Ταξιδεύοντας σε μία χώρα που αγανακτεί… ευρωπαϊκά, χειμαζόμενοι στη γαλέρα των μνημονίων και των αμνημόνων
Εχοντας καιρό να πάω σε διαδήλωση, δεν μπορούσα να αντισταθώ στον πειρασμό να βρεθώ στους #παραιτηθείτε της πλατείας Συντάγματος. Χωρίς καμία διάθεση να σχολιάσω τίποτα από τα όσα έχουν διαμειφθεί στα social media τις τελευταίες ημέρες, θα ήθελα να καταθέσω μερικές παρατηρήσεις. Δεν άκουσα λέξη για τρόικα, Δ.Ν.Τ., μνημόνια, επιτροπείες, ξεπουλήματα και άλλα συναφή. Δεν είδα την παραμικρή εχθρότητα της Αστυνομίας στους διαδηλωτές. Δεν κατάλαβα κανέναν από τους παρευρισκομένους να υποστηρίζει έναν άλλο δρόμο. Αντιθέτως, τα συνθήματα κατά του Τσίπρα, της Αριστεράς, του… Καρανίκα και για τα γνωστά πια ελικόπτερα έδιναν και έπαιρναν. Η πλειοψηφία του κόσμου, μάλλον είχε αγωνία για τη διαχείριση της χώρας, παρά για τον δρόμο που έχει πάρει. Οφείλω, λοιπόν, να σημειώσω, ως πολίτης που έζησε τους αγανακτισμένους (που είναι το πρότυπο της εν λόγω εκδήλωσης), πως συγκρίνουμε τη μέρα με τη νύχτα. Γιατί τότε, το μακρινό καλοκαίρι του 2011, οι πολίτες μαθαίναμε από τη διεθνή εμπειρία “πού μας πάνε” και η αγανάκτηση είχε στόχο την υποδούλωση της χώρας. Σήμερα, οι διαδηλώσεις αυτές ζητούν την παραίτηση της κυβέρνησης για να ανέβουν… οι επόμενοι και να εφαρμόσουν το ίδιο ακριβώς πρόγραμμα. Παραμύθι χωρίς δράκο όμως, γίνεται;
********
Ποιος… εμπαίζει ποιον; Διοικητικά Η έκκληση του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, Γιάννη Στουρνάρα, για χαμηλότερα πλεονάσματα στο πρόγραμμα, έρχεται να προστεθεί στις φωνές της κυβέρνησης προς τους δανειστές. Απορώ, ωστόσο, γιατί ο πρώην υπουργός δεν ένωνε τη φωνή του με την κυβέρνηση κατά την “υπερήφανη” (τα εισαγωγικά δικά του) διαπραγμάτευση του περασμένου καλοκαιριού; Διοικητής της ΤτΕ είναι, ίσως τότε ο λόγος του να είχε περισσότερη αξία…
********
Χρησμός αποτυχίας Ζηλεύει η Πυθία Σε έναν χρόνο από σήμερα έβαλε ο υπουργός Οικονομικών, Ευκλείδης Τσακαλώτος, τον ορίζοντα αποτυχίας ή επιτυχίας αυτής της κυβέρνησης. Εάν, λέει, σε έναν χρόνο δεν έχουν γίνει εμφανή σημάδια ανάκαμψης τότε η προσπάθεια θα έχει αποτύχει. Θα μας πει κάποιος, μετά από τόσα χρόνια… προσπαθειών πόσο μέσα στο στόμα του λύκου έχουμε μπει; Oχι τίποτε άλλο, αλλά για να υπολογίζουμε τον δρόμο της επιστροφής… ******** Αξιολογητικές απορίες Ανάπτυξη, που είσαι; Πριν λίγο καιρό, όχι μακριά, το Χρηματιστήριο έπαιρνε τα πάνω του και όλοι συμφωνούσαν πως αυτό είναι δείγμα πως η αξιολόγηση θα κλείσει και θα… πάρουμε τη δόση μας. Σήμερα, με την αξιολόγηση κλειδωμένη, το Χρηματιστήριο βρίσκεται σε χαμηλό τετραμήνου, χάνοντας πάνω από το 10% της αξίας του σε έξι μόλις ημέρες. Χρειάζεται να είναι κανείς οικονομολόγος για να καταλάβει πως σε μία τέτοια αγορά η κερδοσκοπία πάει σύννεφο; Το μόνο που λείπει για να γίνει σαφές, είναι να πετούν… κοράκια επάνω από το κτήριο της λεωφόρου Αθηνών…
********
Υπουργικές διαπιστώσεις Απόδοση ευθυνών; Στη χθεσινή Βουλή, για ακόμα μία φορά, ακούστηκαν πολλά. Ενα στοιχείο όμως του υπουργού Οικονομίας, Γιώργου Σταθάκη, χρήζει ερωτήσεων. Ο υπουργός ανέφερε σε μία αποστροφή του, πως από τα 80 δισ. ευρώ ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το Δημόσιο μόνο τα 15 δισ. ευρώ είναι εισπράξιμα. Τα υπόλοιπα 65, είπε, είναι οφειλές εταιρειών που έχουν κλείσει ή προσώπων που έχουν αποβιώσει από τη δεκαετία του 1980. Αφενός, θα είχε ενδιαφέρον να μας πει ο υπουργός και η κυβέρνηση τι θα κάνει με όλες αυτές τις εταιρείες στις οποίες αναφέρεται. Γιατί τελευταία, είναι της μόδας οι λογαριασμοί ιδιωτών “αποτυχημένων” επιχειρηματιών σε offshore… Και αφετέρου ποιος βεβαίωσε αυτά τα ποσά; Ποιος δεν τα είσπραξε; Και επιτέλους πόσος καιρός έπρεπε να περάσει από το ’80 μέχρι σήμερα, με τους προϋπολογισμούς να εμφανίζουν συνεχώς τρύπες σε αυτές τις οφειλές;
* λωτοφάγος
