Αίτημα η ανανέωση

Η ΑΛΗΘΕΙΑ είναι ότι με παλιά υλικά δεν μπορείς να φτιάξεις κάτι κανούργιο. Όσο κι αν αυτά τα υλικά είναι «καλοδιατηρημένα»: ο χρόνος και η φθορά είναι εμπόδιο.
ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΑ στην πολιτική, η διαρκής ανανέωση είναι όρος εκ των ων ουκ άνευ.
Η ΔΗ.ΣΥ (Δημοκρατική Συμπαράταξη) που αποτελείται από σύμπραξη παλιών «σοσιαλιστικών» ή «αριστερών» μικροκομμάτων (ΠΑΣΟΚ, κόμμα Φ. Κουβέλη, κόμμα Γ. Παπανδρέου κ.λπ.), μήνες τώρα σέρνεται σε χαμηλά δημοσκοπικά ποσοστά. Αν θέλει να κάνει το άλμα, πρέπει να ανανεωθεί ριζικά: σε ανθρώπους, μεθόδους, στρατηγικές, ιδέες.
ΟΙ ΠΑΛΙΕΣ «καλές ημέρες» που πολύς κόσμος ψήφιζε σχεδόν τυφλά το ΠΑΣΟΚ έφυγαν ανεπιστρεπτί… Μόνο με μια «νέα πρόταση», με ένα νέο ηγέτη αδιάφθορο και άφθαρτο που να εμπνέει εμπιστοσύνη και να είναι ειλικρινής, η παλιά κεντρώα παράταξη που εκπροσωπούσε το «μεσαίο χώρο» θα μπορέσει να ανασυνταχθεί. Ο Μακρόν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως πρότυπο με την έξυπνη τακτική που ακολούθησε-και ακολουθεί.
ΕΧΟΥΜΕ ανάγκη από χαρισματικές προσωπικότητες που όμως να είναι και γνώστες των πραγμάτων. Και της τέχνης του κυβερνάν. Κατά την ταπεινή μας άποψη, ο κ. Γ. Καμίνης (1954), επίκουρος καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου στη Νομική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, απόλυτα επιτυχημένος ως Συνήγορος του Πολίτη, και επί δυο τετραετίες ως Δήμαρχος Αθηνών, είναι ένα πρόσωπο που συγκεντρώνει περίπου τα εχέγγυα για τη θέση του ηγέτη της ΔΗ.ΣΥ. Είναι δε «δοκιμασμένος» στα κοινά της πολιτείας.
ΑΝ, τώρα, παρ΄ ελπίδα θριαμβεύσει στο χώρο ο παλαιοκομματισμός με τις ατομικές φιλοδοξίες, τις δήθεν «κομματικές περγαμηνές», τα λεγόμενα «ιστορικά» στελέχη που περιμένουν στην επετηρίδα, τα συνήθη «πισώπλατα μαχαιρώματα» κ.λπ., ε, τότε η λεγόμενη «Δημοκρατική Συμπαρατάξη» δεν πρόκειται να ανανήψει ποτέ!