Ευρώπη και μετανάστες

Ενα τεράστιο και πρωτόγνωρο κύμα αλληλεγγύης προς τους μετανάστες σε ολόκληρη την Ευρώπη αναπτύσσεται       -με γρήγορους μάλιστα ρυθμούς- τα τελευταία εικοσιτετράωρα. Οι φωτογραφίες, οι οποίες έκαναν τον γύρο του κόσμου, με το άψυχο σώμα του τρίχρονου  Αϊλάν Κούρντι, του μικρού πρόσφυγα -με το κόκκινο μπλουζάκι και την μπλε βερμούδα- από τη Συρία, που πνίγηκε στο Αιγαίο, έχουν προκαλέσει ρίγη συγκίνησης, αλλά και οργή, θλίψη και σοκ… “αποφέροντας” παράλληλα -ως αποτέλεσμα μίας μοναδικής ευαισθητοποίησης- ρεκόρ δωρεών, συστάσεις ταμείων έκτακτης ανάγκης και γενικότερα κινητοποιήσεις των πολιτών.
Αλλά και θυμίζοντας την ανάγκη μιας κοινής πολιτικής στην Ευρωπαϊκή Ενωση για την αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης.
Αφού -τελικά- χωρίς μία τέτοια πολιτική η κρίση αυτή -ιδιαίτερα σύνθετη- θα είναι πολύ δύσκολη πρόκληση για την κάθε χώρα ξεχωριστά, όταν κάποια μέρα θα βρεθεί αντιμέτωπη με ένα μεγάλο κύμα προσφύγων.
Σαφώς και δεν υπάρχει πολίτης της Ευρωπαϊκής Ενωσης που να μην έχει επηρεαστεί από αυτούς τους ανθρώπους που παλεύουν για τη ζωή τους.
Γι’ αυτό και είναι καθολική η απαίτηση για μία συνολική λύση στο πρόβλημα και όχι μία μεμονωμένη αντιμετώπισή του, λαμβάνοντας ταυτόχρονα κάθε ευρωπαϊκή χώρα υπόψη της ότι το δίκαιο παροχής ασύλου απαιτεί την ανθρώπινη μεταχείριση των προσφύγων.
Ως επίλογο δανείζομαι τις χθεσινές δηλώσεις από την Κω του αντιπροέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Φρανς Τίμερμανς: «Η Ευρώπη πρέπει να βρει τις ισορροπίες της για να προστατέψει τις κοινωνίες της και ταυτόχρονα να μην εγκαταλείψει τις αξίες της. Διότι αν τα ξεχάσει αυτά, ξεχνούμε και ποιοι είμαστε».