«Miserabile visum»
(Αποτρόπαιο θέαμα)
Σαλλούστιος
Όχι θεέ μου άλλοι θάνατοι!
Όχι άλλες καταστροφές!
Όχι άλλες θεομηνίες!
Γοερές οι ικεσίες, ο πόνος άφατος, η θλίψη ανείπωτη και, μαζί μ’ αυτά, οργή και αγανάκτηση διακατέχουν τους Έλληνες, κυρίως, όμως, αυτούς που κατοικούν στην Αττική. Αιτία των ανάμεικτων αυτών συναισθημάτων τους αποτέλεσαν οι απανωτές και, ταυτόχρονες, σχεδόν, πυρκαϊές που ξέσπασαν στην πολύπαθη (από το παρελθόν) Ανατολική Αττική, στα Γεράνεια Όρη και στα Χανιά της Κρήτης, ανήμερα της προγραμματισμένης εορτής (23 Ιουλίου) για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Ελλάδα!
Ήταν αυτές οι τεράστιες, αλληλοδιάδοχες πυρκαϊές, που προκάλεσαν την εθνική συμφορά με εκατόμβη νεκρών(!) συμπολιτών μας όλων των ηλικιών(!), ανθρώπων που απολάμβαναν αμέριμνοι τις διακοπές τους στα ειδυλλιακά θέρετρα της Ανατολικής Αττικής και στην Κινέττα· ήταν φωτιές μαινόμενες που ξεκλήρισαν οικογένειες και άφησαν επί πλέον εκατοντάδες τραυματίες, πολλά ανήλικα ορφανά, γυναίκες δίχως άνδρες και γονείς χωρίς παιδιά! Και, ακόμη, ήταν αυτές που κατάκαυσαν και ερήμωσαν 2.500 σπίτια(!) και έκαναν στάχτη δεκάδες χιλιάδες στρέμματα δασών και αγροτικών εκτάσεων! Ένα θέαμα τραγικό και αποτρόπαιο για κάθε άνθρωπο, ντόπιο ή επισκέπτη. Ήταν οι φωτιές αυτές οι φονικότερες που έχει βιώσει ποτέ ο τόπος τούτος!
Καταστροφές στη χώρα μας έχουν συμβεί πολλές φορές στο παρελθόν. Μια από τις τραγικότερες, και η φονικότερη ήταν αυτή με τους σεισμούς τής Κεφαλονιάς τού 1953 που άφησε 450 νεκρούς, 2.412 τραυματίες(!) και κατέστρεψε το 91% των σπιτιών τού νησιού! Ο σεισμός όμως αυτός ταρακούνησε συγχρόνως και την Πολιτεία, η οποία κατά την ανοικοδόμησή του έλαβε τέτοια μέτρα, ώστε το νησί αυτό «στέκεται» πια γερά στα «πόδια» του, αντιστέκεται σθεναρά και αντέχει σε κάθε επανεμφάνιση του Εγκέλαδου! Άμποτε να συνέβαινε το ίδιο, με τη σύγχρονη πολιτεία να βρίσκεται έτοιμη να επέμβει κάθε φορά που τα στοιχεία της φύσης, έπλητταν τη χώρα μας· κάτι που, όμως, δυστυχώς λίγες φορές συνέβη. Έτσι.
Το 2007 είχαμε και τότε πυρκαϊές στον νομό Ηλείας και στην Καλαμάτα. Πυρκαϊές που επί μέρες κατάκαιγαν τον τόπο και άφηναν όπου περνούσαν καμένη γη και αρκετούς νεκρούς! Αποφεύχθηκαν, όμως, τα χειρότερα, χάρη στην έγκαιρη επέμβαση της ορθά λειτουργούσης τότε κρατικής μηχανής.
Τον Νοέμβρη τού 2017 μια ολιγόωρη αλλά έντονη βροχόπτωση, στη Μάνδρα Αττικής, πλημμύρισε την πόλη, κατέστρεψε τις περιουσίες, τις υποδομές και τις επιχειρήσεις της, επέφερε βαρύτατα πλήγματα στην οικονομία της και – το τραγικότερο – θρηνήσαμε, 23 νεκρούς συμπολίτες μας. Και όλα αυτά γιατί ο κρατικός μηχανισμός δεν λειτούργησε ούτε και εκεί σωστά, όταν και όπως έπρεπε! Και η πόλη συνεχίζει, και σήμερα ακόμη, να μετρά τις πληγές της και να πλήττεται σε κάθε θεομηνία! Γιατί η «υπεύθυνη» Κυβέρνηση, ο Πρωθυπουργός και η Περιφερειάρχης την εγκατέλειψαν και ξέχασαν όλες τις υποσχέσεις και τα «ΘΑ» που μοίραζαν στον κόσμο τις τραγικές εκείνες ώρες τής καταστροφής, που εκείνος μετρούσε τους νεκρούς του!!
Η εθνική συμφορά που έπληξε τη χώρα μας, στις 23 Ιουλίου του 2018, προκάλεσε την παγκόσμια κοινότητα· κινητοποίησε τα διεθνή ΜΜΕ, την Ε.Ε., κράτη και κυβερνήσεις ανά την Υφήλιο· ευαισθητοποίησε προσωπικότητες και φορείς διεθνούς κύρους και την παγκόσμια κοινή γνώμη! Το ενδιαφέρον, η αλληλεγγύη και ο αλτρουισμός που επιδεικνύουν προκαλούν αισθήματα συγκίνησης στον ελληνικό λαό.
Όμως τα ίδια ακριβώς και ακόμη μεγαλύτερα (αισθήματα) προκαλούν οι εθελοντές μας, ερυθροσταυρίτες και απλοί πολίτες(!)· τα παλικάρια μας εκείνα, αγόρια και κορίτσια, κάθε ηλικίας και επαγγέλματος, που αρκετές μέρες τώρα και όσο ακόμη το απαιτήσουν οι συνθήκες, προσέφεραν και προσφέρουν με αυταπάρνηση και ανιδιοτέλεια πολύτιμες υπηρεσίες στην πολιτεία και τους πληγέντες συνανθρώπους μας για τη διάσωση αυτών και των περιουσιών τους! Αυτή είναι η ανεπανάληπτη σε ήθος, αλτρουισμό και διάθεση προσφοράς ελληνική νεολαία. Και στα παιδιά αυτά αρμόζει ο δημόσιος έπαινος και η αναγνώριση!
Για τα αίτια και τη δημιουργία αυτής της εθνικής τραγωδίας, με τα τραγικά αποτελέσματα σε ανθρώπινες ζωές, στις περιουσίες και την οικονομία μας, βεβαίως, θα αναζητηθούν και θα αποδοθούν ευθύνες, όπου αυτές αναλογούν. Οι διωκτικές αρχές και η Δικαιοσύνη θα κάνουν τη δουλειά τους. Η Κυβέρνηση, όμως, και ο Πρωθυπουργός οφείλουν να απαντήσουν σταράτα και ξεκάθαρα στον ελληνικό λαό, που έμπλεος οργής και αγανάκτησης περιμένει και επιμένει να του εξηγήσουν.
α. Τι έφταιξε και χάθηκαν στις φονικές αυτές πυρκαϊές σε λίγες μόνον ώρες, εκατοντάδες άνθρωποι νεκροί και αγνοούμενοι, που ξεκληρίστηκαν οικογένειες, καταστράφηκαν 2.500 σπίτια, κάηκαν δεκάδες χιλιάδες στρέμματα δασών και γόνιμης γης και εξαφανίσθηκε η πανίδα της περιοχής;
β. Γιατί τέτοια καταστροφή στο οικοσύστημά μας;
γ. Λειτούργησε σωστά ή όχι ο κρατικός μηχανισμός;
δ. Κινητοποιήθηκαν έγκαιρα οι υπεύθυνοι φορείς;
ε. Μπορούσε ή όχι, να αποφευχθεί μια τέτοια εθνική καταστροφή;
στ. Τέλος κύριε Πρωθυπουργέ, πολιτική ευθυξία δεν υπάρχει στην Κυβέρνηση; Δεν βρέθηκε ούτε ένας Υπουργός να ζητήσει συγνώμη απ’ τον λαό και να παραιτηθεί γι’ αυτήν την τραγωδία;
Η ζωή και η ιστορία, πάντως, μας διδάσκουν ότι όσες φορές στο παρελθόν ο κρατικός μηχανισμός και οι αρμόδιοι φορείς έκαναν το καθήκον τους, σώζονταν άνθρωποι και περιουσίες. Όταν, όμως, δυστυχώς, πιάνονταν στον ύπνο ή αδιαφορούσαν, ακολουθούσαν καταστροφές και συμφορές ήκιστα ή καθόλου αναστρέψιμες! Και, βεβαίως, όπως συμβαίνει πάντα σε αντίστοιχες τραγωδίες, η κοινωνία και η ιστορία θα είναι αμείλικτες για όλους όσοι σκόπιμα ή από αμέλεια επέφεραν ή συνέβαλαν στον όλεθρο και την καταστροφή ανθρώπινων υπάρξεων και περιουσιών.
Αθήνα 28.07.2018
