ΣΤΟ “ΚΟΙΝΟΝ” ΤΩΝ ΑΠΟΚΟΡΩΝΩΝ
Το άγαλμα του Μεγάλου Παππού της Κρήτης Εδώ, προπάντων, εδώ, πρέπει να στηθεί ένα άγαλμα, ένα ακόμα άγαλμα, μια προτομή ή ένας ανδριάντας, για τον Παππού, τον μακαριστό μητροπολίτη Ειρηναίο Γαλανάκη… Εδώ στους Αγίους Πάντες του Αποκόρωνα, στον τόπο όπου εκείνος έφτιαξε στα τέλη της δεκαετίας του 1980, το Κοινωφελές Ιδρυμα “Αγία Σοφία” και το πρόσφερε σαν αντίδωρο στη γενέθλια επαρχία. Εδώ, όπου επέστρεφε διαρκώς για ν’ αναθιβάλλει και να στοχάζεται, δίπλα στο χωριό του το Νεροχώρι, τα παιδικά του χρόνια, ατενίζοντας τις αγαπημένες του Μαδάρες και για να πάρει δυνάμεις, όπως ο Ανταίος, απ’ την πατρώα γη, καθισμένος σ’ ένα πεζούλι του εκκλησακιού της Αγίας Σοφίας, που έκτισε στη μνήμη της μητέρας του Σοφίας, το γένος Μαριακάκη. Εδώ όπου λειτουργεί απ’ το 2010, με την ευλογία του, με ανακαινισμένες εκ βάθρων εγκαταστάσεις, το μοναδικό στο είδος του στην Ελλάδα, διεθνούς ακτινοβολίας Ινστιτούτο Τύπου, που έγινε απ’ τον Σύνδεσμο Επαρχιακού Τύπου με πρωτοβουλία και χάρις στο μεράκι ενός άλλου Αποκορώνιωτη, του ιδρυτή της εφημερίδας μας Γιάννη Γαρεδάκη και που αποτελεί εξ αδιανεμήτου πλούτου για τον τόπο μας. Εδώ στο “κοινόν” της πάλαι ποτέ επαρχίας των Αποκορώνων, όπως θα έλεγε και ο Χαράλαμπος Μπουρνάζος. Εδώ, σε περίοπτη θέση, εις ένδειξιν σεβασμού και ευγνωμοσύνης, όλων μας, χωρίς καμιά εξαίρεση στο πρόσωπο και στο έργο του. Στο μυαλό πολλών η παραπάνω πρόταση που κατατέθηκε εν είδει επιλόγου με άκρα λιτότητα, πλην όμως υπεύθυνα, από τον και γενικό διευθυντή του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών και Μελετών “Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος”, αντιπρόεδρο του Δ.Σ. του Κοινωφελούς Ιδρύματος “Αγία Σοφία”, Νίκο Παπαδάκη, προς το τέλος του φετινού εορτασμού της Αγίας Σοφίας, την παραμονή της Χάρης της.
Οταν, μετά την ανάγνωση αποσπασμάτων από το βιβλίο του παππού “Στοχασμοί από την Αγία Σοφία” και την παρουσίαση του βιβλίου “Μαδαρίτικα Αναστορήματα τσ’ Ασηγωνιώτικης Ρίζας” του Σήφη Πετράκη, που έγιναν ύστερα απ’ τον καθιερωμένο μεγάλο αρχιερατικό Εσπερινό (φωτ.), πήρε τον λόγο. Εφτασε η ώρα να υλοποιηθεί η ιδέα της ανέγερσης μιας προτομής ή ενός ανδριάντα του Μεγάλου παππού της Κρήτης, είπε (στο περίπου τα λόγια του), για να διευκρινίσει στη συνέχεια ότι η ιδέα αυτή γεννήθηκε με το που άρχισαν οι εργασίες ανακαίνισης των εγκαταστάσεων για τη συστέγαση του Ινστιτούτου Τύπου και να καλέσει τον παρόντα δήμαρχο Αποκορώνου Χαράλαμπο Κουκιανάκη, με δεδομένη την οικονομική ενίσχυση εκ μέρους του Γιάννη Γαρεδάκη, να συμβάλει… Αμεση και βέβαια θετική η απάντηση του τελευταίου που θεώρησε, όπως είπε, τιμή του την πρόταση. Ενα μέρος των χειροκροτημάτων, ωστόσο, του κόσμου στο τέλος της ομιλίας του ήταν και για την πρόθεση της Δημοτικής Αρχής να ονομάσει την αίθουσα συνεδριάσεων του Δημ. Συμβουλίου σε αίθουσα Ειρηναίου Γαλανάκη… Ζωντανή η μορφή του Μεγάλου Γέροντα της Κρήτης, για όλους, όπως επεσήμανε στον δικό του χαιρετισμό ο και άξιος διάδοχός του στην προεδρία του Ιδρύματος μητροπολίτης Κυδωνίας και Αποκορώνου Δαμασκηνός Παπαγιαννάκης…
Οι λευκές κορφές της Κρήτης […]
Κοιτάζω τούτες τις ψηλές κορφές της Μαδάρας και στοχάζομαι τις άλλες λευκές κορφές της Κρήτης, τους ασπρομάλληδες παππούδες της. Κάποιους στερνούς, ζευγολάτες και καπετάνιους της, ιερωμένους, δασκάλους που βαστούνε στα κεφάλια τους και στις καρδιές τους τη γνωστικάδα της Κρήτης και την ξεχύνουν χαμηλά σε παιδιά και εγγόνια και θρέφουν και ποτίζουν τις φαμίλιες της και τις γενιές της. Κι όμως πάνω στις Μαδάρες ξεχωρίζει η κορφή του Αγίου Πνευμάτου, το ίδιο κι ανάμεσα στα λευκά κεφάλια της Κρητικής φρονιμάδας, πρέπει να ξεχωρίζουν οι κορυφαίοι του Αγίου Πνεύματος. “Πάντα χορηγεί το Πνεύμα το Αγιον… αγραμμάτους εδίδαξεν αλιείς θεολόγους ανέδειξεν”. Αν ήθελε κανείς να γκρεμίσει και να βγάλει από τα Λευκά Ορη την κορφή του Αγίου Πνεύματος σίγουρα θα πέφτανε κι οι άλλες κορφές κι όλες οι πλαγιές τους. Το ίδιο και κείνοι που θα ’θελαν να βγάλουν από την παιδεία και την παράδοση της Κρήτης το πνεύμα του Θεού, είναι σαν να γκρεμίζουν και τις άλλες πνευματικές κορφές της. Αραγε τι να νιώθουν οι Μαδάρες της Κρήτης σα βλέπουν τα γάργαρα νερά τους να χύνονται σε βόθρους και χοιροκοιλίστρες; Κι άραγε τι να νιώθουν οι φρόνιμες κορφές της Κρήτης, όταν η γνωστικάδα τους χύνεται σε λερωμένα από την άρνηση και το λαϊκισμό ακάθαρτα πνεύματα της εποχής μας; Μάιος 1988 *Από το βιβλίο του Μητροπολίτη Ειρηναίου Γαλανάκη “Στοχασμοί από την Αγία Σοφία” (Αθήνα 1991)
