1.-ΟΣΟΙ επισκεπτόμαστε τελευταία τακτικά το Γενικό Νοσοκομείο Χανίων, ιδιαίτερα τα εξωτερικά ιατρεία, διαπιστώνουμε δυο πράγματα:
– την υπομονή με την οποία θα πρέπει να είσαι εξοπλισμένος, μέχρι να έρθει η σειρά σου (με νούμερα ή ραντεβού) καθώς και την καλοσύνη και το σθένος των εκάστοτε γιατρών και βοηθών τους που τα πλαισιώνουν. Πρόκειται για νεαρά παιδιά που αγαπούν αυτό που κάνουν και κατανοούν τον συνάνθρωπό τους. Η λεγόμενη “δημόσια υγεία” μαζί με με τη δημόσια Παιδεία, είναι οι πιο “πληγωμένοι” θεσμοί από τα μνημόνια. Και αν υπάρχουν ακόμη, είναι γιατί στηρίζονται μόνο στο φιλότιμο των λειτουργών τους… Κι όταν εκφράζεις το θαυμασμό σου για το κουράγιο των νέων γιατρών επισημαίνοντας και τη διαφορά τους από παλαιότερους λειτουργούς, σού λένε αφοπλιστικά, «ναι, πιθανόν οι παλαιότεροι να ήσαν κουρασμένοι. Εμείς, για την ώρα, όχι»!
– το δεύτερο εντυπωσιακό στοιχείο είναι ο πολύ μεγάλος αριθμός ατόμων που γεμίζουν τους διαδρόμους του νοσοκομείου. Υποφέρουν και περιμένουν, μη έχοντας διαθέσιμα χρήματα για την υγεία τους (αν και έχουν πληρώσει όλες τις αναλογούσες εισφορές κατά τον εργάσιμο βίο τους). Καταφεύγουν πια στα νοσοκομεία ελλείψει άλλων προσβάσιμων εναλλακτικών λύσεων.
2.- ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΗ επίσης είναι η σιωπηρή παρουσία στο Νοσοκομείο των εθελοντριών Ερυθροσταυριτισσών της κοινωνικής πολιτικής του χανιώτικου τμήματος του Ε.Ε.Σ. Κάθε μέρα -και με βάρδιες- καλύπτουν, πλην άλλων σημαντικών δομών προσφοράς τους σε ανήμπορους ή φτωχούς συμπολίτες, το βάρος της υποδοχής των πάσης φύσεως ασθενών στο Νοσοκομείο. Θα σας υποδεχθούν στη “reception” – (κεντρική είσοδος) και θα προθυμοποιηθούν να σας εξυπηρετήσουν όσο μπορούν. Τόσο σχετικά με τη διαδικασία και την πορεία που πρέπει να ακολουθήσετε (πολλές φορές συνοδεύοντάς σας) ή δίνοντάς σας τις αναγκαίες πληροφορίες. Δεν θα τις δείτε ποτέ κουρασμένες! Είναι πάντα ευπροσήγορες (λησμονώντας τα προσωπικά τους προβλήματα), η δε παρέμβασή τους είναι αποτελεσματική.
Χωρίς τυμπανοκρουσίες και προβολές προσφέρουν ό,τι μπορούν για να απαλύνουν τον πόνο των συνανθρώπων τους σε μια εποχή πολλή δύσκολη για όλους. Και ο πόνος των ανθρώπων δεν είναι λίγος. Ετσι οι Χανιώτισσες ερυθροσταυρίτισσες του νοσοκομείου Χανίων δικαιώνουν τη φράση που είπε κάποτε ο μεγάλος ακτιβιστής, ιερωμένος και δημοσιογράφος, ιδρυτής του φερώνυμου Ιδρύματος, ο Ραούλ Φολλερώ (1903-1977): «Ζω, σημαίνει βοηθώ να ζήσουν και οι άλλοι. Πρέπει να συντελούμε στη δημιουργία άλλων ευτυχιών, για να είμαστε κι εμείς ευτυχισμένοι».
