Μάχη της Κρήτης…
Πέρασαν 83 χρόνια από εκείνο τον Μάη του 1941… Τι έγινε άραγε τότε; Τι έγινε εκείνες τις ηµέρες; Τι επακολούθησε σε τούτον τον τόπο; Στα χωριά µας; Πόσοι σκοτώθηκαν, πώς! Πόσοι εκτελέστηκαν; Πώς και γιατί; Πόσοι αιχµαλωτίστηκαν, πού! Πόσοι εστάλησαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης των Ναζήδων; Πόσοι από αυτούς εξοντώθηκαν εκεί; Πόσοι επέζησαν και κατάφεραν να επιστρέψουν; Πόσα χωριά καταστράφηκαν; Πόσες περιουσίες; Πόσα παιδιά ορφάνεψαν και πόσες γυναίκες µαυροφορέθηκαν;
Πώς επέρασε τόση ζωή και χάθηκε σε µια σκόνη λήθης;
Ποιος θυµάται; Τι θυµάται; Έως πότε θα µπορούµε να θυµούµαστε; Αξίζει να θυµούµαστε; Πρέπει;
Όλο και πιο λίγοι οι παρόντες πλέον στις όποιες εκδηλώσεις που πολύ σωστά πραγµατοποιούνται τούτες τις ηµέρες!
Ένα χρέος ανεξόφλητο που όµως, πολύ φοβούµαι πως µε τον καιρό, αρχίζει να σβήνει, να φθίνει!
Λίγοι πια οι παππούδες και οι γιαγιάδες που τα έζησαν, και οι “επίσηµες εκδηλώσεις” -πολλές φορές δεν ακουµπούν τις ψυχές!
Τέτοιες ηµέρες επανέρχεται το πολύ σοβαρό αίτηµα, επιτέλους να δηµιουργηθεί ένα µουσείο εδώ στα Χανιά για τη Μάχη της Κρήτης!
Ένα από αυτά τα Μουσεία όπου ο επισκέπτης θα µπορεί να πληροφορηθεί τι έγινε σε αυτόν τον τόπο εκείνο το Μάιο αλλά και τι επακολούθησε!
Ένα µουσείο που θα… δηγάται για την αιµατοβαµµένη και χαροκαµένη Κρήτη!
∆εν το αξίζει η Κρήτη; ∆εν το αξίζουν οι παππούδες µας; ∆εν το επιζητούν οι απογόνοι µας;
Ίσως όχι!
Ίσως και να µην είµαστε άξιοι να συντηρήσουµε την Ιστορία µας όπως τόσοι και τόσοι άλλοι έχουν επιτύχει να κάνουν!
Κι εδώ που τα λέµε τουλάχιστον(!) είµαστε άξιοι να αδειοδοτούµε και να σηκώνοµε 5στερα, 6στερα κ.λπ.!