Το τελευταίο μας ραντεβού με τον Γιώργο Πιτσιτάκη είχε κλειστεί λίγες μέρες πριν. Μόλις ένιωθε καλύτερα, θα ερχόταν να πάρει ο ίδιος 5 αντίτυπα από τα “Κρητικόπουλα”, το μαθητικό έντυπο που κυκλοφόρησε πρόσφατα με τα “Χ.ν.”. Ήταν άλλωστε γνωστή η αγάπη του για τον μαθητικό Τύπο της Κρήτης. Κι είναι το μόνο ραντεβού στο οποίο ο αγαπητός Δάσκαλος δεν θα είναι συνεπής. Γιατί σε όλα τα άλλα ήταν πάντα εκεί. Πιστός στο ραντεβού με την ιστορική έρευνα, με τη διδασκαλία, με τους κοινωνικούς αγώνες.
Εντυπωσιακές οι γνώσεις του, μα κυρίως η θέλησή του να αναζητήσει νέες πληροφορίες, να ανακαλύψει και να παρουσιάσει στο αναγνωστικό κοινό άγνωστες πτυχές της τοπικής ιστορίας και ιδιαίτερα της αγαπημένης του Νέας Χώρας. Με μεγάλη λαχτάρα άλλωστε περίμενε να τελειώσει το νέο του βιβλίο για την ιστορική αυτή συνοικία και να το δει τυπωμένο. Δεν πρόλαβε…
Παρών πάντοτε στις διεκδικήσεις της τοπικής κοινωνίας. Με κριτική στάση απέναντι στα κακώς κείμενα, υπερασπιζόταν με πάθος τα πιστεύω του. Αιχμηρός και πάντα με επιχειρήματα.
Ενδεικτικές πτυχές μιας μεγάλης προσωπικότητας για τα Χανιά, ενός ανθρώπου που είχε πάρα πολλά ακόμα να προσφέρει.
Δυσαναπλήρωτο το κενό για την τοπική μας κοινωνία και για όλους εμάς στα “Χ.ν.” που χάσαμε ένα εκλεκτό συνεργάτη και φίλο.
Καλοστραθιά σε έναν όμορφο άνθρωπο.
