Καλοί μου φίλοι, καλό Σαββατοκύριακο!
«Πλησιάζουν μέρες γιορτής και χαράς. Τα σπίτια και οι πόλεις φορούν τα γιορτινά τους αποκτώντας φως και χρώμα. Τα Χριστούγεννα είναι μια μαγική γιορτή, η αγαπημένη όλων των παιδιών, η καλύτερη γιορτή του χρόνου! Μια γιορτή αγάπης για ολόκληρο τον κόσμο.
Σε λίγες μέρες κλείνουν τα σχολεία και είμαστε πολύ χαρούμενοι! Θα σας παρουσιάσουμε ορισμένα από τα έθιμα που έχουμε στον τόπο μας για τη γιορτή των Χριστουγέννων». Από τα παιδιά της Γ1 τάξης του 10ου Δημ. σχολείου Χανίων, τα παραπάνω. Σαν εισαγωγή στην υπέροχη εργασία που έκαναν έχοντας ως εμψυχώτρια τη δασκάλα τους, την οποία εργασία τους, διανθισμένη με κάποιες από τις πολύ ομιλητικές χριστουγεννιάτικες ζωγραφιές τους, φιλοξενούμε στον σημερινό Παιδότοπο…
Ευχές για χαρούμενα Χριστούγεννα σε όλους και ξεχωριστά σε σας, στη δασκάλα σας και στη διευθύντριά σας Αγγελική Χριστοφή, καλά μου Τριτάκια! Και βέβαια συγχαρητήρια για τα γραφτά και τις ζωγραφιές σας!
Σας χαιρετώ με αγάπη όλους!
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης,
δάσκαλος
Χριστουγεννιάτικο δέντρο
Αρκετές μέρες νωρίτερα, από τις αρχές του Δεκέμβρη, στολίζουμε το χριστουγεννιάτικο δέντρο. Κάποια παιδιά, το πρώτο βράδυ που το στολίζουμε και ανάβουν τα πολύχρωμα φωτάκια του, δε μπορούν να κοιμηθούν αλλά σηκώνονται από το κρεβάτι τους και πηγαίνουν να το θαυμάσουν!
Παλιότερα στολίζαμε καράβι τα Χριστούγεννα, επειδή η Ελλάδα είναι ναυτική χώρα και έχει πολλές θάλασσες και πολλά νησιά. Αυτό το έθιμο το συναντάμε σπάνια στις μέρες μας. Όμορφα είναι τα δέντρα με τα δικά τους στολίδια αλλά και τα καράβια όμορφα είναι με τα δικά τους χαρακτηριστικά.
Η χριστουγεννιάτικη γιορτή αγάπης
στο σχολείο μας
Eνα έθιμο που έχουμε στο σχολείο μας είναι το χριστουγεννιάτικη γιορτή αγάπης. Λίγες μέρες πριν κλείσει το σχολείο για τις διακοπές των Χριστουγέννων με τη βοήθεια του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του σχολείου μας αλλά και των δασκάλων μας διοργανώνουμε διάφορες δράσεις. Στολίζουμε τους εξωτερικούς χώρους και τις τάξεις μας, προετοιμάζουμε και δημιουργούμε υπέροχες κατασκευές, γράφουμε γράμμα στον Άγιο Βασίλη, αφήνουμε ευχές στα δέντρα των ευχών, πλάθουμε, ψήνουμε μπισκοτάκια που μοσκοβολούν και τα κερνάμε, τρώμε βάφλες και πολλά γλυκά και αλμυρά εδέσματα που έφτιαξαν οι μαμάδες και οι γιαγιάδες μας, τραγουδάμε τα κάλαντα ανταλλάσουμε ευχές, χαμόγελα, ζεστασιά! Το χριστουγεννιάτικη γιορτή αγάπης είναι η αγαπημένη μας γιορτή!
Το σφάξιμο
του χοίρου
Aλλο ένα χριστουγεννιάτικο έθιμο που ξεχωρίζει στην Κρήτη από παλιότερα έως σήμερα, ιδιαίτερα στα χωριά μας, είναι το σφάξιμο του χοίρου. Ήταν πολύ σημαντικό πριν αρκετά χρόνια γιατί τότε ο χοίρος ήταν το βασικό φαγητό των Χριστουγέννων αφού γίνονταν χοιρινό με σέλινο, ωματιές, πηχτή, λουκάνικα, στο φούρνο με πατάτες, σύγκλινο και άλλα πολλά φαγητά που χρειάζονταν αρκετές μέρες προετοιμασίας. Σύμφωνα με την παράδοση, έβαζαν στα σπίτια τους ζώα τους για καλή τύχη και ευλογία.
Χριστουγεννιάτικα γλυκά
Με τη βοήθεια των γιαγιάδων και των μαμάδων μας φτιάχνουμε κουλουράκια και άλλα παραδοσιακά εδέσματα όπως λουκουμάδες, ξεροτήγανα, σαρίκια. Ιδιαίτερα στην Κρήτη οι γυναίκες παρασκευάζουν το παραδοσιακό Χριστόψωμο, που στηρίζει τη ζωή του νοικοκύρη και της οικογένειάς του.
Φτιάχνεται με κανέλα, γαρίφαλο, ροδόνερο και μέλι. Την ημέρα των Χριστουγέννων, ο νοικοκύρης του σπιτιού το σταύρωνε, το έκοβε και το μοίραζε στην οικογένειά του.
Την ημέρα
των Χριστουγέννων
Την ημέρα των Χριστουγέννων πρωί πρωί φοράμε τα «καλά μας» ρούχα και πηγαίνουμε στην εκκλησία. Eπειτα μαζευόμαστε μαζί με τους αγαπημένους μας συγγενείς και φίλους σε ένα πλούσιο γιορτινό τραπέζι. Κοντά στις σόμπες και στα τζάκια μας απολαμβάνουμε τη ζεστασιά και τα γλυκά που φτιάξαμε συζητώντας και ανταλλάσοντας δώρα!
Χριστουγεννιάτικα έθιμα της παραμονής
Την παραμονή των Χριστουγέννων, έβαζαν ζύμη σε ένα πιάτο κι όταν γινόταν προζύμι, ήταν η ώρα που γεννιόταν ο Χριστός. Την παραμονή επίσης το πρωί με τα τρίγωνά μας, κάποιοι με λαούτο και λύρα, τριγυρνάμε εμείς τα παιδιά στις γειτονιές των Χανίων ή των χωριών μας όπου πηγαίνουμε για τις γιορτές, και τραγουδάμε τα κάλαντα.
Eνα έθιμο
στο Τορόντο
του Καναδά
Στην τάξη μας και στο σχολείο μας υπάρχουν παιδιά που οι παππούδες και οι γιαγιάδες τους ζουν σε άλλες χώρες όπως στη Γερμανία, στον Καναδά, στην Αλβανία. Στις χώρες αυτές εκτός από τα ελληνικά έθιμα που προσπαθούν να διατηρήσουν, συμμετέχουν και σε άλλα έθιμα όπως το έθιμο της παρέλασης του Άι Βασίλη που γίνεται στο Τορόντο του Καναδά(στην πόλη που μεγάλωσε η μάμα). Κάθε τέλος του Νοέμβρη γίνεται η παρέλαση όπου συμμετέχουν ξωτικά, άρματα και ο Άγιος Βασίλης, που στο τέλος της παρέλασης εμφανίζεται πάνω σε ένα έλκηθρο που το τραβούν αληθινοί τάρανδοι. Αυτή την παρέλαση την παρακολουθούν χιλιάδες άνθρωποι, κυρίως μικρά παιδιά. Μετά από αυτήν την παρέλαση αρχίζει ο στολισμός της πόλης και των σπιτιών και όλες οι προετοιμασίες των Χριστουγέννων.
Σας ευχόμαστε καλά Χριστούγεννα με υγεία και αγάπη. Οι μαθητές και οι μαθήτριες της Γ1΄ τάξης του 10ου Δημοτικού Σχολείου Χανίων.
ΑΚΡΙΒΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ, ΑΛΥΓΙΖΑΚΗ ΣΤΥΛΙΑΝΗ, ΑΝΔΡΙΑΝΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ, ΑΝΔΡΟΥΛΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ, ΒΕΝΤΟΥΡΗ ΜΑΡΙΑΝΝΑ, ΒΟΛΤΥΡΑΚΗΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ-ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ, ΒΟΣΚΑΚΗΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ, ΓΑΛΑΝΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ, ΓΕΩΡΓΑΡΑΚΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ, ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ ΗΡΑΚΛΗΣ, ΔΙΑΚΑΚΗ ΣΟΦΙΑ, ΔΙΑΚΑΚΗΣ ΓΑΒΡΙΗΛ, ΖΕΡΒΟΥΔΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ, ΖΙΑΚΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ, ΚΑΖΑΚΟΥ ΖΩΗ, ΚΑΛΛΙΓΙΑΝΝΗ ΣΤΥΛΙΑΝΗ, ΚΑΜΠΟΥΡΗΣ ΜΙΧΑΗΛ, ΚΑΝΤΙΔΑΚΗΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ, ΚΟΥΪΚΟΓΛΟΥ ΣΤΑΥΡΙΑΝΗ, ΚΟΥΤΣΟΥΠΑΚΗ ΣΟΦΙΑ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΥΛΑΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΥΛΑΚΗ ΜΑΡΙΑ-ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΥΛΑΚΗ ΜΕΛΙΝΑ-ΘΕΟΔΩΡΑ, ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ ΑΛΕΚΟΣ
Κλείνοντας την παρουσίασή μας για τα έθιμα των Χριστουγέννων θέλαμε να σας θυμίσουμε ένα ποίημα του Τέλλου Άγρα με τίτλο “Είδα χτες το βράδυ στ΄ όνειρό μου” που μας άρεσε πολύ!
Είδα χθες βράδυ στ’ όνειρό μου
Τέλος Άγρας
Είδα χθες βράδυ στ’ όνειρό μου,
το γεννημένο μας Χριστό,
τα βόδια επάνω Του εφυσούσαν,
όλο το χνώτο τους ζεστό.
Το μέτωπό Του ήταν σαν ήλιος,
και μέσα η φάτνη φτωχική,
άστραφτε πιο καλά από μέρα,
με κάποια λάμψη μαγική.
Στα πόδια Του έσκυβαν οι μάγοι,
κι έμοιαζε τ’ άστρο από ψηλά,
πως θα καθίσει σαν κορώνα,
στης Παναγίτσας τα μαλλιά.
Βοσκοί πολλοί και βοσκοπούλες,
Τον προσκυνούσαν ταπεινά,
ξανθόμαλλοι Άγγελοι εστεκόνταν,
κι έψελναν λαγούτα του “ωσαννά”.
Μα κι από Αγγέλους κι από μάγους,
δε ζήλεψα άλλο πιο πολύ,
όσο της μάνας Του το στόμα,
και το ζεστό-ζεστό φιλί.
