Μεταπολεμικά η χώρα μας, ύστερα και απ’ τον εμφύλιο, εξάρτησε την ανάπτυξή της απ’ τη ΔΕΗ. Η εκβιομηχάνιση, ο εξηλεκτρισμός της χώρας και η διάδοσή του μέχρι και το τελευταίο χωριό έγινε με τα χρήματα των φορολογουμένων. Οι προσπάθειες παραγωγής ρεύματος από ιδιωτικές πρωτοβουλίες είχε αποτύχει και η ΔΕΗ ήταν μονόδρομος.
Τώρα η κυβέρνηση κάνει βήματα πίσω. Ιδιωτικοποιεί την πολιτιμότατη αυτή επιχείρηση με μεθοδεύσεις, που αναδίδουν οσμή κερδοσκοπίας από πολιτικούς τεχνοκράτες. Απεμπολείται το συμφέρον του Δημοσίου, όταν, πριν ακόμα να ανακοινωθεί η αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της εταιρείας, κατέρρευσε η μετοχή της στο Χρηματιστήριο.
Εδώ δεν πωλείται κάτι κατασχεμένο, ακίνητο ή αυτοκίνητο, αλλά οι μεγαλύτερες εγκαταστάσεις και υποδομές παραγωγής και διάθεσης ηλεκτρικού ρεύματος, επάνω στο αποκορύφωμα της ενεργειακής κρίσης. Στην ουσία γίνεται εκχώριση του περουσιακού και ιστορικού επιτεύγματος 70 χρόνων έναντι 800 εκ. ευρώ για το 17%, ποσού που θα μπορούσε να κερδίσει η ΔΕΗ σε δύο το πολύ τρία χρόνια.
Το δημόσιο σήμερα κατέχει το 51%, οι θεσμικοί και οι μικροεπενδυτές το 44% και ο ΕΦΚΑ το 4%. Η “σπέκουλα” στο Χρηματιστήριο της μετοχής της ΔΕΗ ωφελεί όσους θέλουν ν’ αποκτήσουν μεγάλο μερίδιο μέσω της αύξησης του μετοχικού κεφαλαίου της και γι’ αυτό ορέγονται να πέσει όσο πιο χαμηλά η αξία της μετοχής. Τούτο επιδρά αρνητικά στην επιθυμία του δημοσίου ν’ αποκτήσει ρευστότητα για το επενδυτικό σχέδιο απολιγνιτοποίησης και αντικατάστασης των πηγών ενέργειας με ανανεώσιμες πηγές… από τον ήλιο και τον αέρα. Πράγμα που μπορεί να επηρεάζει και την εθνική ασφάλεια. Δεν πουλάς τον ενεργειακό πλούτο με τη βοήθεια μεσιτών.
Με πρόσχημα τη διάσωση της εταιρείας, με τρόπο αστείο και ύποπτο, μεθοδεύτηκε η αποδυνάμωσή της και η εγκατάλειψη της πλειοψηφίας του 51%. Υπάρχει ενεργειακή κρίση, άγνωστο πόσο θα κρατήσει. Το ξεπούλημα μιας προσοδοφόρου δημόσιας επιχείρησης εν μέσω ύφεσης στο αντικείμενό της δείχνει αν όχι κάτι ύποπτο, τουλάχιστον αδιαφορία. Η κυβέρνηση έχει ευθύνη για μια συρρικνωμένη δημόσια επιχείρηση στρατηγικού χαρακτήρα, που εγκαταλείπεται στα “τρωκτικά των αγορών”.
Αυτή η εξέλιξη απεκρύβη απ’ την ομιλία του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ.
Δεν ξεχνάμε ότι επί εποχής των μνημονίων η τρόικα μετά φορτικότητος απαιτούσε εις μάτιν, τον πληστηριασμό τεσσάρων περιουσιακών στοιχείων του κράτους. Δηλαδή το 17% της ΔΕΗ, το δίκτυο της, τον ΑΔΜΗΕ, τον ΔΕΔΔΗΕ και τη ΔΕΠΑ. Ο κ. Χατζηδάκης απηλλαγμένος από μνημόνια και πιέσεις εκχωρεί το 17% της ΔΕΗ στο ΤΑΙΠΕΔ με αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου χωρίς δικαίωμα συμμετοχής του Δημοσίου.
Μάθανε ότι ξεπουλάμε, “πλακώσανε” να επενδύσουν ακόμα και οι Αυστραλιανοί συνταξιούχοι στον ΔΕΔΔΗΕ, ο οποίος έχει απόδοση το λιγότερο 6% το χρόνο. Τραγικό να πουλάμε εν μέσω ύφεσης τη ΔΕΗ σε ιδιωτικά συμφέροντα με τη δικαιολογία και επιχείρημα την εξυγίανση της επιχείρησης.
