Πρόσφατα συνοµιλούσα µ’ έναν στενό φίλο του οποίου ο µικρός γιος προετοιµάζεται όλη την χρονιά για τις πανελλήνιες εξετάσεις, έχοντας αρκετές πιθανότητες επιτυχίας.
Απ’ τις Απόκριες όµως και µετά, κάτι άλλαξε στη συµπεριφορά του µικρού. Οι έξοδοι αυξήθηκαν, το ίδιο και οι κοντινές εκδροµές. Το γεγονός αυτό όµως, δεν συµβαδίζει µε το αυστηρό πρόγραµµα µελέτης που επιβάλλεται την συγκεκριµένη περίοδο.
Ο φίλος µου µού λέει λοιπόν: Πάει την χάσαµε την χρονιά, ο µικρός ερωτεύθηκε.
Ε και λοιπόν, τι πιο φυσιολογικό για την ηλικία του, όταν οι ορµόνες βράζουν. Τι µεγαλύτερη χαρά απ’ την εύρεση ενός συντρόφου, µιας αδελφής ψυχής να µοιράζεσαι τα πάντα. Πόσο σηµαντικό στην ψυχοσύνθεση των εφήβων, και όλων γενικότερα, από το να έχουν µια υγιή σχέση.
Έχουν αλλάξει οι εποχές φίλε, του λέω. Τότε που πηγαίναµε µαζί προπαρασκευαστικό φροντιστήριο, και ο καλύτερος µαθητής και καµάρι των καθηγητών ερωτεύτηκε µια µικρούλα, και έπεσαν όλοι τότε να φάνε το ζευγάρι. ∆εν ξεχνάµε τους απαράδεκτους και ατιµωτικούς χαρακτηρισµούς που εισέπραξε το κορίτσι, το οποίο τελικά αποπέµφθηκε και από το φροντιστήριο, ενώ ο νέος επιτηρούνταν µε δρακόντεια µέτρα να µην εξοκείλει. Ε δεν πέρασε Ιατρική εκείνη την χρονιά, επέτυχε την επόµενη. Μικρό το κακό, µπρος στο δράµα που βίωσαν τότε οι νέοι.
Παρακολουθώντας στην τηλεόραση µια εκποµπή για το ελληνικό τραγούδι, όπου ήταν κεντρικός οµιλητής ο Μάκης Μάτσας της γνωστής δισκογραφικής εταιρίας Μίνος Μάτσας και υιός, αυτός αναθυµούταν γεγονότα απ’ την ζωή των αστέρων του λαϊκού πενταγράµµου, και σε αναφορά του στον Τόλη Βοσκόπουλο εκθείαζε και ευγνωµονούσε την Γκερέκου που έσωσε τον τραγουδιστή απ’ την κατρακύλα. Ή αλλιώς όπως τραγουδούσε ο αείµνηστος Ζαµπέτας: Ο πιο καλός ο µαθητής ήµουν εγώ στην τάξη… κι αν στη ζωή πήρα µηδέν θα φταίει µια γυναίκα.
Άριστοι µαθητές µπορεί να γίνουµε, την συναισθηµατική και ψυχική ισορροπία µας, µόνο µέσα από µια καλή συντροφική σχέση µπορούµε να επιτύχουµε.
Έρωτας λοιπόν, ή πανελλήνιες. Αν και εκπαιδευτικός στην άλλη µου ιδιότητα, θα ψήφιζα µε κλειστά µάτια τον έρωτα. Ειδικά αν είσαι νέος και καταπιέζεσαι από παντού.
*Ο Αριστείδης Αρχοντάκης είναι συγγραφέας-φυσικός,