Ερωτήµατα για τη στάση της ΕΛ.ΑΣ. διατυπώνει σε ανακοίνωσή της η οικογένεια του αδικοχαµένου 22χρονου Παναγιώτη Καρατζή που έχασε τη ζωή του στις 11/01, από µεθυσµένο οδηγό στη λεωφόρο Σούδας.
Παράλληλα, απευθύνει «και δηµοσίως ένα µεγάλο «ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ», σε όλο τον κόσµο που συµπαραστέκεται από την πρώτη στιγµή έως τώρα, στον άδικο χαµό του παιδιού µας».
Η οικογένεια αναφέρει στην ανακοίνωσή της:
«Η ηµεροµηνία 11/01/25 για εµάς, την οικογένεια του Παναγιώτη, είναι µια ηµεροµηνία που θα µας ακολουθεί και θα µας στοιχειώνει την υπόλοιπη ζωή µας.
Μια ηµεροµηνία, που ο Παναγιώτης µας συνάντησε στον δρόµο του τον θάνατο, από ένα «οδηγό» που ώρες πριν, οι αστυνοµικοί που τον έλεγξαν του είχαν φερθεί όσο πιο ευγενικά µπορούσαν. Με πολύ γενναιοδωρία, έδωσαν τα κλειδιά του «οδηγού» σε δύο φίλους του, σκεπτόµενοι ότι εκεί τελείωνε η αρµοδιότητά τους… Τι ειρωνεία!
Με τί ψυχή άραγε οι ίδιοι άνθρωποι, µετά από τρεις ώρες πήγαν στον τόπο του δυστυχήµατος για να καταγράψουν και να διεκπεραιώσουν το καθήκον τους στο θανατηφόρο περιστατικό που οι ίδιοι είχαν επιτρέψει να συµβεί;
Η καταγγελία – προειδοποίηση ενός ανθρώπου στην Άµεση ∆ράση ότι έπεσε θύµα επίθεσης του συγκεκριµένου «οδηγού» µε την Porche τρεις ώρες πριν το δυστύχηµα που έκοψε το νήµα της ζωής του παιδιού µας, ότι κυκλοφορεί ένας άνθρωπος που του επιτέθηκε και που «αν δεν τον πιάσετε, θα κάνει µεγάλο κακό», δυστυχώς επιβεβαιώθηκε.
Οι στοιχειώδεις κανόνες επαγγελµατισµού, η ευσυνειδησία και η προειδοποίηση – επώνυµη καταγγελία του πολίτη, «πήγαν περίπατο».
Γιατί άραγε;
Μάλλον θα υπήρχαν πιο σηµαντικά πράγµατα στο µυαλό των οργάνων της τάξης.
Εδώ λοιπόν, ο ισχυρός νίκησε τον ανίσχυρο: Το µεγάλο Cayenne, ισοπέδωσε το µικρό Suzuki.
Ο µεθυσµένος «οδηγός» του Cayenne που µε υπερβολική ταχύτητα έπεσε πάνω στο Suzuki βγήκε αλώβητος, ενώ ο οδηγός του Suzuki, ο Παναγιώτης µας που ήταν αρκετά µέσα από τη λωρίδα κυκλοφορίας, φορώντας τη ζώνη ασφαλείας, σκοτώθηκε ακαριαία.
Και δύο ερωτήµατα που µάλλον δεν θα πάρουµε απάντηση ποτέ:
1. Όταν γίνεται θανατηφόρο τροχαίο, µετά από πόσες ώρες ενηµερώνονται οι γονείς; Το τροχαίο συνέβη στις 2:45 και µέχρι τις 6:15 που εµείς πήραµε τηλέφωνο τον γιο µας, δεν µας είχε πάρει κανείς. Το τηλέφωνο του γιου µας το σήκωσε στις 6:15 κάποιος αστυνοµικός, ο οποίος µας πληροφόρησε ότι ο γιος µας ήταν στο νοσοκοµείο µετά από τροχαίο.
2. Έπρεπε να περάσουν περισσότερες από τρεις ώρες για να γίνει αιµοληψία από τον «οδηγό» – δράστη του θανατηφόρου τροχαίου που στέρησε τη ζωή του παιδιού µας;
Και, άντε, για το πρώτο ερώτηµα θα πει κανείς ότι ήταν ταραγµένοι µετά τη διαχείριση του περιστατικού και ήθελαν τον χρόνο τους για να ενηµερώσουν τους γονείς.
Για το δεύτερο ερώτηµα;
Όπως και να το δει κανείς, µόνο οργή και θυµό µπορεί να προκαλέσει όλη αυτή η διαχείριση από αυτούς που υποτίθεται ότι είναι εκεί για να µας προστατεύουν.
Μέχρι εδώ, έγιναν όλα λάθος και σε βάρος του Παναγιώτη µας. Από εδώ και πέρα αναλαµβάνει η ∆ικαιοσύνη. Έχοντας εµπιστοσύνη σε αυτήν, ανεβαίνουµε τον Γολγοθά µας.
Και πάλι ευχαριστούµε όλο τον κόσµο για την συµπαράστασή του».
