«Το μέλλον ανήκει στη νέα γενιά», «ας μην υποθηκεύουμε το μέλλον των παιδιών μας», «το μέλλον τους προδιαγράφεται ζοφερό». Παρατηρήσεις συνηθισμένες, όπως αυτές, εκφράζουν την αγωνία της ελληνικής κοινωνίας, της ελληνικής οικογένειας, για το δυσμενές οικονομικό περιβάλλον με τα διψήφια ποσοστά ανεργίας, μέσα στο οποίο τα νέα παιδιά, που σήμερα ξεκινούν ή ολοκληρώνουν τις σπουδές τους, καλούνται να βρουν τρόπους να επιβιώσουν, να διακριθούν, να καινοτομήσουν, να αντιστρέψουν το αρνητικό κλίμα.
Είτε το ονομάσει κανείς “άγνοια κινδύνου” είτε νεανικό ενθουσιασμό είτε… αθεράπευτο ρομαντισμό, εκεί, λίγο πριν ή λίγο μετά τα 18 έτη, η αισιοδοξία αγοριών και κοριτσιών είναι διάχυτη για ένα λαμπρό προσωπικό μέλλον, όπου οι κόποι και το διάβασμα χρόνων ανταμείβονται με μία καλή δουλειά, που εξασφαλίζει τουλάχιστον αξιοπρεπή διαβίωση και κυρίως είναι ευχάριστη, δημιουργική και πάνω στο αντικείμενο ενδιαφέροντος.
Οι νέοι σήμερα δεν περιμένουν, ότι βγαίνοντας από το Πανεπιστήμιο θα γίνουν πλούσιοι, έχουν, όμως, την αυτοπεποίθηση, ότι ολοκληρώνοντας τις σπουδές τους η προσπάθειά τους και τα προσόντα τους θα εκτιμηθούν στην αγορά εργασίας.
«Πόσοι έγιναν αστροναύτες…»
Το ερώτημα «τι θα γίνεις, όταν μεγαλώσεις» τίθεται από τη νηπιακή ακόμη ηλικία, ωστόσο, ελάχιστοι είναι εκείνοι που θα επιμείνουν στο όνειρο να γίνουν… αστροναύτες.
Μαθητές της Γ’ Λυκείου, από τον Νομό Θεσσαλονίκης, έχοντας εισέλθει πια στην τελική ευθεία προς τις εξετάσεις εισαγωγής στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, μιλούν στο ΑΠΕ-ΜΠΕ για τα κριτήρια επιλογής σπουδών και επαγγέλματος, τα άγχη και τις προσδοκίες τους για το μέλλον τους, αλλά και τη φοιτητική ζωή.
«Αν είσαι καλός, θα πετύχεις»
Η Αρίστη Σεβαστιάδου θέλει να σπουδάσει Οργάνωση και Διοίκηση Επιχειρήσεων στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας. «Δεν το έχω ψάξει πολύ. Κατέληξα στη Σχολή αυτή, αποκλείοντας αρχικά τις Σχολές, στις οποίες δεν μπορούσα να πάω, λόγω της κατεύθυνσης που επέλεξα», σημειώνει.
Στόχος της Αρίστης είναι να ασχοληθεί με τη διαφήμιση, καθώς, όπως λέει, «είναι ένα κομμάτι της Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων, που πιστεύω πως έχει πολύ ενδιαφέρον και πάνω σε αυτό θα ήθελα να κάνω και το μεταπτυχιακό μου».
Αν και χωρίς γνωριμίες στον κύκλο του αντικειμένου που την ενδιαφέρει, έχει πίστη ότι δε θα δυσκολευτεί να τα καταφέρει. «Θα το παλέψω, γιατί μου αρέσει πραγματικά και πιστεύω πως η διαφήμιση είναι μία επιστήμη, όπου αν καταφέρει κανείς να προσεγγίσει με επιτυχία τι επιθυμεί ο διαφημιζόμενος, αν καταφέρει να κάνει μία διαφήμιση, που θα αρέσει και θα πουλήσει, αυτό θα το καρπωθεί».
Όσον αφορά τη φοιτητική ζωή, δεν θα μπορούσε να τη φανταστεί εκτός της πόλης της, που όπως δηλώνει, την αγαπάει πολύ καθώς «εδώ είναι η οικογένειά μου, όλοι μου οι φίλοι, οι ασχολίες μου, οπότε δε θα ήθελα να τα αφήσω όλα αυτά, τουλάχιστον όχι ακόμα». «Σίγουρα θα ήθελα να κάνω και ένα μεταπτυχιακό στο εξωτερικό» προσθέτει.
«Ο γοητευτικός κόσμος της οικονομίας»
Φοιτητές της Σχολής Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας ευελπιστούν ότι θα είναι τον ερχόμενο Σεπτέμβριο οι σημερινοί μαθητές της Γ’ Λυκείου Έλενα Δεμερτζίδου και Δημήτρης Αϊβάζογλου.
«Επέλεξα αυτή τη Σχολή, γιατί πιστεύω ότι παρέχει πολλές δυνατότητες επιλογών. Δεν έχω ακόμη καταλήξει στο τι ακριβώς θέλω να κάνω ως επάγγελμα, αλλά μέσα στη Σχολή αυτή πιστεύω πως θα το βρω. Θεωρώ ενδιαφέρον τον τραπεζικό χώρο, όπως και τον χώρο των επιχειρήσεων» σημειώνει η Έλενα.
Ο Δημήτρης, πάλι, αν και θεωρεί τη δυσμενή οικονομική συγκυρία παράγοντα που μπορεί να επηρεάσει τις σπουδές του και τα σχέδιά του για μεταπτυχιακό στο εξωτερικό, βρίσκει γοητευτικό τον κόσμο της οικονομίας. «Είναι η πρώτη μου επιλογή, ο οικονομικός τομέας ανθίζει αυτή την περίοδο και σαν επιστήμη νομίζω έχει άμεση σύνδεση με την αγορά εργασίας, άμεση επαγγελματική αποκατάσταση. Γνωρίζω άτομα που εργάζονται στον χώρο και με προέτρεψαν να γίνω οικονομολόγος ή λογιστής» σημειώνει.
«Κάλλιο γιατρός στο χωριό σου, παρά στην ξενιτιά»
Οι ιατρικές επιστήμες είναι ο πρώτος στόχος για τον Γιάννη Παπάζογλου, μαθητή της Τρίτης Λυκείου, από το Καλοχώρι Θεσσαλονίκης. «Κατέληξα στην επιλογή αυτή, συζητώντας την με το οικογενειακό μου περιβάλλον και πιστεύοντας ότι στα επόμενα χρόνια, η επαγγελματική και οικονομική αποκατάσταση θα είναι σε καλό επίπεδο» σημειώνει.
Παρά τις δυσκολίες, που πιστεύει ότι ενδέχεται να συναντήσει καθώς «αν δεν έχεις κάποιον να σε προωθήσει στο επάγγελμα, είναι λίγο δύσκολο», δεν προτίθεται να αναζητήσει την επαγγελματική του τύχη στο εξωτερικό. «Ζω σε χωριό και αυτό πιστεύω πως είναι πλεονέκτημα, είναι πιο εύκολο να βρω δουλειά, γιατί θα με υποστηρίξουν οι συγχωριανοί μου, θα ανοίξω ένα ιατρείο στο χωριό» σημειώνει.
Ο Γιάννης δηλώνει ανήσυχος για τις οικονομικές εξελίξεις, χωρίς ωστόσο να τις συνδέει με την ξέγνοιαστη και χαλαρή -όπως τού την έχουν περιγράψει και την περιμένει- φοιτητική ζωή. «Βέβαια, η Ιατρική θέλει παραπάνω διάβασμα, μην ξεχνάμε ότι έχεις να κάνεις με ανθρώπινες ζωές» προσθέτει.
«Τα πτυχία έχουν αξία όταν συνοδεύονται από ουσιαστική γνώση»
Η Αρίστη, ο Δημήτρης, ο Γιάννης και η Έλενα παρακολούθησαν, χθες, την εκδήλωση “Μαθαίνω πριν Σπουδάσω”, που διοργάνωσαν το Γραφείο Διασύνδεσης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας και τα Κέντρα Συμβουλευτικής και Προσανατολισμού του Νομού Θεσσαλονίκης.
Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης, πρόεδροι των Τμημάτων του Πανεπιστημίου Μακεδονίας και άλλα μέλη ΔΕΠ ενημέρωσαν τους μαθητές αναφορικά με τις σπουδές και τις διαδικασίες φοίτησης στις Σχολές και τα Τμήματα του Πανεπιστημίου καθώς και τις προοπτικές απασχόλησης μετά την αποφοίτησή τους.
«Μία επιχείρηση κοιτάζει πόσο παραγωγικός είσαι, όχι τι πτυχίο έχεις. Τα πτυχία είναι καλά, όταν συνοδεύονται από ουσιαστική γνώση. Εσείς μόνοι σας θα φτιάξετε τον εαυτό σας» ήταν μερικές από τις συμβουλές που άκουσαν οι μαθητές από τους αυριανούς καθηγητές τους.
«Θέλουμε να έρχεστε στις παραδόσεις μας και στα γραφεία μας, γιατί όταν δημιουργηθεί αυτή η γέφυρα συνεργασίας θα μάθετε περισσότερα και θα μπορέσετε να μάθετε και τον εαυτό σας καλύτερα» τους προέτρεψαν, ενώ τους καθησύχασαν ότι «και εμείς όταν πηγαίναμε στο Πανεπιστήμιο δεν ξέραμε τι θα βρούμε, κάπου στο τρίτο έτος των σπουδών θα πρέπει να ξέρετε τι θέλετε να κάνετε».
Οι μαθητές έκαναν ερωτήσεις που αφορούσαν τη σύνδεση των σπουδών τους με την αγορά εργασίας, τους διαγωνισμούς ΑΣΕΠ, τις δυνατότητες να διευρύνουν το πεδίο των σπουδών τους στο εξωτερικό κ.ά.
