Oπως δεόντως είχε ειπωθεί και έως την παραμικρότερη λεπτομέρεια καθοριστεί οι συμμαθητές και οι συμμαθήτριες του Ενάτου Δημοτικού Σχολείου Χαλέπας… τάξεως 1952 αυτό το τελευταίο με ιδιαίτερη χαρά, συγκίνηση και υπερηφάνια το τονίζω και να το υπογραμμίζω, με υποδειγματική τάξη και σοβαρότητα, συγκεντρώθηκαν και φέτος την ορισμένη μέρα 20 Αυγούστου 2016 και ώρα 8.30 μ.μ. στη γνωστή σε όλους για τη σπέσιαλ κουζίνα και την άψογη περιποίηση ταβέρνα του Γιώργου του Μπουράκη στα Κουνουπιδιανά, για να λάβουν μέρος στην έβδομή τους μάζωξη για να ξαναβρεθούνε, να συνεορτάσουνε, να τα ξαναπούνε, να ρίξουν μια τρυφερή νοσταλγική ματιά στο παρελθόν, στα χρόνια τα φευγάτα τους, στα χρόνια τα δροσάτα τους, στα χρόνια τα μαθητικά, που έφυγαν και δεν γυρίζουν πίσω πια. Στη φετινή έβδομη μάζωξη (συγκέντρωση), υπήρχε μεγάλη συναισθηματική φόρτιση διότι για τέταρτη συνεχόμενη φορά -δεν είναι και μικρό πράγμα- μας ήλθε από την Αυστραλία η συμμαθήτριά μας Λυγεράκη Βασιλική που όπως φαίνεται γρήγορα θα επανα-εγκατασταθεί στα Χανιά. Επίσης μας ήλθε μαζί με τη σύζυγό του ο συμμαθητής μας Βασιλογιαννάκης Δημήτριος από τον Καναδά, ο οποίος συγκινημένος μας υποσχέθηκε πως λίαν συντόμως θα μας επισκεφτεί και πάλι.
Συγκεντρώθηκαν και πάλι
οι συμμαθητές του Ενάτου
του Δημοτικού Σχολείου
που έχει έδρα τη Χαλέπα
τάξεως ’52.
Οι συμμαθητές του Ενάτου
που ανέκαθεν και πάντα
διακρίνονταν στα πάντα
και ξεχώριζαν στο ήθος
κι έπαιρναν και το βραβείο
στο ωραίο της μαθήσεως πεδίο.
*
20 Αυγούστου Σάββατο
ώρα 9 βραδάκι
του ενάτου τα… λυκόπουλα
και οι… λυκοπουλίνες
Αρχοντες σημερινοί
κι Αρχόντισσες Κυρίες.
Απαντες συγκεντρώθηκαν
με κέφι και μεράκι
στην ταβέρνα τη γνωστή
του Γιώργου του Μπουράκη.
Να συνεορτάσουνε να τα ξαναπούνε
στην Εβδομή τους μάζωξη
να ξαναβρεθούνε,
να θυμηθούνε τα παλιά
τότες που ήτανε παιδιά
κι είχαν λουλούδια στα μαλλιά
και κάναν όνειρα τρελά.
*
Για θυμηθείτε βρε παιδιά
εκεί στου Ενάτου τα σκαλιά
με τα βιβλία αγκαλιά
στην πρωινή τη σιγαλιά
να τιτιβίζουμε σαν πουλιά
και του Αρώνη η μιλιά
να σκεπάζει άλλη λαλιά
και τον Πανταλό τον Διευθυντή
σαν βασιλιά να μας θωρεί από ψηλά
Η δε Φωτούλα με τα φιμέ γυαλιά
ν’ αντιθωρεί στην αντηλιά
και να μας στέλνει πεταχτά φιλιά.
Τη Λεκανίδου την Τασία
με τα μάτια τα μελιά
να αφρίζει όταν κάναμε
καμία ζαβολιά.
Για θυμηθείτε βρε παιδιά
εκεί στου Ενάτου τη φωλιά
κι είμαστε τότε μια σταλιά
και τρώγαμε ψωμί κι ελιά.
Μια νότα από τα παλιά
Για θυμηθείτε βρε παιδιά.
Πολλά σας είπα βρε παιδιά
και σας ζητώ συγγνώμη
μα θέλω κάτι να σας πω
κάτι πολύ σημαντικό
πριν σας αφήσω ακόμη.
Στη σημερινή μας μάζωξη
δεν υπάρχουνε απόντες
στη σημερινή μας μάζωξη
είναι άπαντες παρόντες.
Και τελειώνοντας εύχομαι,
από καρδιάς να ζήσετε
και κάθε ωραίο κι αγαθό
στη ζήση ν’ αποκτήσετε.
Μα πάνω απ’ όλα εύχομαι
κάθε επιτυχία
Χρηστότητα, πραότητα
σεμνότητα, ευτυχία.
Η 7η μάζωξη τελείωσε στη 1 το πρωί περίπου μέσα σε χαρούμενη ατμόσφαιρα, ανεξάντλητο κέφι και πρωτοφανή αγαπητική διάθεση και με μια υπόσχεση.
Του χρόνου να ξανάρθουμε… να τα ξαναπούμε.
