Εθνικό ζήτημα

Γιατί δείχνει τόσο επιτακτική την ανάγκη η κυβέρνηση, να λύσει το πρόβλημα των Σκοπιανών; Δικό τους είναι, όχι δικό μας. Επιχειρηματολογούν, ότι άνοιξε ένα παράθυρο και είναι ευκαιρία να συνεννοηθούμε οι γείτονες. Αμερικανοί και Ευρωπαίοι, επιθυμούν την ένταξη του Μαυροβουνίου και των Σκοπιανών στο ΝΑΤΟ, παρά την επιμονή των τελευταίων, να μην διατίθενται ν’ αλλάξουν το Σύνταγμά τους, βάσει του οποίου ενθαρρύνονται στον αλυτρωτισμό και στην προβολή της “Μακεδονικής εθνότητας”.
Τι διαπραγματεύεται η κυβέρνηση, όταν η άλλη πλευρά είναι ανένδοτη και παραμένει σταθερή στις θέσεις της; Αν το συμφέρον της Ε.Ε. είναι να διευρυνθεί στα Βαλκάνια κάνοντας αρχή από τα Σκόπια, γιατί να πιέζει την Ελλάδα των 12 εκατ. και όχι τα Σκόπια των 600 χιλιάδων κατοίκων; Και όχι μόνο η Ε.Ε. αλλά και το ΝΑΤΟ, που η ένταξη σε αυτό είναι απλά σε μια Σύνοδο χωρίς πολλές διατυπώσεις; Με ποιο σκεπτικό ο κ. Τσίπρας κάνει υποχωρήσεις να διευκολύνει την προώθηση των Σκοπιανών στην Ευρωπαϊκή οικογένεια και στο στρατιωτικό σκέλος της Ατλαντικής Συμμαχίας;
Ο αλυτρωτισμός των Σκοπιανών δεν φαίνεται να εκλείπει, εφόσον στην ονομασία θα υπάρχει παράγωγο το “Μακεδονία”. Επομένως ποιο το πρόβλημά τους όταν γίνουν μέλος του ΝΑΤΟ με την ευλογία μας να μην συνεχίσουν την επιτακτική τους βουλιμία για όλη τη “Μακεδονία”; Μα, λένε οι κυβερνητικοί, θα εξασφαλίσουμε το απαραβίαστο των συνόρων!! Και με τη συνθήκη της Λωζάνης κατοχυρώθηκαν τα εθνικά σύνορα των κρατών, αλλά η Τουρκία, μέλος της συμμαχίας, αμφισβητεί και για το ΝΑΤΟ “πέρα βρέχει”! Ας είμαστε επιφυλακτικοί!
Υστερα δεν θα επηρεάσει αρνητικώς η ένταξη των Σκοπίων στην Ε.Ε. αν υπάρχουν αμφισβητήσεις εδαφικές και εθνοτικές; Δεν βλέπουν οι Ευρωπαίοι, τι πονοκεφάλους έχουν με τους Κροάτες και τους Σλοβένους και την αδιάκοπη κρίση μεταξύ Βοσνίας και Ερζεγοβίνης, που έχουν μεταφέρει τις διαφορές τους στο εσωτερικό της Ευρώπης, που σηματοδοτούν μια αβέβαιη πορεία οικονομικής ανάπτυξης;
Η στρατηγική προώθησης της Ε.Ε. προς τα Βαλκάνια φαίνεται, ότι περνάει απ’ την Ελλάδα, τώρα, που κυβερνάται απ’ τον Τσίπρα, ο οποίος προσαρμοζόμενος προς τους ευρωπαϊκούς κανόνες και στο καθεστώς της Ευρωζώνης, ολοκληρώνει τη μετάλλαξή του. Ευκαιρία να του ανοίξουν όλα τα προβλήματα, στοχεύοντας να τα κλείσουν ένα-ένα. Το Κυπριακό, το Αλβανικό, οι αντιπαραθέσεις γύρω απ’ την ικανοποίηση των αιτημάτων του Ερντογάν και η “εκδούλευση” προς τα Σκόπια, είναι όλα στο τραπέζι μαζί με την διευθέτηση του χρέους.
Όπλο στη φαρέτρα του πρωθυπουργού για τις διαπραγματεύσεις είναι το εντυπωσιακό συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης. Κακώς το αξιολογούν ως καπηλεία των ακροδεξιών. Εάν σκέπτονται στην κυβέρνηση, ότι οι υπολογισμοί τους για την αντιμετώπιση του σοβαρότατου θέματος εθνικής σημασίας, είναι στο σωστό δρόμο, παρά τη διαφαινόμενη αντίρρηση του ελληνικού λαού, κάνουν λάθος. Και είναι απ’ τα λάθη που θα τα υποστεί όλος ο ελληνικός λαός και θα τους συνοδεύουν σ’ όλη τους την πολιτική ζωή. Εκτός και υπάρξει σύμπνοια όλων των πολιτικών δυνάμεων και ο λαός ομονοήσει ενώπιον πραγματικών και όχι κατασκευασμένων εθνικών κινδύνων.