Καλώς ωρίσατε, παιδιά… Είναι ιδιαίτερα ωραίο και ενδιαφέρον να γεμίζει και να στολίζεται ο χώρος με τα νιάτα, και σας ευχαριστώ!
Ιδιαίτερα ευχαριστώ τους μαθητές του Γυμνασίου Κολυμπαρίου, που είχαν απέναντί τους τη μεγάλη νεροποντή κι όμως κατάφεραν να επισκεφτούν το Τσατσαρωνάκειο, στο οποίο οι παράλληλες εκδηλώσεις στο Bazaar του Αννουσάκειου, βρίσκονταν εν δυνάμει.
Ο Εθελοντισμός παιδιά, το Εθελούσιον της Προσφοράς, είναι μια υπόθεση εξαιρετικής ευγένειας και αλληλεγγύης, και, παγκόσμια στην εποχή μας, γνωρίζει μια πρωτοφανή δυναμική!
Φιλοσοφία και δύναμη, αντλεί, εννοείται, από τις ρίζες του Αλτρουϊσμού, για ν’ αναπτυχθεί στην όποια ανάγκη, που κατηγοριοποιείται σε βασικούς τομείς.
Πολιτικό, πολιτιστικό, κοινωνικό ανθρωπιστικό (που μας ενδιαφέρει κυρίως) αθλητικό, περιβαλλοντολογικό, οικολογικό, απρόοπτα, θεομηνίες (πυρκαγιές, πλημμύρες, σεισμοί, άτομα με ειδικές ανάγκες, άστεγοι, πένητες, ναρκομανείς, παιδιά πολέμου, νεόπτωχοι).
Θα ’χουμε την ευκαιρία -ελπίζω- να δώσουμε ορισμούς, και να κάνω αναφορές, που το επιθυμώ, σε μέγιστες μορφές του Εθελοντισμού, αλλά και σε διαβάθμιση των αναγκών, καθώς και των δυνατοτήτων ενός εκάστου, που ήθελε να καταθέσει τον οβολόν του, και τον “οβολόν” του χρόνου, του κόπου, της γνώσης του αλλά και του αισθήματος ως τρυφερότητα, συμπόνια και Αγάπη, σ’ αυτόν τον ωραίο σκοπό!
Αλλά! Πρώτα να “υποστηρίξω” τον τίτλο στο θέμα μου.
Ελευθερία! Ως προϋπόθεση, απολύτως απαραίτητη!
Μια ζωή σε ομηρία, ένας χρόνος σε δέσμευση, ένα φάσμα ανειλημμένων, που κρατούν το άτομο σε αποκλεισμό, και, και προσφορά, συνεισφορά, συνδρομή, προσπόριση και συμπαράσταση, δεν συμβιβάζονται!
Επ’ ουδενί!
Η Ελευθερία, λοιπόν, προϋπόθεση η Ελευθερία, που κατά έναν τρόπο “ανιχνεύεται” στην οικειοθελή προσφορά, και, και ανάγει τον άνθρωπο σε ανώτερα πεδία, αφού ευχαριστεί και ευγνωμονεί έμπρακτα, το Ανώτατον ΟΝ, τη Μοίρα για την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ που απολαμβάνει ως υπέρτατο αγαθό, με το να το μοιράζεται, να το πω έτσι, με την Ανάγκη.
Η χαρά, τώρα…
Είναι γνωστό οικουμενικά και διαχρονικά, ότι ο άνθρωπος διαπίστωσε στους αιώνες του πως η αλληλεγγύη και η ανθρωπιά, γεμίζουν το ψυχοπνευματικό του σύμπαν, όσο, ίσως καμία άλλη χαρά, στον κοινωνικό του βίο, τουλάχιστον! Το αίσθημα του αλτρουϊσμού παιδιά μου, είναι ισχυρή τόνωση για την ψυχή, ιδιαίτερα για πρόσωπα δοτικά και ευαίσθητα, ταγμένα στο καλό, με όποια μορφή.
Η ευημερία και του διπλανού σου από το δικό σου “μεταλλίκι” θα ’λεγε και η Διδώ Σωτηρίου, είναι για σένα διπλή χαρά.
Το δηλώνουν απερίφραστα όλες οι μεγάλες μορφές του Εθελοντισμού στον κόσμο, που πρόσφεραν ζωές και περιουσίες, το φως της επιστήμης και της τέχνης τους, την καρδιά τους ολόκληρη.
Η Ωραιότητα παιδιά, γαληνεύει και συγκινεί, αναπτύσσοντας μια “εσωτερική καλαισθησία”. Αρκεί να την ορίσουμε ως εσωτερική οντότητα, το συνιστά ενός βαθμού “αλλοίωση” και, και μια “περιθωριοποίηση” από τη σεμνή γιορτή του “Εθελούσιου Δούναι” που γεμίζει την ψυχή μας αγαλλίαση…
Επίμετρο: Είναι η εισαγωγή των όσων είπε η γράφουσα στα παιδιά από το 1ο Γυμνάσιο Κισάμου και Κολυμπαρίου (στο περίπου, αφού ειπώθηκαν από στήθους) για το μέγα ζήτημα του Εθελοντισμού.
Εκδήλωση την Τρίτη 3/12/13, στο πλαίσιο του Bazaar που λειτούργησε για την ενίσχυση του Αννουσάκειου Ιδρύματος στην Κίσαμο. Το κείμενο γράφεται 5/12/13. Παγκόσμια Ημέρα Εθελοντισμού, και ημερομηνία που έφυγε ο Νέλσον Μαντέλα, κορυφαία μορφή του Πλανήτη, νομπελίστας και θρύλος της Νότιας Αφρικής, και που αναφέρθηκε στο αφιέρωμα.
