ΜΠΟΡΕΙ σε πολλά θέματα να είναι ανεκτή η «αριστερή» πολυφωνία. Μπορεί χαρακτηριστικό «δημοκρατικό» γνώρισμα του ΣΥΡΙΖΑ να είναι οι συνιστώσες του, με τις απόψεις της η καθε μία.
ΟΜΩΣ, στα εθνικά θέματα (Ελληνοτουρκικά-Σκοπιανό κ.ά.) είναι απόλυτη ανάγκη να υπάρχει κυβερνητική ομοφωνία. Μάλιστα, επειγόντως αυτό, και εθνική ομοψυχία.
ΠΡΙΝ βρεθούμε προ απροόπτου. Ο Ερντογάν εργάζεται και απεργάζεται την καταστροφή μας μεθοδικότατα…
ΑΠΟ τη μέχρι τώρα διαχείριση της αυξανόμενης επιθετικότητας της Τουρκίας απέναντι στη χώρα μας αποδεικνύεται πόσο ανέτοιμοι είμαστε. Τα εθνικά θέματα, κατά την άποψή μας, αποτελούν την αχίλλειο πτέρνα της τωρινής διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, με διαστάσεις απόψεων στο χειρισμό τους.
ΕΤΣΙ, και η προχθεσινή τελείως ανιστόρητη «θέση» του Ερντογάν ότι οι Έλληνες(!) έκαψαν τη Σμύρνη (1922), είναι άλλη μια πρόκλησή του.
Δυστυχώς μέχρι τώρα έμεινε επισήμως αναπάντητη, αποδεικνύοντας πόσο ανίσχυροι είμαστε μπροστά σε μια καλοστημένη «αναθεωρητική» τακτική των Τούρκων που αποβλέπουν ξεκάθαρα στον ακρωτηριασμό μας!
…και τι προτείνεται
ΑΛΛΑ, να πώς βλέπει τα πράγματα ο πρώην αρχηγός του ΓΕΑ και νυν σύμβουλος του Κ. Μητσοτάκη (Ν.Δ.) επί θεμάτων εθνικής ασφάλειας της χώρας (σε συνέντευξή του στην Αρ. Πελώνη, «Κ», 22/4/18):
«…Η κατάσταση (με την Τουρκία) έτσι όπως διαμορφώνεται σήμερα, αλλά και στο διαφαινόμενο μέλλον, οι γεωπολιτικές και όχι μόνον εξελίξεις, η κατανομή δυνάμεων και το ισοζύγιο ισχύος στην ευρύτερη περιοχή, θα πρέπει να αποτελέσουν σημαντικές παραμέτρους της εξίσωσης για τη χάραξη μιας νέας στρατηγικής, κατάλληλης να αντιμετωπίσει τις σύγχρονες προκλήσεις. Η κάλυψη του θεσμικού κενού στον στρατηγικό σχεδιασμό, ο καθορισμός των εθνικών στόχων και η εκπόνηση της εθνικής στρατηγικής με βασικούς άξονες την ενεργή διπλωματία χωρίς προκαταλήψεις, τη συγκρότηση αρραγούς μετώπου στο εσωτερικό της χώρας, και η δημιουργία ευέλικτων και αποτελεσματικών δομών χειρισμού κρίσεων αποτελούν προτεραιότητες. Απαραίτητη όμως προϋπόθεση παρά τα προβλήματα, είναι η διατήρηση ανοικτών όλων των διαύλων επικοινωνίας μεταξύ των δύο χωρών σε πολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο…”
ΚΑΙ όλα αυτά με την προϋπόθεση της δημιουργία ενός μόνιμου Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας που δεν βλέπουμε να συγκροτείται, αν και ο κίνδυνος ελληνοτουρκικής σύρραξης ολοένα γίνεται πιο έντονος. Τί άλλο χρειάζεται για να συνέλθουμε;
ΕΘΝΙΚΟ αίτημα το «αρραγές μέτωπο» στο εσωτερικό της χώρας. Θα υπάρξει;
