Έντεκα χώρες σε έξι μήνες με μέσα μαζικής μεταφοράς. Ένα ζευγάρι, ο Ελπιδοφόρος Χρυσοβέργης κι η Θεοδώρα Μπίτση έχοντας μαζί τους ένα σακίδιο στην πλάτη ταξίδεψαν σε 11 χώρες της Ασίας.
Οπως δηλώνει ο Ελπιδοφόρος Χρυσοβέργης «από την Αθήνα πήγαμε στο Νέο Δελχί με αεροπλάνο. Από κει και πέρα από την Ινδία, συνεχίσαμε στο Νεπάλ, μετά Ταϋλάνδη, Μαλαισία, Σιγκαπούρη, Ινδονησία, Καμπότζη, Βιετνάμ, Φιλιππίνες, Χονγκ Κονγκ και Κίνα ταξιδεύοντας με λεωφορεία, δίκυκλα, τρίκυκλα, ωτοστόπ. Ξοδεύαμε το πολύ 10 ευρώ την ημέρα, συμπεριλαμβανομένων των μεταφορικών, τη διαμονή και το φαγητό μας».
Το ταξίδι τους στην Ανατολή είχε προορισμό τον άνθρωπο. «Στα ταξίδια που κάνουμε δεν ταξιδεύουμε μόνο για να δούμε ένα αξιοθέατο ή ένα μέρος διότι το μεγαλύτερο ενδιαφέρον το έχουν οι άνθρωποι με διαφορετική κουλτούρα, πολιτισμό, διατροφικές συνήθειες. Περάσαμε αρκετό καιρό σε χωριά, σε μέρη μη τουριστικά, ήρθαμε σε επαφή με ντόπιους που μας φιλοξένησαν, μας έδωσαν φαγητό, περάσαμε χρόνο μαζί τους» διευκρινίζει ο κ. Χρυσοβέρνης.
Συμπληρώνει πως «εστιάζουμε κυρίως στους ανθρώπους των περιοχών που έχουν ανάγκη. Τα ταξίδια μας τα συνδυάζουμε πέρα από το τουριστικό κομμάτι, με τον εθελοντισμό. Θέλουμε να προσφέρουμε σε τοπικές κοινωνίες που έχουν ανάγκη. Οπότε είχαμε ψάξει από νωρίς για να δούμε πού μπορούμε να βοηθήσουμε. Για παράδειγμα, στο Νεπάλ που είχαν τρομερά προβλήματα από τους σεισμούς μείναμε έναν μήνα σε μια οικοκοινότητα στα βουνά όπου βοηθούσαμε στην ανοικοδόμηση της περιοχής. Μάλιστα ετοιμάζουμε κι άλλο ένα ταξίδι αλληλόδρασης όπως το ονομάζουμε, που θα γίνει τον επόμενο μήνα πάλι στο Νεπάλ με άλλα 40 άτομα για δέκα μέρες».
Η εθελοντική δράση των δυο τολμηρών ταξιδευτών συνεχίστηκε και στην Καμπότζη και «στο Βιετνάμ που βοηθήσαμε στην ανέγερση ενός σχολείου, ενώ προσπαθούσαμε και μέσω διαδικτυακών εκστρατειών να συγκεντρώσουμε χρήματα για να τα προσφέρουμε. Στο Βιετνάμ κάναμε και ανοιχτό κάλεσμα σε φίλους μας για να έρθουν να βοηθήσουν κι έτσι ήρθαν από Ελλάδα γύρω στα 13 άτομα» τονίζει ο Ελπιδοφόρος Χρυσοβέργης.
Όπως χαρακτηριστικά λέει, η Ασία σαν προορισμός συναρπάζει τον επισκέπτη. Σαγηνευτικά τοπία, μεγαλοπρεπείς ναοί, εξωτικές αγορές, παραδοσιακοί χοροί, έντονες γεύσεις και μοναδικοί άνθρωποι κάνουν το ταξίδι ξεχωριστό.
«Κάθε μέρα βλέπαμε μέρη και γνωρίζαμε πράγματα που μας εντυπωσίαζαν και μας άφηναν με ανοιχτό το στόμα. Ήταν μια εμπειρία με πολλά μαθήματα ζωής. Αυτό που μου έμεινε είναι η απλότητα των ανθρώπων, πόσο ανοιχτοί και φιλόξενοι είναι, αγκαλιάζουν το ξένο. Είναι άνθρωποι ευτυχισμένοι με τα λίγα, ό,τι έχουν το μοιράζονται μαζί σου κι έχουν υπομονή. Εμείς αντίθετα έχουμε τα πάντα ή έστω πολλά και δεν τα εκτιμάμε γιατί τα θεωρούμε δεδομένα».
Για αυτό και το ζευγάρι, ο Ελπιδοφόρος και η Θεοδώρα, αν και αντιμετώπισαν αρκετές δυσκολίες με ατέλειωτες ώρες καθυστέρησης σε λεωφορεία, σε τρένα, με στομαχικές διαταραχές τίποτε δεν έκαμψε την απόφασή τους και την θέλησή τους να συνεχίσουν το ταξίδι τους.
«Σε αποζημιώνει η εμπειρία που αποκτάς. Όσο πιο σύντομα πάρεις την απόφαση να βγεις από την ασφάλεια του λιμανιού και δοκιμάσεις τόσο περισσότερες είναι οι χαρές της εξερεύνησης. Είναι ένα μικρόβιο που έχει μπει και δεν φεύγει, και φέρνει μόνο καλά πράγματα και χαμόγελα. Βέβαια βοήθησε και το γεγονός ότι ταξίδευα με την σύντροφό μου άρα μοιραζόμουν όλες αυτές τις δυνατές στιγμές».
Οι δυο νέοι εξερευνητές έχουν γυρίσει ένα ντοκιμαντέρ, Asia Quest, το οποίο περικλείει όλες τις εικόνες και τους ανθρώπους από τις χώρες που επισκέφθηκαν με τοπία, παραδοσιακούς χορούς, θρησκευτικές τ
ελετές, αλλά και σκηνές και μαρτυρίες ανθρώπων που αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα. «Θα γίνει και προβολή αυτού του ντοκιμαντέρ το Σάββατο στις 4 Μαρτίου σε πολυχώρο στο κέντρο της Αθήνας με ελεύθερη είσοδο» δηλώνει ο κ. Χρυσοβέργης και επισημαίνει ότι ο επόμενος στόχος είναι «το ταξίδι σε χώρες της Λατινικής Αμερικής, πάντοτε με τον ίδιο τρόπο και τον ίδιο σκοπό για εθελοντισμό».
