Ενα σημαντικό βιβλίο κλινικής εμπειρίας από θεραπευτικές – ερευνητικές περιπτώσεις κρίσεων, δυσκολιών και αποτυχιών στην ερωτική ζωή των ανθρώπων. Ιδιαίτερα στις κρίσεις – αποτυχίες του γάμου στη σύγχρονη μεταμοντέρνα εποχή. Για να αναζητήσει και να προτείνει ο συγγραφέας – παιδοψυχίατρος και ψυχοθεραπευτής Δημ. Καραγιάννης την ευχαριστιακή βίωση της συντροφικής σχέσης, που ταυτίζεται με την προσωπική απόφαση του κάθε συντρόφου να ζήσει ευχαριστιακά τη ζωή του… Με αυτή τη μορφή σχέσης να μην έχει ως ζητούμενο τη χαρισμένη ή αγορασμένη ευχαρίστηση με τη νομοτελειακά υφιστάμενη ημερομηνία λήξης. Ομως ο αρχαίος χαιρετισμός “Χαίρετε” αποτελεί τον χαιρετισμό όσων γνωρίζουν να ζουν ευχαριστιακά, με συνειδητή απόφαση ζωής. Αυτό το “χαίρε” θέλησα σήμερα να παρουσιάσω, λίγο πριν από τα Χριστούγεννα μέσα από την ευχαριστιακή στάση του δημιουργού έρωτα – ζωής που ευχαριστιακά ξεπερνά, υπερβαίνει (κάτω από όποιες συνθήκες) τον θάνατό της!
ΕΡΩΤΙΚΗ Η ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ
“Ερωτας ή τίποτα” είναι ένα σημαντικό βιβλίο για τον έρωτα σε μεταμοντέρνους καιρούς. Κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις “ΑΡΜΟΣ” και έχει κάμει ήδη 3 εκδόσεις. Ενώ στην παρουσίασή του, πριν 15 μέρες στη “Στοά του βιβλίου”, συγκεντρώθηκαν πάνω από 600 άτομα για να ακούσουν τους εισηγητές και τον συγγραφέα τους Δημήτρη Καραγιάννη, παιδοψυχίατρο – ψυχοθεραπευτή, δ/ντή του κέντρου Παιδοψυχικής Υγιεινής, διδάκτορα του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης και καθηγητή στο Frederick University Κύπρου. “Έρωτας λοιπόν ή τίποτα”, κατά τον συγγραφέα δεν αφορά ένα συναίσθημα που προκύπτει κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες, αλλά αποτελεί τη δυνατότητα να κατανοήσει κανείς το νόημα της ύπαρξης. Με την “παραίτηση” από το να είμαστε ερωτικοί να οδηγεί στην παραίτηση από την ίδια τη ζωή. Ετσι, η παραίτηση από το να είμαστε ερωτικοί οδηγεί στο τίποτα, που είναι το άδειο. Η απουσία, η εγκατάλειψη, η ανυπαρξία, ο θάνατος. Οπου η εμπειρία των αδιέξοδων σεξουαλικών επαφών δίχως έρωτα γίνεται η αφορμή για την αναζήτηση του έρωτα που θα αφορά όλην την ύπαρξη.
Η ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΤΗΣ ΜΟΝΑΔΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ
Ο παιδοψυχίατρος – ψυχοθεραπευτής και διευθυντής του Κέντρου Παιδοψυχικής Υγιεινής έχει ιδρύσει με την Ελένη Καραγιάννη το θεραπευτικό και εκπαιδευτικό ινστιτούτο “ΑΝΤΙΣΤΙΞΗ” στο οποίο εκπαιδεύονται ειδικοί της ψυχικής υγείας στην οικογενειακή και ομαδική ψυχοθεραπεία με βάση την υπαρξιακή συστημική θεώρηση. Ασχολείται με τα προβλήματα του γάμου και μελετά τους όρους λειτουργικότητας στις ανθρώπινες σχέσεις. Η κλινική εργασία του καθηγητή Δημήτρη Καραγιάννη βασισμένη στην ανάδειξη της μοναδικότητας του ανθρώπινου προσώπου αξιοποιεί τις ψυχικές δυνάμεις που διαθέτει κάθε άνθρωπος, ανεξάρτητα από την όποια ψυχοπαθολογία του και προτείνει τον ευχαριστιακό τρόπο ζωής ως απάντηση στη φθορά της καθημερινότητας.
Ο ΑΜΕΙΛΙΚΤΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΣΗΜΑΔΕΥΕΙ ΤΟ ΣΩΜΑ
Στο προλογικό του σημείωμα ο παιδοψυχίατρος και ψυχοθεραπευτής Δ.Κ. γράφει και τα εξής: …Οι ερωτικές σχέσεις που δεν γνωρίζουν να ανανεώνονται, ενώ αναζητούν την ευχαρίστηση, οδηγούνται στην απογοήτευση. Η φθορά από τον αμείλικτο χρόνο που σημαδεύει το σώμα, την ψυχή και τις σχέσεις μοιάζει να είναι το μόνο στοιχείο που καθορίζει τις ζωές πολλών ανθρώπων, που με έναν αυτοκαταστροφικό αυτόματο πιλότο οδηγούνται στην προκαθορισμένη ήττα… Ομως, μέσα από χιλιάδες ώρες θεραπευτικών συνεδρίων με ζευγάρια που δεν αποδέχονται τη φθορά ως οδηγό στη σχέση τους και αναζητούν μιαν άλλη πορεία που περιέχει την έκπληξη, την τρυφερότητα και τον ανατροφοδοτούμενο έρωτα μου δίνουν το δικαίωμα, αλλά και την ευθύνη να μοιραστώ την εμπειρία μου. Με το θέμα του έρωτα ως ζητούμενο που δεν μπορεί να θεωρηθεί ποτέ ως περαιωμένο, αφού αποτελεί μια ζωντανή διεργασία στην οποία προστίθενται νέα δεδομένα. Με τις καταγραφές να αποτελούν αφορμή για περαιτέρω αναζήτηση, αφού τα ερωτήματα δεν απαντιούνται οριστικά γιατί εγείρουν νεώτερα.
ΕΡΩΤΙΚΟΙ ΩΣ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΓΙΑ ΥΠΕΡΒΑΣΗ ΘΑΝΑΤΟΥ
Ομως το ερώτημα του έρωτα δηλώνει την ανεπάρκειά μας. Γιατί είμαστε πάντα ατελείς στο να τον βιώσουμε, όπως μας αντιστοιχεί. Μια ατέλεια που δεν μπορεί να καταγραφεί με καταθλιπτικούς όρους, αλλά και αυτογνωσία που αναγνωρίζει τους περιορισμούς για τη μετοχή στο θαύμα. Η συνειδητοποίηση της ανεπάρκειας για ευχαριστιακή βίωση του έρωτα όσο και όπως το δικαιούμαστε και ταυτόχρονα η συνειδητή απόφαση να μην παραιτηθούμε. Ερωτικοί ως τον θάνατο. Και τότε καταργείται ο θάνατος. Γιατί το θαύμα της ζωής που υπερβαίνει το τυχαίο και το δοσμένο δεν σβήνει ποτέ. Συντελείται σε μια σκυταλοδρομία που υπερβαίνει τις φθαρτές ατομικότητες. Και ο έρωτας είναι η πρόσκληση για να υπερβούμε την ατομική ανεπάρκεια για να συναντήσουμε τον πυρήνα της ζωής, που θα παραμείνει άφαντος, ακατανόητος, απερίφραστος. Πάντα υπάρχουν, ανέφικτα μέσα από τις γνώσεις και τις πληροφορίες. Αλλά πάντα διαθέσιμος στο να αγγιχτεί από εκείνους που δεν κλείνονται στην ατομική τους αυτάρκεια και δεν παραιτούνται από το να την αναζητήσουν.
ΜΕ ΑΠΕΡΙΟΡΙΣΤΕΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ
Ερωτας και συνειδητοποίηση των απεριόριστων δυνατοτήτων της ανθρώπινης ύπαρξης, όταν ξεπερνά την επιβίωση και τις καταναλωτικές επιταγές της. Ερωτας όχι ως καρδούλα – καρτούν που είναι ματωμένη από τα βέλη του, αλλά ως ψυχικά φτερά, διαρκώς ανανεούμενα, που επιδέχονται διαρκώς up-dates (εκσυγχρονισμούς) τους. “Ερωτας ή τίποτα” το σύνθημα στους τοίχους από νέους που υπερασπίζονται την επανάσταση της ζωής στις προσωπικές σχέσεις. “Ερωτας ή τίποτα” ένα καινούργιο βιβλίο του παιδοψυχιάτρου – ψυχοθεραπευτή Δημήτρη Καραγιάννη, που έχει καταθέσει (εκδόσεις ΑΡΜΟΣ) δύο ακόμα δημιουργικά βιβλία με τίτλους: α) “Η Αδικία που σκοτώνει” και β) “Ρωγμές και αινίγματα”. Με το νέο του βιβλίο να έχει πάρει τον τίτλο από τα απελπισμένα συνθήματα (που γράφουν οι νέοι στους τοίχους για τον έρωτα). 1
7 ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΩΝ ΕΡΩΤΙΚΗΣ ΟΥΣΙΑΣ
Με αυτό τον τίτλο έγραψε το αξιόλογο ενδιαφέρον βιβλίο του με τα κάτωθι περιεχόμενα: Πρόλογος και: 1) Επιλογή συντρόφου, 2) η τρυφερή επανάσταση της συντροφικότητας, 3) Αρχή δίχως τέλος, 4) Το μικροκλίμα της σχέσης, 5) Στην αρμονία της διαφορετικότητας, 6) Μοναξιά, ο σύντροφος “δεν”, 7) Επενδύσεις ζωής, 8) Το κοινό ταμείο της σχέσης, 9) Το στοίχημα της υπέρβασης των ρόλων, 10) Η σεξουαλικότητα στη συντροφική σχέση, 11) Οταν ο έρωτας χάνει τον προσανατολισμό του, 12) Τ’ αγκάθια προστατεύουν την αθωότητα, 13) Ερωτας δίχως πρόσωπο, 14) Το υποκείμενο του έρωτα, 15) Αναζητώντας την κοινή ταυτότητα, 16) Υπαρξιακές διαστάσεις του έρωτα, 17) Ευχαριστιακή βίωση του έρωτα. Δεκαεπτά κεφάλαια αναφοράς προβληματισμού, έρευνας, ανατομίας του έρωτα και ζώντος ύδατος έκφρασης έναντι του θανάτου. Για κάθε άτομο, για κάθε κοινωνική λειτουργία σε ολόκληρη την ανθρωπότητα. Με επιλογή συντρόφου, με ισορροπία και ευθύνη συζυγίας. Με παιδοποιία, με “ερωτική οικονομία”, με ερωτικές αξίες και απαξίες ακόμα και μέσα σε συνθήκες άνετων συνθηκών διαβίωσης ή κρίσιμων καταστάσεων επιβίωσης και οικονομικής δυστυχίας, όπως οι συνθήκες που ζούμε σήμερα τόσο δραματικά.
ΕΡΩΤΑΣ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ ΕΛΑΧΙΣΤΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΗΣ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑΣ
Για να καταθέσει μέσα στο βιβλίο του ο παιδοψυχίατρος και ψυχοθεραπευτής Δημήτρης Καραγιάννης πλείστα όσα παραδείγματα – δεδομένα από τις αμέτρητες περιπτώσεις που αντιμετωπίζει παιδοψυχολογικά και ψυχοθεραπευτικά στη συνεχιζόμενη μεγάλη του προσπάθεια… Για να αναπτύξει, να παρουσιάσει και να κρίνει τις καταλυτικές συνέπειες (στον αυθεντικό έρωτα) που δημιουργούνται όταν χάνονται οι ισορροπίες και οι σταθερότητες στην οικονομική λειτουργία, στην οικογενειακή ζωή (8ο κεφάλαιό τους, το κοινό ταμείο της σχέσης) και σε όλους τους τομείς της ζωής, ως ανασφάλειας με συνοχή. Για να γράψει στο προτελευταίο κεφάλαιο “υπαρξιακές διαστάσεις στον έρωτα” ότι: Η ύπαρξη ζητά το απόλυτο. Ο έρωτας δεν είναι απλώς ιδεολογική κάλυψη της ανάγκης σε σεξουαλικότητα. Δεν είναι απλώς μια συναισθηματική συγκίνηση, ούτε παρορμητικό πάθος. Είναι η επιθυμία για το επέκεινα. Για την εξαφάνιση του φθαρτού και του θανάτου. Μια ελάχιστη εμπειρία της αιωνιότητας.
Ο ΑΕΙΦΟΡΟΣ ΕΡΩΤΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑΚΗΣ ΒΙΩΣΗΣ
Ομως η επιφανειακή ψυχολογία των σχέσεων είναι μια επιδερμική προσέγγιση του θαύματος των ουσιαστικών σχέσεων ζωής, που δεν διατηρούνται απλώς μέσα στον χρόνο, αλλά αναδεικνύουν την ομορφιά των ανθρωπίνων προσώπων, πέρα από τον χρόνο. Το βιβλίο τελειώνει με το κείμενο, 9 σελίδων, “ευχαριστιακή βίωση του έρωτα” για να πει και τα εξής: Η ευχαριστιακή βίωση της συντροφικότητας δεν σταματά σε κάποια περίοδο της κοινής ζωής καθώς η ζωντανή συντροφική σχέση διαμορφώνει νέες δυνατότητες. Οι νέοι σύντροφοι κάθε εποχής συλλέγουν την ομορφιά των προσωπικών μας εμπειριών και, αφού τη μεταβολίσουν, δύνανται να παράγουν μια νέα πρόταση κοινής ζωής που να εκφράζει τη συντροφικότητά της. Με συντρόφους που μας έδωσαν, μας δίδουν και θα μας δώσουν τη δυνατότητα πίσω στον αειφόρο έρωτα με την ομορφιά του μέσα στην ευχαριστιακή βίωση της ζωής. Ενα σημαντικό βιβλίο για όλους όσοι ζουν και εκφράζουν το κέντρο του έρωτα ως πραγματική αγάπη.
kalhmera