Ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο

Πολυτιμότεροι παίκτες της μεταπολεμικής περιόδου είναι Λεβ Γιασίν (τερματοφύλακας) 1929 γεννηθείς, οι δύο Ούγγροι Πούσκας 10άρι 1927 γεννηθείς, Κότκσις (σέντερ φορ) 1929 γεννηθείς (πολλά γκολ και οι δυο) με την εθνική Ουγγαρίας. Ο Ντι Στέφανο (ισπανικής υπηκοότητας) σέντερ φορ (1925 γεννηθείς) και ο Κοπά (Γάλλος) ενδιάμεσος κυνηγός (1931 γεννηθείς) όλοι αυτοί οι τέσσερις ανήκουν στη δεκαετία του 1950.
Πολυτιμότερος ποδοσφαιριστής για τη δεκαετία του 1960 είναι λογικά ο διαχρονικός Εουσέμπιο (1942 γεννηθείς) σέντερ φορ 1962 η χρονιά που αναδείχτηκε έως τη σεζόν 1972 – 1973 έβαζε πολλά γκολ (με πολλές διακρίσεις). Ο Ισπανός χαφ Σουάρεζ έχει και αυτός πολλές διακρίσεις μέσα στη δεκαετία 1960 (1935 γεννηθείς) 4 φορές μέσα στους 3 καλύτερους της κάθε χρονιάς (χρυσή μπάλα). Ο Αγγλος Μπόμπυ Τσάρλτον (1939) γεννηθείς σέντερ φορ ήταν το νο 1 του βρετανικού ποδοσφαίρου τουλάχιστον τότε (δεκαετία 1960) μαζί με Αγγλο τερματοφύλακα Γκόρντον Μπανκς (1937 γεννηθείς) ισάξιος με τον Λεβ Γιασίν δηλαδή. Το γερμανικό ποδόσφαιρο είχε έναν μεγάλο σέντερ φορ τον Ζεέλερ (δεκαετία 1960), ενώ το ιταλικό ποδόσφαιρο εκπροσωπούν ο Ριβέρα βασικά (επιθετικό χαφ), Φακέτι αριστερό μπακ και Ματσόλα (οργανωτής παιχνιδιού) και ο τερματοφύλακας Αλμπερτόζι (Ιταλός) ίδια εποχή.
Ενώ μέσα στους καλύτερους (δεκαετία 1960) είναι και οι Βαλκάνιοι Σκόμπραλ 414 γκολ (στο πρωτάθλημα), Γιουγκοσλάβος Ασπαρούχοφ (1943 γεννηθείς) επιθετικό χαφ και μάλλον και οι Ελληνες Δομάζος 50 φορές διεθνής, Παπαϊωάννου 61 φορές διεθνής (αριστερό εξτρέμ) και λιγότερο ο Α. Καμάρας (δεξί μπακ) και Τάκης Οικονομόπουλος 25 φορές διεθνής. Είναι λοιπόν 8 άσοι του ποδοσφαίρου που ξεχωρίζουν. Δηλαδή Εουσέμπιο, Λεβ Γιασίν, Γκόρντον Μπανκς, Ζεέλερ, Μπόμπυ Τσάρλτον και οι τρεις Ιταλοί Ριβέρα, Ματσόλα, Φακέτι που άφησαν εποχή.
Δεκαετία 1970 και δεκαετία 1980:
Ο Γιόχαν Κρόιφ 10άρι μαζί με τους Δυτικογερμανούς Μπεκενμπάουερ (λίμπερο) πολλές διακρίσεις και Γκερντ Μύλλερ (δεινός γκολτζής) 1945 γεννηθείς. Ο Ντίνο Τζοφ ξεχωρίζει σαν τερματοφύλακας δεκαετίας 1970, ο Ολεγκ Μπλαχίν ως αριστερό εξτρέμ (1952 γεννηθείς). Οπως και οι Κέβιν Κήγκαν (επιθετικός) της Λίβερπουλ, ο Φόγκες (Δυτικογερμανός δεξί μπακ), ο διαχρονικός σέντερ μπακ Σιρέα (1953 γεννηθείς) όπως και οι Νέεσκενς (χαφ) Ολλανδός, Ντέινα Πολωνός 10άρι πολλά γκολ στην Εθνική Πολωνίας, ενώ και ο Γιουγκοσλάβος Τζάιτζ αριστερό εξτρέμ (1946 γεννηθείς) και Μπόνεφ ο Βούλγαρος 97 φορές διεθνής (μεσοεπιθετικός) να είναι 12 μεγάλοι παίκτες.
Δεκαετία 1980
Ο Μισέλ Πλατινί ξεχωρίζει ως 10άρι με δεύτερο καλύτερο τον Ρουμενίγκε (αριστερό εξτρέμ) με πολλές διακρίσεις και οι δύο αυτοί. Ο Μάρκο Βαν Μπάστεν (1964 Οκτώβριος) ως σέντερ φορ ήταν πολύ καλός σκόρερ από τη σεζόν 1983 – 1984 έως 1988, 1989, 1992 (χρυσή μπάλα) που τραυματίστηκε σοβαρά την άνοιξη του 1993 (28 χρονών) τότε. Ο Ιταλός Αντονιόνι (επιτελικό χαφ) πρόσφερε τα αναμενόμενα το διάστημα 1975-1984, όπως και οι σέντερ μακ Μπαρέζι (Ιταλός) και Καρλ Χάινς Φέρστερ (1958 γεννηθείς) λίμπερο όπως και ο Ρουμάνος Μπόλοκ (επιτελικό χαφ) 10 φορές διεθνής, αλλά και Ζλάτκο Βούγιοβιτς (1958 γεννηθείς) επιθετικός. Ομως και ο Μίκα Ελ Λάουντρουπ (σέντερ φορ) και ο λίγο μεγαλύτερος Στράιχ (Ανατολικογερμανός) πάρα πολλά γκολ με την Εθνική Ανδρών (αυτός ανήκει στην 20ετία 1970-1990) όπως και ο Θωμάς Μαύρος 260 γκολ στο πρωτάθλημα. Ο Κύπριος αμυντικός χαφ Γιαμπουδάκης είναι το νο 1 του Κυπριακού ποδοσφαίρου πολλές φορές διεθνής. Επομένως η 20ετία 1970-1990 έχει 8 μεγάλους ποδοσφαιριστές: Κρόιφ, Μπεκενμπάουερ, Πλατινί, Γκερντ Μύλλερ, Ρουμενίγκε, Ντίνο Τζοφ, Μάρκο Βαν Μπάστεν και Κήγκαν. Οι Ελληνες Δημήτρης Σαραβάκος 78 φορές διεθνής (είχε πρόταση από το Τορίνο ιταλικό πρωτάθλημα) και Βασίλης Χατζηπαναγής είχε πρόταση από την ΑΕΚ 1984, ενώ και ο Καμπρίνι (καλύτερο μπακ).
Δεκαετία 1990
Οι Ιταλοί Μπάτζιο 10άρι και Μαλτίνι (στόπερ) και οι δύο (1967 γεννηθείς μαζί με τον επιθετικό πρότυπο) Γιούργκεν Κλίνσαμν (1965 γεννηθείς), ο Κόλερ επίσης Γερμανός (στόπερ) καλύτερος του αιώνα (1966 γεννηθείς) όπως και οι Στόιτκωφ (Βούλγαρος σέντερ φορ) και Μπριάν Λάου Ντρουπ (επιθετικός 1969 γεννηθείς). Ο Γερμανός Ιλγνερ (τερματοφύλακας) μαζί και με τον διαχρονικό λίμπερο Στέλιο Μανωλά και Χάτζι (Ρουμάνος) πάρα πολλές φορές διεθνής ξεχωρίζουν επίσης.
Μαζί λοιπόν και με τον Γιώργο Σιδέρη 1938 γεννηθείς και τους Ζαγοράκη (1971 γεννηθείς) 119 φορές (Εθνική Ανδρών), Νικοπολίδη 98 φορές διεθνής και Αγγελο Χαριστέα (1980 γεννηθείς) μπορεί να κριθεί πια. Και οι Δομάζος, Παπαϊωάννου Θωμάς Μαύρος, Τάκης Οικονομόπουλος, Α. Καμάρας 30 φορές διεθνής και οι νεότεροι Σαραβάκος 78 φορές διεθνής και ο άτυχος Βασίλης Χατζηπαναγής (δεκαετία 1980) μπαίνουν 9 Ελληνες ποδοσφαιριστές μέσα στους καλύτερους Ευρωπαίους (όλων των εποχών γενικά) όπως και οι Στέλιος Μανωλάς (τη χρονιά του 1985 ωρίμασε 1961 γεννηθείς και ως λίμπερο δεκαετία 1990) έγινε και ο πρώτος Ελληνας σέντερ μπακ όλων των εποχών, αλλά και ο Νίκος Αναστόπουλος ήδη από το 1999 τέλη Δεκεμβρίου μπήκε στον κατάλογο της ΦΙΦΑ τότε.
Αν βάλουμε και τους Αγγελο Μπασινά (δεξί χαφ) 101 φορές διεθνής, Καραγκούνη (επιτελικό χαφ) 133 φορές διεθνής και 2 παλιούς Πολυχρονίου 27 φορές διεθνής (1936 γεννηθείς) και Λινοξυλάκη 28 φορές διεθνής (καλύτερος ποδοσφαιριστής) της δεκαετίας του 1950 σέντερ μπακ (1933 γεννηθείς) και τους Γιώργο Κούδα (επιτελικό χαφ) δεκαετία 1970 όπως και Αντωνιάδη 5 φορές αρχισκόρερ Α’ Εθνικής (είναι του 1946) και οι δύο. Εχουμε λοιπόν 17 άσους του ελληνικού ποδοσφαίρου να βοήθησαν πιο πολύ το ελληνικό ποδόσφαιρο.