ΠΡΙΝ από 60 χρόνια και με τις μνήμες του B’ Παγκοσμίου Πολέμου ακόμη νωπές, υπογράφτηκε στη Ρώμη η “Διακήρυξη” που φέρει το όνομά της. Αποτελούσε μια μεγάλη τομή στην ιστορία των λαών της Ευρώπης και ταυτόχρονα την απαρχή της σημερινής Ε.Ε.
ΟΜΩΣ, άλλα ήταν τα όνειρα των ιδρυτών της (Γάλλων, Γερμανών – τότε Δυτική Γερμανία, Ιταλών, χωρών της BeNeLux) κι αλλού βρισκόμαστε σήμερα: αντί μιας ουσιαστικής πολιτικοοικονομικής ένωσης, οδεύουμε στην Ευρώπη των πολλών ταχυτήτων-προάγγελο πιθανόν της διάλυσής της.
ΣΗΜΕΡΑ, αντί για μια ουσιαστική εμβάθυνση στις αξίες του δυτικού πολιτισμού που βάλλεται πανταχόθεν (η δημοκρατία εν κινδύνω, η αλληλεγγύη εν κινδύνω, οι ελευθερίες του ατόμου και των ομάδων εν κινδύνω κ.λπ.), έχουμε υπερβολική διεύρυνση των μελών της Ε.Ε., ανομοιογενή οικονομία μεταξύ των χωρών της Ευρωζώνης, ένα ρατσιστικό χωρισμό των κρατών σε Βορρά και Νότο, μια οικονομική κρίση που πλήττει κυρίως τη χώρα μας και ένα παγκόσμιο πρόβλημα (το προσφυγικό) που φορτώθηκε παραδόξως κι αυτό η χώρα μας.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ, δεν υπάρχει ισχυρή και ενιαία πολιτική αντιμετώπιση όλων αυτών των προκλήσεων. Επιπλέον, όπως σημειώνεται στη διακήρυξή των 27, έχουμε «περιφερειακές συρράξεις, τρομοκρατία, αυξανόμενες μεταναστευτικές πιέσεις, προστατευτισμό, κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες». Προβλήματα δηλαδή επί προβλημάτων…
Ο ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ, ο πρεσβύτερος, όταν μας έβαζε στην Ε.Ο.Κ. (1980) είχε πει πως μας ρίχνει στη θάλασσα κι αν ξέρουμε κολύμπι καλώς, διαφορετικά… Δυστυχώς αποδείχθηκε πως σταθήκαμε υπερβολικά επιπόλαιοι διότι πιστέψαμε πως η Ε.Ε. θα αποτελούσε μια αστήρευτη πηγή καταναλωτικών δανείων (και αγύριστων!). Ο λογαριασμός ήλθε τώρα και μάλιστα τσουχτερός!
ΑΞΙΟΣΗΜΕΙΩΤΟ επίσης είναι ότι, ο Πάπας Φραγκίσκος, υποδεχόμενος στη Ρώμη τους 27 ηγέτες (24-3-17) τόνισε το θέμα της αλληλεγγύης (solidarité) που δεν υπάρχει μεταξύ των μελών της Ε.Ε. Ο «προστατευτισμός» που κυριαρχεί σε ορισμένες χώρες δεν αποτελεί αξία της Ε.Ε. Όπως είπε, η αλληλεγγύη είναι η πιο αποτελεσματική πρακτική θεραπεία των μορφών του λαϊκισμού:
«Τα ιδρυτικά ιδεώδη της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν θα πρέπει να περιοριστούν στην οικονομία και τις οικονομικές απαιτήσεις. Η αλληλεγγύη δεν είναι μόνο μια καλή ανάλυση. Χαρακτηρίζεται από συγκεκριμένα μέτρα», είπε. Και κατέληξε στο ότι η E.E. οφείλει να αναδείξει ως μοναδικό όπλο κατα του λαϊκισμού την αλληλεγγύη.
ΣΩΣΤΕΣ επισημάνσεις από έναν πολύ σπουδαίο ιερωμένο που γνώρισε από κοντά (στη λατινική Αμερική) τι σημαίνει αλληλεγγύη και πόσο καταστροφικός είναι ο λαϊκισμός των πολιτικών. Θα εισακουσθεί; Με τα δεδομένα της σήμερον, μάλλον αμφιβάλλουμε.
