«…Θα απορώ πάντα, με τους ανθρώπους που ηττήθηκαν από την απληστία…»
Αυτή η φράση τόσο μα τόσο “ταυτισμένη” με τη γνώμη μου, με τη σκέψη μου, με την ηθική μου αισθητική, είναι που μ’ έκανε, ν’ αντιγράψω όλο το κείμενο, από δημοφιλέστατο αθηναϊκό φύλλο. Ένα κείμενο της Ματούλας Κουστένη.
Όταν γράφονται αυτές οι γραμμές η υπόθεση Καϊλή καλά κρατεί, εξ’ άλλου το “δύσοσμο υγρό” που ξέφυγε του ασκού της, διαχέεται διαβρωτικά στον πολιτικό βίο ασφαλώς της Πατρίδας και της Ευρώπης, αλλά και στον κοινωνικό βίο απογοήτευση, δυσαρέσκεια και σκεπτικισμό…
Το άρθρο, όμως, ως έχει.
«Ετεροντροπή. Τουιτερικός νεολογισμός. Όπως λένε τα πιτσιρίκια με τους δικούς τους όρους “gringe” ή κριντζάρω αν θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε την ελληνοποιημένη εκδοχή. Όπως αναφέρεται στις ερμηνείες των ειδικών: second hand embarrassment. Κι όπως έλεγαν οι γιαγιάδες μας, “ντρέπομαι για λογαριασμό σου”. Είναι αυτό το αμήχανο συναίσθημα της ντροπής που νοιώθεις για λογαριασμό του άλλου. Η στιγμή που θέλεις να ανοίξει η γη να σε καταπιεί γιατί δεν αντέχεις τη δυσφορία που σου προκαλεί η ταπείνωσή του. Κυρίαρχο συναίσθημα τις τελευταίες μέρες παρακολουθώντας την υπόθεση Καϊλή, το σκάνδαλο διαφθοράς, τον πολιτικό σεισμό δηλαδή που προκαλεί και κυρίως μετρώντας τις θλιβερές επιπτώσεις που θα έχει αυτή η ιστορία στην πολυδοκιμασμένη σχέση μας με την Ευρώπη. Πώς γίνεται να ιεραρχείς τόσο λάθος τη ζωή σου. Έχεις νιάτα, ομορφιά, υγεία και χρήματα πολλά. Ζεις μια αξιολοζήλευτη, ανέφελη ζωή, διένυσες μπόλικα χιλιόμετρα στην πολιτική σταδιοδρομία εντός Ελλάδος και πλέον κάνεις καριέρα στα κέντρα λήψης των ευρωπαϊκών αποφάσεων. Είσαι αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, έχεις γίνει προσφάτως μητέρα. Μοιράζεσαι με τον σύντροφό σου τις ίδιες πολιτικές ανησυχίες. Η ανέλιξή σου μοιάζει ασταμάτητη. Κι όμως, μέσα σε μια νύχτα βρίσκεσαι στη φυλακή. Από το τακτοποιημένο μέχρι χθες σπίτι σου αναβλύζουν χιλιάδες αδικαιολόγητα ευρώ, ένα μωρό αναζητά στέγη καθώς οι γονείς του σέρνονται στο μεγαλύτερο σκάνδαλο των τελευταίων ετών, ο μπαμπάς σου διασύρεται στη μέση του δρόμου κουβαλώντας χρήματα, η χώρα σου πληγώνεται από τα κλισέ περί Ελλήνων – λαμογιών που βγαίνουν ξανά από τα συρτάρια, το πρόσωπό σου μονοπωλεί τα πρωτοσέλιδα του ευρωπαϊκού Τύπου με τίτλους ντροπιαστικούς.
Χωρίς καμιά διάθεση δημαγωγίας και ηθικολογίας, θα απορώ πάντα με τους ανθρώπους που ηττήθηκαν από την απληστία.
Για όλη την υπόλοιπη αηδία που προκαλεί αυτή η υπόθεση, θα έχουμε πάντα την παρηγοριά των λέξεων.
Εκείνη της ετεροντροπής που λέγαμε».
