωθεί το όριο του αφορολόγητου και να επιστρέψει αυτό στις 12.000 ευρώ.
– να γίνει σταδιακή επαναφορά 13ου και 14ου μισθού/σύνταξης στο Δημόσιο.
– εργασία με αξιοπρέπεια, κ.λπ.
ΤΑ χθεσινά αιτήματα των εργαζομένων (επαναφορά, μη μείωση) έρχονται σε πλήρη αντίθεση με το πρωτομαγιάτικο «ευχολόγιο»/μήνυμα του κ. πρωθυπουργού. Τα σκληρότερα αντιεργατικά/αντισυνταξιοδοτικά μέτρα πάρθηκαν κατά τη διακυβέρνηση του κόμματός του και το «τί τέξεται η επιούσα» (2019) στα εργασιακά, κανείς δεν το γνωρίζει. Καλό το όνειρο, αλλά η πραγματικότητα των δανειστών άλλα επιτάσσει…